• Ustawa o obszarach morski...
  06.09.2025

Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej

Stan prawny aktualny na dzień: 06.09.2025

Dz.U.2024.0.1125 t.j. - Ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej

Obserwuj akt

Rozdział 5a. Zatopione materiały niebezpieczne

Zatopione materiały niebezpieczne oznaczają następujące kategorie substancji i obiektów zalegających na polskich obszarach morskich:
1)
amunicję, o której mowa w art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1743), broń, o której mowa w art. 3 rozporządzenie w sprawie ustanowienia stref zamkniętych lub niebezpiecznych ust. 1 pkt 2 tej ustawy, lub materiały wybuchowe, o których mowa w art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych ust. 1 pkt 9 tej ustawy;
2)
broń chemiczną w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (Dz. U. z 2018 r. poz. 359);
3)
wraki, o których mowa w art. 35a nurkowanie na wraku ust. 1a, na których lub w bezpośredniej bliskości których znajdują się pozostałości paliwa, różnego rodzaju substancje ropopochodne lub obiekty i substancje wymienione w pkt 1 i 2.
W przypadku podejrzenia wykrycia lub identyfikacji zatopionych materiałów niebezpiecznych jest to zgłaszane Biuru Hydrograficznemu Marynarki Wojennej, zgodnie z art. 41c przekazanie kopii danych pomiarowych ust. 1. Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej niezwłocznie powiadamia o tym właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego oraz Dyrektora Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa.
1.
Prowadzenie działań mających na celu neutralizację zatopionego materiału niebezpiecznego wymaga uzyskania pozwolenia właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego.
2.
Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane, w drodze decyzji, na wniosek podmiotu zainteresowanego prowadzeniem neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, z Ministrem Obrony Narodowej, właściwym regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, Komendantem Morskiego Oddziału Straży Granicznej i wojewódzkim konserwatorem zabytków właściwym dla siedziby danego urzędu morskiego oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej i Dyrektora Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa.
3.
We wniosku, o którym mowa w ust. 2, wskazuje się:
1)
lokalizację, w której jest planowane działanie związane z neutralizacją zatopionego materiału niebezpiecznego, z uwzględnieniem współrzędnych szerokości i długości geograficznej;
2)
nazwę lub inne określenie wraku;
3)
rodzaj zatopionego materiału niebezpiecznego;
4)
planowaną metodę neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego, z uwzględnieniem wpływu planowanych działań i ich skutków na stan środowiska morskiego, w szczególności na obszary chronione, wraz z określeniem zakresu przestrzennego oddziaływania planowanego działania;
5)
analizę możliwych skutków dla stanu środowiska morskiego oraz planowanych metod zapobiegania i zwalczania zanieczyszczeń w przypadku wystąpienia nieprawidłowości lub awarii;
6)
wpływ planowanej metody neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego na stan zachowania zabytków zlokalizowanych w obrębie wraku;
7)
wpływ planowanej metody neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego na żeglugę morską;
8)
termin planowanej neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego.
4.
W przypadku gdy neutralizowany zatopiony materiał niebezpieczny stanowi broń chemiczną, do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się dodatkowo kopię pozwolenia na prowadzenie działalności z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki albo Ministra Obrony Narodowej w przypadku jednostek i komórek organizacyjnych jemu podporządkowanych oraz przez niego nadzorowanych.
5.
Odmawia się, w drodze decyzji, wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli potencjalne szkody dla żeglugi morskiej, środowiska morskiego, obronności i bezpieczeństwa państwa lub stanu zachowania zabytku, które mogą powstać w wyniku neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego, przeważają nad spodziewanym pozytywnym efektem tej neutralizacji.
Dane pomiarowe, o których mowa w art. 41c przekazanie kopii danych pomiarowych ust. 1, pozyskane w wyniku identyfikacji, badania, monitorowania zatopionego materiału niebezpiecznego lub informacje o wykonanej neutralizacji zatopionego materiału niebezpiecznego na polskich obszarach morskich zgłasza się Biuru Hydrograficznemu Marynarki Wojennej w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia wymienionych działań. Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej niezwłocznie przekazuje te dane lub informacje właściwemu terytorialnie dyrektorowi urzędu morskiego.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...