• Ustawa o ochronie konkure...
  29.03.2024

Rozdział 2. Odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenie w sprawach porozumień ograniczających konkurencję

1.
Przedsiębiorca, który zawarł porozumienie, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE, może złożyć do Prezesa Urzędu wniosek o:
1)
odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE, zwany dalej "wnioskiem o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej", lub
2)
obniżenie kary pieniężnej za naruszenie zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE, zwany dalej "wnioskiem o obniżenie kary pieniężnej".
2.
Wniosek o obniżenie kary pieniężnej może być złożony przez przedsiębiorcę w ramach wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej albo po jego złożeniu przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, w formie oświadczenia w przedmiocie uznania złożonego wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, w przypadku jego nieuwzględnienia przez Prezesa Urzędu, za wniosek o obniżenie kary pieniężnej.
3.
W przypadku nieuwzględnienia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej w związku z niespełnieniem przez wnioskodawcę warunków, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 pkt 2 lub 3, Prezes Urzędu wzywa wnioskodawcę do złożenia, w terminie 7 dni, oświadczenia w przedmiocie uznania tego wniosku za wniosek o obniżenie kary pieniężnej, o ile wniosek ten nie został złożony w sposób, o którym mowa w ust. 2. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art.113g zwrot wniosku przedsiębiorcy o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub o jej obniżenie nie stosuje się.
4.
W przypadku złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej w sposób, o którym mowa w ust. 2, lub w przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, wniosek o obniżenie kary pieniężnej uznaje się za złożony w chwili złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej.
5.
Wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej zawiera nazwę i adres wnioskodawcy oraz opis porozumienia, o którym mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE, wskazujący w szczególności:
1)
uczestników porozumienia;
2)
produkty lub usługi, których dotyczy porozumienie;
3)
terytorium, którego dotyczy porozumienie;
4)
cel porozumienia;
5)
okoliczności zawarcia porozumienia oraz przystąpienia do niego przez wnioskodawcę;
6)
szczegółowy opis okoliczności i sposobu funkcjonowania porozumienia oraz charakteru praktyk stosowanych w ramach porozumienia;
7)
czas trwania porozumienia;
8)
rolę w porozumieniu jego uczestników, w tym wnioskodawcy;
9)
imiona, nazwiska i stanowiska służbowe osób pełniących w porozumieniu istotną rolę wraz z jej opisem;
10)
czy wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub inny wniosek, którego charakter jest równoważny takim wnioskom, został złożony również do Komisji Europejskiej lub organu ochrony konkurencji innego państwa;
11)
czy wnioskodawca planuje złożenie wniosku do organów wymienionych w pkt 10.
6.
Wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej nie podlega uwzględnieniu, w przypadku gdy Prezes Urzędu poweźmie informację o tym, że przedsiębiorca planujący złożenie wniosku, od powzięcia takiego zamiaru:
1)
niszczył, fałszował lub ukrywał dowody istnienia porozumienia;
2)
ujawnił zamiar złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jakiekolwiek elementy tego wniosku, z wyłączeniem ujawnienia ich Komisji Europejskiej lub organom ochrony konkurencji innych państw.
7.
Na żądanie wnioskodawcy Prezes Urzędu potwierdza datę i godzinę złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej.
8.
Wnioskodawca jest obowiązany współpracować z Prezesem Urzędu z zachowaniem dobrej wiary, w sposób stały, sprawny i w pełnym zakresie od złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej do zakończenia postępowania w sprawie, w której został złożony ten wniosek, w szczególności:
1)
z własnej inicjatywy i na żądanie Prezesa Urzędu przedstawiać niezwłocznie wszelkie dowody lub informacje dotyczące porozumienia, którymi dysponuje albo którymi może dysponować, mające istotne znaczenie dla sprawy;
2)
umożliwiać odebranie przez Prezesa Urzędu wyjaśnień od osób zarządzających wnioskodawcy, pracowników wnioskodawcy oraz osób wykonujących czynności w jego imieniu lub na jego rzecz, na podstawie umowy cywilnoprawnej, a także podejmować należyte środki w celu umożliwienia odebrania przez Prezesa Urzędu wyjaśnień od osób będących w przeszłości osobami zarządzającymi wnioskodawcy oraz byłych pracowników wnioskodawcy lub osób wykonujących w przeszłości czynności, w jego imieniu lub na jego rzecz, na podstawie umowy cywilnoprawnej;
3)
pozostawać do dyspozycji Prezesa Urzędu w celu udzielenia wyjaśnień mogących przyczynić się do ustalenia faktów;
4)
nie niszczyć, nie fałszować, nie zatajać istotnych dowodów lub informacji związanych ze sprawą;
5)
nie ujawniać faktu złożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej ani jego elementów bez zgody Prezesa Urzędu.
9.
