1.
Stroną postępowania jest każdy, kto zgłasza, zgodnie z ust. 2, zamiar koncentracji.
2.
Zgłoszenia zamiaru koncentracji dokonują:
1)
wspólnie łączący się przedsiębiorcy – w przypadku, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji ust. 2 pkt 1;
2)
przedsiębiorca przejmujący kontrolę – w przypadku, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji ust. 2 pkt 2;
3)
wspólnie wszyscy przedsiębiorcy biorący udział w utworzeniu wspólnego przedsiębiorcy – w przypadku, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji ust. 2 pkt 3;
4)
przedsiębiorca nabywający część mienia innego przedsiębiorcy – w przypadku, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji ust. 2 pkt 4.
3.
W przypadku gdy koncentracji dokonuje przedsiębiorca dominujący za pośrednictwem co najmniej dwóch przedsiębiorców zależnych, zgłoszenia zamiaru tej koncentracji dokonuje przedsiębiorca dominujący.
4.
Od wniosków o wszczęcie postępowania antymonopolowego w sprawach koncentracji przedsiębiorcy uiszczają opłaty. Jeżeli wraz ze złożonym wnioskiem nie zostanie uiszczona opłata, Prezes Urzędu wzywa wnioskodawcę do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni, z pouczeniem, że nieuiszczenie opłaty spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.
4a.
Opłaty, o których mowa w ust. 4, nie podlegają zwrotowi w przypadku zwrotu wniosku o wszczęcie postępowania antymonopolowego w sprawach koncentracji lub umorzenia postępowania.
5.
Opłaty, o których mowa w ust. 4, stanowią dochód budżetu państwa.
6.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe warunki, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru koncentracji, w tym wykaz informacji i dokumentów, które powinno ono zawierać, uwzględniając specyfikę działalności prowadzonej przez różne rodzaje przedsiębiorców, w szczególności przez instytucje finansowe;
2)
wysokość opłat, o których mowa w ust. 4, oraz tryb ich uiszczania, mając na uwadze, aby nie stanowiły one bariery dla przedsiębiorców w zakresie dokonywania koncentracji.
