Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych

1.

Kontrolę stosowania przepisów ustawy sprawują Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, marszałkowie województw oraz podmioty wymienione w art. 5 organy właściwe w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych, oraz art. 15 obowiązki właściciela gruntu w zakresie przeciwdziałania degradacji gleb, ust. 5 i art. 16 projekt planu gospodarowania na gruntach wokół zakładów przemysłowych, ust. 5.

2.

Osoby przeprowadzające kontrolę są uprawnione do:

3.

Kontrolę stosowania przepisów ustawy w odniesieniu do gruntów użytkowanych na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa można przeprowadzać po uprzednim uzgodnieniu jej zakresu z jednostką nadrzędną użytkownika tych gruntów.

1.

Kontrola obejmuje wykonanie następujących obowiązków:

2.

Jeżeli objętość próchnicznej warstwy gleby zdejmowanej z gruntów wyłączanych z produkcji przekracza 1000 midx3, kontrolę przeprowadza się z wykorzystaniem pomiarów geodezyjnych.

3.

Kontrola wykonania obowiązku rekultywacji gruntów polega na sprawdzeniu co najmniej raz w roku zgodności wykonywanych zabiegów z dokumentacją rekultywacji tych gruntów, a zwłaszcza wymagań technicznych oraz ich terminowości, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązku zakończenia rekultywacji w okresie 5 lat od zaprzestania działalności przemysłowej.

4.

O terminie kontroli wymienionych w ust. 1-3, na obszarach górniczych, morskiego pasa nadbrzeżnego, kolejowych i lotnisk komunikacyjnych, powiadamia się odpowiednio, nie później niż 3 dni przed zamierzoną kontrolą:

1.

W razie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności.

2.

W razie stwierdzenia, że grunty przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze lub nieleśne zostały wyłączone z produkcji bez decyzji, o której mowa w art. 11 decyzja o wyłączeniu z produkcji użytków rolnych i leśnych ust. 1 i 2, decyzję taką wydaje się z urzędu, podwyższając jednocześnie wysokość należności o 10%.

3.

W razie niezakończenia rekultywacji gruntów zdewastowanych w okresie, o którym mowa w art. 20 obowiązek rekultywacji gruntów ust. 4, stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona.

4.

W razie niewykonania obowiązku rekultywacji gruntów zdegradowanych ustala się, w drodze decyzji, obowiązek corocznego wpłacania na wyodrębniony rachunek bankowy zarządu województwa, o którym mowa w art. 22b opłaty i należności wynikające z ustawy stanowiące dochód budżetu województwa ust. 2, lub na Fundusz Leśny, przez osobę powodującą ograniczenie wartości użytkowej gruntów, równowartości opłaty rocznej w takiej części, w jakiej nastąpiło ograniczenie wartości użytkowej gruntów. Do ustalenia wysokości opłaty rocznej za zdegradowanie gruntów stosuje się wartości wymienione:

5.

Rozmiar ograniczenia wartości użytkowej gruntów ustala się na podstawie dwóch odrębnych opinii rzeczoznawców.

6.

W razie ograniczenia wartości użytkowej gruntów w wyniku zasadzenia drzew przydrożnych, nie pobiera się opłat, o których mowa w ust. 4.

7.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do gruntów leśnych, z tym że decyzję wydaje dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, a w parkach narodowych dyrektor parku.

8.

Opłaty, o których mowa w ust. 1-4, stosuje się niezależnie od kar przewidzianych w przepisach o ochronie środowiska oraz innych obowiązujących przepisach.

1.

Opłaty, o których mowa w art. 28 opłaty za niezgodne z przepisami ustawy wyłączenie gruntów z produkcji niezgodnie z przepisami ustawy, nie mogą być wliczane do kosztów działalności osób, na które nałożono te opłaty.

2.

Jeżeli opłaty, o których mowa w art. 28 opłaty za niezgodne z przepisami ustawy wyłączenie gruntów z produkcji niezgodnie z przepisami ustawy, dotyczą jednostek organizacyjnych, na kierowników tych jednostek nakłada się karę w wysokości ich wynagrodzenia za okres 3 ostatnich miesięcy.

1.

Kto, w zabudowie zagrodowej, podejmuje działalność inną niż działalność rolnicza nie powiadamiając właściwego starosty zgodnie z art. 12b wyłączenie obowiązku uiszczenia należności i opłat w przypadku gruntów pod zabudowę ogrodową wyłączonych z produkcji ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 30 000 zł.

2.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, starosta, o którym mowa w ust. 1.

3.

Środki finansowe, pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu powiatu.