Wnioskodawca, który nie zaprzestał uczestnictwa w porozumieniu przed złożeniem wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, jest obowiązany zaprzestać tego uczestnictwa niezwłocznie po złożeniu wniosku, z wyłączeniem działań, których podjęcie, w ocenie Prezesa Urzędu, jest niezbędne do zapewnienia skuteczności postępowań prowadzonych przez Prezesa Urzędu.
1.
Prezes Urzędu odstępuje od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej, o której mowa w art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 pkt 1 lub 2, w przypadku gdy wnioskodawca ten łącznie spełnia następujące warunki:
1)
złożył wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej zgodny z wymogami określonymi w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 5, spełnił warunki określone w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 8 i 9 oraz nie podjął działań skutkujących nieuwzględnieniem wniosku, o których mowa w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 6;
2)
jako pierwszy przedstawił:
a) dowód lub informacje pozwalające na wystąpienie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów z wnioskiem o udzielenie zgody na przeprowadzenie przeszukania, o którym mowa w art. 105n przeszukanie pomieszczeń i rzeczy u przedsiębiorcy ust. 1, w związku z porozumieniem, którego wniosek dotyczy, o ile w chwili przedstawienia tego dowodu lub informacji Prezes Urzędu nie posiadał dowodów lub informacji pozwalających na przeprowadzenie przeszukania lub nie rozpoczął jeszcze przeszukania dotyczącego tego porozumienia, albo
b) dowód, który w ocenie Prezesa Urzędu jest wystarczający do stwierdzenia naruszenia zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE, o ile Prezes Urzędu nie posiadał w chwili złożenia wniosku dowodu wystarczającego na stwierdzenie tego naruszenia, a żaden inny wnioskodawca nie spełnił w tym samym czasie warunku określonego w lit. a;
3)
nie podejmował działań służących przymuszeniu innych przedsiębiorców do przystąpienia lub kontynuowania uczestnictwa w porozumieniu.
2.
Przedsiębiorca, którego wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej nie zostanie uwzględniony, może ubiegać się o obniżenie kary pieniężnej za naruszenie zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE zgodnie z art. 113c obniżenie nakładanej kary pieniężnej.
1.
Prezes Urzędu obniża karę pieniężną, o której mowa w art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 pkt 1 lub 2, nakładaną na wnioskodawcę, jeżeli wnioskodawca ten:
1)
złożył wniosek o obniżenie kary pieniężnej spełniający wymogi określone w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 5;
2)
przedstawił dowód na potwierdzenie istnienia porozumienia mający istotną wartość dodaną na potrzeby udowodnienia naruszenia zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 ustawy lub art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) TFUE – w porównaniu do materiału dowodowego posiadanego przez Prezesa Urzędu w chwili złożenia wniosku o obniżenie kary pieniężnej;
3)
współpracował z Prezesem Urzędu od dnia złożenia wniosku o obniżenie kary pieniężnej do dnia zakończenia postępowania w sprawie, w sposób określony w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 8;
4)
nie podjął działań, o których mowa w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 6;
5)
zaprzestał uczestnictwa w porozumieniu przed złożeniem wniosku o obniżenie kary pieniężnej albo niezwłocznie po jego złożeniu.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przepis art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 9 stosuje się odpowiednio.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu nakłada karę pieniężną obniżoną o:
1)
30–50% w stosunku do wysokości kary, jaka zostałaby nałożona na przedsiębiorcę, gdyby wniosek o obniżenie kary pieniężnej nie został złożony – na wnioskodawcę, który jako pierwszy spełnił warunki, o których mowa w ust. 1;
2)
20–30% w stosunku do wysokości kary, jaka zostałaby nałożona na przedsiębiorcę, gdyby wniosek o obniżenie kary pieniężnej nie został złożony – na wnioskodawcę, który jako drugi spełnił warunki, o których mowa w ust. 1;
3)
maksymalnie 20% w stosunku do wysokości kary, jaka zostałaby nałożona na przedsiębiorcę, gdyby wniosek o obniżenie kary pieniężnej nie został złożony – na pozostałych wnioskodawców, którzy spełnili warunki, o których mowa w ust. 1.
4.
W przypadku przedstawienia przez wnioskodawcę istotnych dowodów, które Prezes Urzędu wykorzysta do wykazania istnienia dodatkowych okoliczności, prowadzących do podwyższenia kar pieniężnych nakładanych na uczestników porozumienia, Prezes Urzędu nie bierze pod uwagę tych dodatkowych okoliczności przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej nakładanej na wnioskodawcę, który przedstawił te dowody, jeżeli do podwyższenia nakładanych kar pieniężnych nie doszłoby w przypadku nieprzedstawienia przez wnioskodawcę tych dowodów.
1.
