Filtr: Szukaj: Art./§ Wyłącz reklamy, przeglądaj orzecznictwo - SPRAWDŹ LEXLEGE PRO

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów

Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024

Dz.U.2024.0.594 t.j. - Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów

Dział II. ZAKAZ PRAKTYK OGRANICZAJĄCYCH KONKURENCJĘ

Rozdział 1. Zakaz porozumień ograniczających konkurencję

Ucz się efektywniej
rozwiązując test

Obserwuj akt

Rozdział 1. Zakaz porozumień ograniczających konkurencję

Art. 6. Porozumienia zakazane

Zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na:

ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów;

ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji lub zbytu oraz postępu technicznego lub inwestycji;

podziale rynków zbytu lub zakupu;

stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji;

uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy;

ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców nieobjętych porozumieniem;

uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez tych przedsiębiorców i przedsiębiorcę będącego organizatorem przetargu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny.

Porozumienia, o których mowa w ust. 1, są w całości lub w odpowiedniej części nieważne, z zastrzeżeniem art. 7 wyłączenie zakazu porozumień i art. 8 rozszerzenie przesłanek wyłączenia zakazu porozumień.

Orzeczenia: 5

Art. 6a. Odpowiedzialność osoby zarządzającej

W przypadku stwierdzenia naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów określonych w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 pkt 1–6 ustawy lub w art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) ust. 1 lit. a–e TFUE odpowiedzialności podlega również osoba zarządzająca, która w ramach sprawowania swojej funkcji w czasie trwania stwierdzonego naruszenia tych zakazów umyślnie dopuściła przez swoje działanie lub zaniechanie do naruszenia przez tego przedsiębiorcę wymienionych zakazów.

Art. 6b. Naruszenie przez przedsiębiorcę zakazów określonych w ustawie

W przypadku naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów określonych w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE naruszenia dopuszcza się również przedsiębiorca wywierający decydujący wpływ na tego przedsiębiorcę.

Wywieranie decydującego wpływu, o którym mowa w ust. 1, zachodzi w sytuacji, gdy między przedsiębiorcami istnieją takie powiązania ekonomiczne, prawne lub organizacyjne, których skutkiem jest wykonywanie lub dostosowywanie się przez przedsiębiorcę, na którego jest wywierany decydujący wpływ, do instrukcji udzielanych mu przez przedsiębiorcę wywierającego decydujący wpływ, w sposób ograniczający lub uniemożliwiający jego samodzielne zachowania na rynku.

Domniemywa się, że przedsiębiorca wywiera decydujący wpływ, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jego udział w kapitale przedsiębiorcy, na którego wywiera on decydujący wpływ, przekracza 90%.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, do osób zarządzających przedsiębiorcy wywierającego decydujący wpływ przepis art. 6a odpowiedzialność osoby zarządzającej stosuje się.

Art. 7. Wyłączenie zakazu porozumień

Zakazu, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1, nie stosuje się do porozumień zawieranych między:

konkurentami – jeżeli ich łączny udział w rynku właściwym, którego dotyczy porozumienie, nie przekracza 5%;

przedsiębiorcami, którzy nie są konkurentami – jeżeli udział żadnego z nich w rynku właściwym, którego dotyczy porozumienie, nie przekracza 10%.

Zakazu, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1, nie stosuje się również, w przypadku gdy udziały w rynku właściwym określone w ust. 1 nie zostały przekroczone o więcej niż dwa punkty procentowe w okresie dwóch kolejnych lat kalendarzowych w czasie trwania porozumienia.

Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do przypadków określonych w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 pkt 1–3 i 7.

Art. 8. Rozszerzenie przesłanek wyłączenia zakazu porozumień

Zakazu, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1, nie stosuje się do porozumień, które jednocześnie:

przyczyniają się do polepszenia produkcji, dystrybucji towarów lub do postępu technicznego lub gospodarczego;

zapewniają nabywcy lub użytkownikowi odpowiednią część wynikających z porozumień korzyści;

nie nakładają na zainteresowanych przedsiębiorców ograniczeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia tych celów;

nie stwarzają tym przedsiębiorcom możliwości wyeliminowania konkurencji na rynku właściwym w zakresie znacznej części określonych towarów.

Ciężar udowodnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, spoczywa na przedsiębiorcy.

Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć określone rodzaje porozumień spełniające przesłanki, o których mowa w ust. 1, spod zakazu, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1, biorąc pod uwagę korzyści, jakie mogą przynieść określone rodzaje porozumień. W rozporządzeniu Rada Ministrów określi:

warunki, jakie muszą być spełnione, aby porozumienie mogło być uznane za wyłączone spod zakazu;

klauzule, których występowanie w porozumieniu stanowi naruszenie art. 6 porozumienia zakazane;

okres obowiązywania wyłączenia oraz może określić klauzule, których występowania w porozumieniu nie uznaje się za naruszenie art. 6 porozumienia zakazane.

Czytaj dalej (Rozdział 2. Zakaz nadużywania pozycji dominującej)

Szukaj: Filtry Sądy Powszechne Sądy Administracyjne