1.
NBP może udzielać bankom kredytu refinansowego w złotych w celu uzupełnienia ich zasobów pieniężnych.
2.
NBP przy udzielaniu kredytu refinansowego kieruje się zdolnością banku do spłaty tego kredytu wraz z odsetkami w umownych terminach spłaty, z zastrzeżeniem, o którym mowa w ust. 3.
3.
NBP może udzielić kredytu refinansowego także bankowi dla wdrożenia planu naprawy banku.
4.
Kredyt refinansowy może być udzielony:
1)
do określonej kwoty w rachunku kredytu;
2)
pod zastaw papierów wartościowych – do wysokości równej określonej części nominalnej wartości tych papierów (kredyt lombardowy);
3)
w innej formie, określonej przez Zarząd NBP.
5.
Umowa o kredyt refinansowy może zostać rozwiązana przez każdą ze stron za siedmiodniowym terminem jej wypowiedzenia.
6.
Jeżeli sytuacja finansowa banku korzystającego z kredytu refinansowego ulega pogorszeniu w stopniu zagrażającym terminowej spłacie kredytu, albo bank ten nie przestrzega istotnych postanowień umowy kredytowej, NBP może wypowiedzieć tę umowę i zażądać wcześniejszej spłaty kredytu, w całości lub w części, w terminie krótszym niż określony w tej umowie.
7.
Do umowy o kredyt refinansowy stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439, z późn. zm.), ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy.