W przypadku gdy przedsiębiorca, o którym mowa w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 1 pkt 2, przed wydaniem decyzji w sprawie, w której złożył wniosek o obniżenie kary pieniężnej, jako pierwszy z uczestników innego porozumienia w sprawie którego nie zostało wszczęte postępowanie antymonopolowe lub wyjaśniające, złożył również wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej dotyczący tego innego porozumienia i przedstawił Prezesowi Urzędu informacje lub dowód, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 pkt 2, Prezes Urzędu w sprawie, w której został złożony:
1)
pierwszy wniosek – obniża wysokość kary pieniężnej nakładanej na tego przedsiębiorcę, o której mowa w art. 113c obniżenie nakładanej kary pieniężnej ust. 3, o 30%;
2)
wniosek dotyczący innego porozumienia – odstępuje od wymierzenia temu przedsiębiorcy kary pieniężnej, o której mowa w art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 pkt 1 lub 2, jeżeli spełnił on łącznie warunki, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej.
2.
W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 113e wniosek o wyznaczenie terminu na złożenie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenie, dotyczącego innego porozumienia, o którym mowa w w ust. 1 pkt 2, Prezes Urzędu obniża wysokość kary pieniężnej nakładanej na przedsiębiorcę w sprawie, w której został złożony pierwszy wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli brakujące informacje lub dowody zostały uzupełnione w terminie, o którym mowa w art. 113e wniosek o wyznaczenie terminu na złożenie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenie ust. 3.
1.
W przypadku gdy przedsiębiorca nie dysponuje informacjami w zakresie określonym w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 5 lub dowodami lub informacjami, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 pkt 2 lub art. 113c obniżenie nakładanej kary pieniężnej ust. 1 pkt 2, może złożyć do Prezesa Urzędu wniosek o wyznaczenie terminu na złożenie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera opis porozumienia, który wskazuje co najmniej imię i nazwisko lub nazwę i adres wnioskodawcy, informacje, o których mowa w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 5 pkt 1–3, 7, 9 i 10, oraz informacje dotyczące charakteru praktyki objętej porozumieniem, jeżeli wnioskodawca dysponuje takimi informacjami.
3.
W przypadku uwzględnienia wniosku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu niezwłocznie po jego złożeniu wyznacza termin na złożenie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej.
4.
W przypadku złożenia w wyznaczonym terminie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej, Prezes Urzędu uznaje ten wniosek za złożony w dacie złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
5.
Niezłożenie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej w wyznaczonym terminie powoduje jego nieuwzględnienie.
1.
W przypadku złożenia przez przedsiębiorcę do Komisji Europejskiej wniosku o zwolnienie z grzywien lub zmniejszenie grzywien, o których mowa w art. 23 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1/2003/WE, za udział w porozumieniu obejmującym terytorium więcej niż trzech państw członkowskich Unii Europejskiej, przedsiębiorca może również złożyć do Prezesa Urzędu wniosek w formie uproszczonej.
2.
Wniosek w formie uproszczonej może zostać złożony również w przypadku wystąpienia przez przedsiębiorcę do Komisji Europejskiej o poświadczenie kolejności złożenia wniosku o zwolnienie z grzywien lub zmniejszenie grzywien, o których mowa w art. 23 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1/2003/WE.
3.
Wniosek w formie uproszczonej zawiera:
1)
wskazanie imienia, nazwiska lub nazwy oraz adresu wnioskodawcy;
2)
wskazanie przedsiębiorców, którzy uczestniczyli w porozumieniu;
3)
wskazanie produktów lub usług, których dotyczy porozumienie;
4)
wskazanie terytorium objętego porozumieniem;
5)
wskazanie czasu trwania oraz charakteru praktyki objętej porozumieniem;
6)
wskazanie państw członkowskich Unii Europejskiej, w których prawdopodobnie znajdują się dowody na istnienie porozumienia;
7)
informacje o złożonych wnioskach o złagodzenie kary lub o wnioskach, które przedsiębiorca zamierza złożyć do Komisji Europejskiej lub organu ochrony konkurencji innego państwa, którego dotyczy niedozwolone porozumienie.
4.
Prezes Urzędu przed wszczęciem postępowania dotyczącego porozumienia, o którym mowa we wniosku w formie uproszczonej, może zwrócić się do przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, wyłącznie o przedstawienie dodatkowych wyjaśnień w zakresie informacji wskazanych w ust. 3.
5.
Po otrzymaniu wniosku w formie uproszczonej Prezes Urzędu sprawdza, czy do dnia otrzymania tego wniosku nie wpłynął do Prezesa Urzędu wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub wniosek w formie uproszczonej dotyczący tego samego porozumienia.
6.
Prezes Urzędu przekazuje wnioskodawcy informację o:
1)
niezłożeniu przez innych przedsiębiorców wniosków o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, wniosków o obniżenie kary pieniężnej lub wniosków w formie uproszczonej dotyczących tego samego porozumienia;
2)
spełnieniu przez złożony wniosek wymogów określonych w ust. 3.
7.
Prezes Urzędu może wezwać wnioskodawcę do przedłożenia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej przed otrzymaniem od Komisji Europejskiej informacji o niekontynuowaniu postępowania w sprawie naruszenia, którego dotyczy wniosek, wyłącznie w przypadku gdy jest to konieczne do prawidłowego ustalenia zakresu naruszenia lub przyporządkowania sprawy do właściwego organu ochrony konkurencji.
8.
W przypadku wszczęcia postępowania dotyczącego porozumienia, o którym mowa we wniosku w formie uproszczonej, Prezes Urzędu wzywa przedsiębiorcę do złożenia w wyznaczonym terminie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej.
9.
W przypadku złożenia w terminie wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej wniosek uznaje się za złożony w dniu złożenia wniosku w formie uproszczonej, jeżeli wniosek w formie uproszczonej dotyczy produktów lub usług, obszaru oraz czasu trwania porozumienia wskazanych we wniosku o złagodzenie kary przedłożonym Komisji Europejskiej, z uwzględnieniem dokonanych aktualizacji tego wniosku.
W przypadku nieuwzględnienia wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej albo jego wycofania przez przedsiębiorcę wniosek zwraca się w terminie 7 dni.
Przepisy art 113a–113e i art. 113g zwrot wniosku przedsiębiorcy o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub o jej obniżenie stosuje się odpowiednio do osób zarządzających, o których mowa w art. 6a odpowiedzialność osoby zarządzającej, z uwzględnieniem art. 113i zakres informacji przedstawianych przez osobę zarządzającą we wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub o jej obniżenie i art. 113j podmioty objęte wnioskiem przedsiębiorcy o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub o jej obniżenie.
Osoba zarządzająca przedstawia we wniosku o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosku o obniżenie kary pieniężnej informacje w nim wymagane w zakresie, w jakim dysponuje nimi ze względu na pełnioną u przedsiębiorcy funkcję i swoją rolę w porozumieniu.
1.
Wniosek przedsiębiorcy o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jego wniosek o obniżenie kary pieniężnej zgodny z wymogami określonymi w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 5, wraz z którym przedstawiono dowody lub informacje, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 pkt 2 lub art. 113c obniżenie nakładanej kary pieniężnej ust. 1 pkt 2, obejmuje również:
1)
przedsiębiorców wywierających decydujący wpływ na tego przedsiębiorcę;
2)
przedsiębiorców, na których ten przedsiębiorca wywiera decydujący wpływ;
3)
osoby zarządzające tego przedsiębiorcy, o których mowa w art. 6a odpowiedzialność osoby zarządzającej;
4)
osoby zarządzające przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1 i 2.
2.
Jeżeli osoba zarządzająca współpracuje z Prezesem Urzędu od powzięcia wiadomości o złożeniu wniosku o obniżenie kary pieniężnej w sposób określony w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 8, Prezes Urzędu obniża karę pieniężną nakładaną na tę osobę na tych samych zasadach, na jakich kara pieniężna zostaje obniżona w stosunku do przedsiębiorcy.
3.
Prezes Urzędu odstępuje od wymierzenia kary pieniężnej albo obniża karę pieniężną nakładaną na osobę zarządzającą spełniającą warunki, o których mowa w ust. 2, pomimo nieodstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej przedsiębiorcy, który złożył wniosek o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub wniosek o obniżenie kary pieniężnej, albo nieobniżenia kary pieniężnej nakładanej na tego przedsiębiorcę z powodu niespełnienia przez niego warunków określonych w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 8 i 9 lub art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 pkt 3 lub w przypadku podjęcia działań, o których mowa w art. 113a wniosek o obniżenie kary pieniężnej lub o odstąpienie od jej wymierzenia ust. 6.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb postępowania z wnioskiem o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej i wnioskiem o obniżenie kary pieniężnej złożonym przez przedsiębiorcę lub osobę zarządzającą, mając na uwadze kategorię podmiotu składającego wniosek i konieczność zapewnienia rzetelnej oceny spełnienia warunków, o których mowa w art. 113b odstąpienie Prezesa Urzędu od wymierzenia wnioskodawcy kary pieniężnej ust. 1 i art. 113c obniżenie nakładanej kary pieniężnej ust. 1, oraz właściwego zakwalifikowania wniosku.
1.
Prezes Urzędu na wniosek właściwego prokuratora lub sądu lub z urzędu:
1)
przekazuje informacje niezbędne do ustalenia istnienia podstaw niepodlegania karze sprawcy przestępstwa określonego w art. 305 zakłócanie przetargu publicznego § 1 lub 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, z późn.zm.), w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w art. 305 § 6 tej ustawy;
2)
występuje do Komisji Europejskiej lub organu ochrony konkurencji innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie informacji niezbędnych do ustalenia istnienia podstaw niepodlegania karze sprawcy przestępstwa określonego w art. 305 zakłócanie przetargu publicznego § 1 lub 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w art. 305 zakłócanie przetargu publicznego § 6 tej ustawy.
2.
Przepis ust. 1 nie wyłącza obowiązków, o których mowa w art. 15 obowiązki Policji i innych podmiotów w zakresie postępowania karnego § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
1.
Prezes Urzędu na wniosek i w imieniu organu wnioskującego powiadamia podmiot wskazany w tym wniosku o:
1)
wstępnych zastrzeżeniach dotyczących domniemanego naruszenia art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE lub decyzjach wydanych z zastosowaniem tych przepisów;
2)
aktach proceduralnych wydanych w kontekście prowadzonego przez organ wnioskujący postępowania dotyczącego stosowania art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, które podlegają notyfikacji zgodnie z przepisami państwa organu wnioskującego;
3)
innych istotnych dokumentach dotyczących stosowania art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, w tym o dokumentach dotyczących wykonania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu realizuje bez zbędnej zwłoki za pomocą jednolitego instrumentu, którego załącznik stanowi kopia dokumentu podlegającego notyfikacji.
3.
Jednolity instrument, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę, adres powiadamianego podmiotu oraz inne istotne informacje dotyczące identyfikacji tego podmiotu;
2)
streszczenie istotnych faktów i okoliczności;
3)
streszczenie załączonej kopii dokumentu podlegającego notyfikacji;
4)
nazwę oraz adres oraz dane kontaktowe Prezesa Urzędu;
5)
informację o terminie, w którym powinno zostać dokonane powiadomienie, w szczególności informację o terminach ustawowych lub terminach przedawnienia.
4.
Prezes Urzędu może zwrócić się do organu wnioskującego o przedstawienie dodatkowych informacji niezbędnych do realizacji wniosku.
5.
Prezes Urzędu realizuje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy został on sporządzony w języku polskim lub w innym języku uprzednio uzgodnionym przez Prezesa Urzędu i organ wnioskujący wraz z tłumaczeniem na język polski dokumentu podlegającego notyfikacji.
6.
Do realizacji wniosku, o którym mowa w ust.1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego o doręczeniach.
7.
Podmiotowi, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, przysługuje zażalenie na czynności Prezesa Urzędu w przedmiocie wykonania wniosku, o którym mowa w ust. 1, podjęte z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego o doręczeniach powodujące nieskuteczność doręczenia temu podmiotowi dokumentów, o których mowa w ust. 1. Zażalenie wnosi się do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie 7 dni od dnia, w którym podmiot dowiedział się o dokonaniu tych czynności.
Prezes Urzędu, po uprzednim poinformowaniu organu wnioskującego, odmawia realizacji wniosku, o którym mowa w art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego, w przypadku gdy:
1)
wniosek nie spełnia wymogów przewidzianych w art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego;
2)
wykonanie wniosku byłoby w oczywisty sposób sprzeczne z porządkiem publicznym Rzeczypospolitej Polskiej.
Prezes Urzędu może wystąpić do organu wnioskującego o pokrycie kosztów działań związanych z realizacją wniosku, o którym mowa w art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego, w tym kosztów tłumaczeń, pracy i kosztów administracyjnych.
1.
Prezes Urzędu może wystąpić do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej z wnioskiem o powiadomienie, w imieniu Prezesa Urzędu, podmiotu, w stosunku do którego Prezes Urzędu podjął czynności w ramach stosowania art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, o decyzjach, postanowieniach oraz innych dokumentach dotyczących stosowania tych przepisów, w szczególności o dokumentach dotyczących wykonania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej, w tym o postanowieniach o odroczeniu uiszczenia kary pieniężnej albo rozłożeniu jej na raty.
2.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu dołącza jednolity instrument, którego załącznik stanowi kopia dokumentu, o którym mowa w ust. 1. Przepis art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3.
Wniosek sporządza się w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej realizującego wniosek o powiadomienie lub w innym języku uprzednio uzgodnionym przez Prezesa Urzędu i to państwo. Prezes Urzędu wraz z wnioskiem przesyła tłumaczenie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, na język urzędowy tego państwa.
4.
Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może wnieść zarzuty do jednolitego instrumentu.
5.
Podstawą zarzutu do jednolitego instrumentu może być niezgodne z treścią dokumentu będącego przedmiotem wniosku, o którym mowa w ust. 1, określenie w jednolitym instrumencie:
1)
podmiotu, którego dotyczy ten wniosek;
2)
istotnych faktów lub okoliczności przedstawionych w streszczeniu, o którym mowa w art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego ust. 3 pkt 2.
6.
Zarzuty do jednolitego instrumentu wnosi się do Prezesa Urzędu w okresie realizacji przez państwo członkowskie Unii Europejskiej wniosku, o którym mowa w ust. 1.
7.
Prezes Urzędu niezwłocznie informuje państwo członkowskie Unii Europejskiej o wszczęciu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu.
8.
Prezes Urzędu wydaje postanowienie:
1)
o niedopuszczalności zarzutów do jednolitego instrumentu – w przypadku gdy podstawa zarzutu jest określona w sposób niezgodny z ust. 5;
2)
w sprawie:
a) uznania zarzutów do jednolitego instrumentu w całości albo w części,
b) odmowy uznania zarzutów do jednolitego instrumentu.
9.
Na postanowienie o niedopuszczalności zarzutów do jednolitego instrumentu oraz na postanowienie w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu podmiotowi służy zażalenie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
10.
Prezes Urzędu niezwłocznie po ostatecznym zakończeniu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu:
1)
wycofuje wniosek, o którym mowa w ust. 1, wskazując przyczynę wycofania wniosku;
2)
zmienia wniosek, o którym mowa w ust. 1, wskazując przyczynę zmiany, oraz sporządza zmieniony jednolity instrument;
3)
informuje państwo członkowskie Unii Europejskiej o zakończeniu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu.
Prezes Urzędu na żądanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej realizującego wniosek o powiadomienie pokrywa koszty działań związanych z realizacją wniosku, o którym mowa w art. 113p wniosek Prezesa Urzędu do innego państwa UE o powiadomienie podmiotu, wobec którego Prezes Urzędu podjął czynności ust. 1, w tym koszty tłumaczeń, pracy i koszty administracyjne.
1.
Prezes Urzędu może wystąpić do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej z wnioskiem o egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej, nałożonej w drodze decyzji w związku z naruszeniem art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, zwanym w niniejszym artykule "wnioskiem o egzekucję", w przypadku ustalenia, że:
1)
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest znany majątek podmiotu, na który została nałożona kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna, z którego kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna mogłaby być zaspokojona, lub
2)
podmiot, na który została nałożona kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna, nie ma siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Do wniosku o egzekucję Prezes Urzędu dołącza jednolity instrument, którego załącznik stanowi kopia decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej.
3.
Jednolity instrument, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę, adres podmiotu, na który została nałożona kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna, oraz inne istotne informacje dotyczące identyfikacji tego podmiotu;
2)
streszczenie istotnych faktów i okoliczności dotyczących decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
3)
streszczenie załączonej kopii decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
4)
nazwę, adres oraz inne dane kontaktowe organu właściwego do realizacji wniosku o egzekucję w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
5)
informację o terminie, w którym kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna ma zostać wyegzekwowana, w szczególności informację o terminach przedawnienia nałożonej kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
6)
informację o podlegającej wykonaniu decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
7)
datę uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w pkt 6;
8)
kwotę kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
9)
informacje o racjonalnych staraniach podjętych przez Prezesa Urzędu w celu wyegzekwowania kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
4.
Wniosek o egzekucję sporządza się w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej organu realizującego wniosek. Prezes Urzędu przesyła organowi realizującemu wniosek o egzekucję tłumaczenie decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej na język urzędowy tego państwa.
5.
Prezes Urzędu na żądanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej realizującego wniosek o egzekucję pokrywa koszty jego realizacji, w przypadku bezskutecznej realizacji wniosku przez to państwo.
6.
Podmiot, którego dotyczy wniosek o egzekucję, może wnieść zarzuty do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2.
7.
Podstawą zarzutu do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2, może być niezgodne z treścią decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej, określenie w jednolitym instrumencie:
1)
podmiotu, którego dotyczy wniosek o egzekucję;
2)
kwoty kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
3)
okresu, którego dotyczy kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna.
8.
Zarzuty do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2, wnosi się do Prezesa Urzędu w okresie realizacji wniosku o egzekucję przez państwo członkowskie Unii Europejskiej.
9.
Prezes Urzędu niezwłocznie informuje państwo członkowskie Unii Europejskiej o wszczęciu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu.
10.
W przypadku, o którym mowa w ust. 9, Prezes Urzędu może wystąpić z wnioskiem o dalszą egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej.
11.
Prezes Urzędu wydaje postanowienie:
1)
o niedopuszczalności zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2 – w przypadku gdy podstawa zarzutu jest określona w sposób niezgodny z ust. 7;
2)
w sprawie:
a) uznania zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2, w całości albo w części,
b) odmowy uznania zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2.
12.
Na postanowienie o niedopuszczalności zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2, oraz na postanowienie w sprawie zarzutów podmiotowi służy zażalenie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
13.
Prezes Urzędu niezwłocznie po ostatecznym zakończeniu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2:
1)
wycofuje wniosek o egzekucję, wskazując przyczynę wycofania wniosku;
2)
zmienia wniosek o egzekucję, wskazując przyczynę zmiany, oraz sporządza zmieniony jednolity instrument;
3)
występuje z wnioskiem o dalszą egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej, chyba że wystąpił z takim wnioskiem na podstawie ust. 10;
4)
informuje państwo członkowskie Unii Europejskiej o zakończeniu postępowania w sprawie zarzutów do jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 2, w przypadku gdy wystąpił z wnioskiem o dalszą egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej na podstawie ust. 10.
1.
W przypadku otrzymania od organu wnioskującego wniosku o egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej Prezes Urzędu weryfikuje, bez zbędnej zwłoki, czy do wniosku został dołączony jednolity instrument i kopia decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej oraz czy jednolity instrument zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę, adres podmiotu, na który została nałożona kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna, oraz inne istotne informacje dotyczące identyfikacji tego podmiotu;
2)
streszczenie istotnych faktów i okoliczności dotyczących decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
3)
streszczenie załączonej kopii decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
4)
nazwę, adres oraz inne dane kontaktowe Prezesa Urzędu;
5)
informację o terminie, w którym kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna powinna zostać wyegzekwowana, w szczególności informację o terminach przedawnienia kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
6)
informację o decyzji o nałożeniu kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej, podlegającej wykonaniu zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie organu wnioskującego;
7)
datę uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w pkt 6;
8)
kwotę kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej;
9)
informację o racjonalnych staraniach podjętych przez organ wnioskujący w celu wyegzekwowania kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej na własnym terytorium albo informację o braku miejsca zamieszkania albo siedziby podmiotu, na który została nałożona kara pieniężna lub okresowa kara pieniężna, na terytorium państwa organu wnioskującego.
2.
Prezes Urzędu rozpatruje wniosek, o którym mowa w ust. 1, jeżeli dołączony do niego jednolity instrument został sporządzony w języku polskim lub innym języku uzgodnionym przez Prezesa Urzędu i organ wnioskujący.
3.
Jednolity instrument, o którym mowa w ust. 1, stanowi wyłączną podstawę stosowania środków egzekucyjnych przez organ egzekucyjny. Jednolity instrument nie podlega zatwierdzeniu, uzupełnieniu lub zastąpieniu. Jednolity instrument stanowi tytuł wykonawczy w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4.
Prezes Urzędu może zwrócić się do organu wnioskującego o przedstawienie dodatkowych informacji niezbędnych do realizacji wniosku, o którym mowa w ust. 1.
5.
Prezes Urzędu, po uprzednim poinformowaniu organu wnioskującego, zwraca wniosek, o którym mowa w ust.1, w przypadku gdy:
1)
nie spełnia on wymogów określonych w ust. 1 i 2;
2)
wykonanie wniosku byłoby w oczywisty sposób sprzeczne z porządkiem publicznym Rzeczypospolitej Polskiej.
6.
W przypadku gdy wniosek oraz jednolity instrument spełniają warunki określone w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu przekazuje jednolity instrument do realizacji organowi egzekucyjnemu wraz z informacją o przeliczonej na złote, zgodnie z ust. 7, kwocie podlegającej ściągnięciu oraz numerem rachunku bankowego Urzędu. Do jednolitego instrumentu Prezes Urzędu dołącza informację o organie właściwym do rozpatrzenia zarzutów do jednolitego instrumentu.
7.
Prezes Urzędu dokonuje przeliczenia na złote kwoty kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej wskazanej w walucie obcej we wniosku, o którym mowa w ust. 1, według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień nałożenia tej kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej.
8.
Organ egzekucyjny ściąga w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji karę wskazaną we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w kwocie przeliczonej przez Prezesa Urzędu na złote zgodnie z ust. 7 i przekazuje ją na rachunek bankowy Urzędu wskazany zgodnie z ust. 6.
9.
Na podstawie informacji przekazanych przez organ wnioskujący Prezes Urzędu informuje organ egzekucyjny o zdarzeniach mających wpływ na egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej wskazanej we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w szczególności o:
1)
zmianach w zakresie wysokości należności objętej wnioskiem;
2)
odroczeniu płatności;
3)
rozłożeniu na raty spłaty należności;
4)
istnieniu sporu co do należności objętej wnioskiem lub dotyczącego jednolitego instrumentu.
10.
W przypadku zmiany wysokości kwoty kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej objętej wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu dokonuje przeliczenia na złote zmienionej kwoty wskazanej w walucie określonej we wniosku zgodnie z ust. 7.
11.
Prezes Urzędu może dokonać potrącenia poniesionych kosztów realizacji wniosku, o którym mowa w ust. 1, ze środków pieniężnych przekazanych przez organ egzekucyjny na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 6, w związku z realizacją tego wniosku.
12.
W przypadku, o którym mowa w art. 64c koszty egzekucyjne § 8a zdanie pierwsze ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, z późn. zm.), Prezes Urzędu występuje do organu wnioskującego o pokrycie kosztów egzekucyjnych powstałych w postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na podstawie jednolitego instrumentu, o którym mowa w ust. 1. Prezes Urzędu dokonuje przeliczenia kwoty kosztów egzekucyjnych na walutę państwa organu wnioskującego według kursu średniego tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień wystąpienia do organu wnioskującego.
Spory dotyczące:
1)
zgodności z prawem decyzji, postanowień oraz innych dokumentów dotyczących stosowania art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, będących przedmiotem wniosku o powiadomienie, o którym mowa w art. 113m przekazywanie przez Prezesa Urzędu podmiotowi wskazanemu we wniosku informacji na wniosek i w imieniu organu wnioskującego ust. 1,
2)
kar pieniężnych lub okresowych kar pieniężnych będących przedmiotem wniosku, o którym mowa w art. 113s weryfikacja przez Prezesa Urzędu otrzymanego wniosku o egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej ust. 1, oraz jednolitego instrumentu dołączonego do tego wniosku
– są rozstrzygane przez właściwe organy państwa organu wnioskującego zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie.
Terminy przedawnienia kar pieniężnych lub okresowych kar pieniężnych będących przedmiotem wniosku, o którym mowa w art. 113s weryfikacja przez Prezesa Urzędu otrzymanego wniosku o egzekucję kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej ust. 1, określają przepisy państwa organu wnioskującego.
1.
Kto, wbrew przepisowi art. 42 zadania rzecznika praw konsumentów ust. 4, narusza obowiązek udzielenia rzecznikowi konsumentów wyjaśnień i informacji będących przedmiotem wystąpienia rzecznika lub obowiązek ustosunkowania się do uwag i opinii rzecznika, podlega karze grzywny, nie mniejszej niż 2.000 zł.
2.
Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. poz. 296, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. poz. 27, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. poz. 202, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2001 r. poz. 209, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. poz. 903, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych (Dz. U. z 2001 r. poz. 20 oraz z 2004 r. poz. 959): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (Dz. U. poz. 1196, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. poz. 533, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. poz. 696, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
Orzeczenia: 1
W ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. poz. 1204 , z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. poz. 1151, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 1800, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz.U. poz. 1111 oraz z 2006 r. poz. 1832): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. poz. 1537, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. poz. 1217, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej, o którym mowa w art. 111 zasady ustalania wysokości kar pieniężnych, uwzględnia się również okoliczność naruszenia przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2005 r. poz. 2080 oraz z 2006 r. poz. 1119, 1217 i 1834).
1.
Do postępowań wszczętych na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2.
Postępowania antymonopolowe w sprawach koncentracji, wszczęte na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, umarza się w przypadku, gdy zamiar koncentracji nie podlega obowiązkowi zgłoszenia na podstawie przepisów niniejszej ustawy.
3.
Wnioski o wszczęcie postępowań w sprawach praktyk ograniczających konkurencję oraz w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, złożone na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, na podstawie których nie zostało wszczęte postępowanie antymonopolowe w sprawach praktyk ograniczających konkurencję lub postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, traktuje się jako zawiadomienia dotyczące podejrzenia stosowania tych praktyk, w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy.
Do czasu powołania Prezesa Urzędu w trybie określonym w art. 29 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów funkcję tę pełni Prezes Urzędu powołany w trybie przepisów dotychczasowych.
Członkowie Krajowej Rady Rzeczników Konsumenckich utworzonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów zachowują członkostwo w Radzie po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, na zasadach w niej określonych.
1.
Rzecznicy konsumentów powołani na podstawie przepisów dotychczasowych pełnią funkcje do czasu ich odwołania w trybie art. 40 pozycja rzecznika praw konsumentów oraz wymagania na stanowisko niniejszej ustawy.
2.
Dotychczasowe warunki pracy i płacy rzecznika konsumentów zachowują moc do czasu określenia przez starostę nowych warunków pracy i płacy rzecznika konsumentów.
1.
Z dniem wejścia w życie ustawy Urząd wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów.
2.
Z dniem wejścia w życie ustawy mienie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów staje się, z mocy prawa, mieniem Urzędu.
3.
Przejście praw i mienia Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów na Urząd następuje nieodpłatnie oraz jest wolne od podatków i opłat.
4.
Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów stają się, z mocy prawa, pracownikami Urzędu.
1.
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 16 , art. 28 ust. 3, art. 57 ust. 6, art. 77 ust. 6, art. 94 ust. 5, art. 103a ust. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17 upoważnienie do wydania rozporządzenia, art. 33 organizacja Urzędu ust. 3, art. 63 uchylony ust. 5, art. 94 strona postępowania w sprawach koncentracji ust. 6, art. 109 uchylony ust. 5 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 7 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów zachowują moc do czasu ich wygaśnięcia.
Traci moc ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2005 r. poz. 2080 oraz z 2006 r. poz. 1119, 1217 i 1834).
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


----------
[Ustawa została ogłoszona 21.03.2007 r. - Dz.U. z 2007 r. poz. 331]
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...