1.
W przypadku wypłaty świadczeń z tytułu roszczeń określonych w art. 12 należności pracownicze zaspokajane z Funduszu w razie niewypłacalności pracodawcy ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a–c i lit. g łączna kwota świadczeń za okres jednego miesiąca nie może przekraczać przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia zbiorczego wykazu, o którym mowa w art. 15 wykazy niezaspokojonych roszczeń ust. 1, lub wykazu uzupełniającego, o którym mowa w art. 15 wykazy niezaspokojonych roszczeń ust. 2, albo na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 16 wniosek pracownika, byłego pracownika lub członków jego rodziny o wypłatę świadczeń ust. 1.
2.
W przypadku wypłaty świadczenia z tytułu roszczeń określonych w art. 12 należności pracownicze zaspokajane z Funduszu w razie niewypłacalności pracodawcy ust. 2 pkt 2 lit. e łączna kwota świadczenia nie może przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.
3.
W przypadku wypłaty świadczenia z tytułu roszczenia określonego w art. 12 należności pracownicze zaspokajane z Funduszu w razie niewypłacalności pracodawcy ust. 2 pkt 2 lit. d lub lit. f świadczenie nie może przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, lub jego wielokrotności, w przypadku gdy roszczenie stanowi wielokrotność wynagrodzenia stanowiącego podstawę do jego ustalenia.
4.
W przypadku gdy sędzia-komisarz wyda, zgodnie z przepisami Prawa upadłościowego, postanowienie, że określona część wynagrodzenia za pracę pracownika wykonującego zadania w zakresie zarządu przedsiębiorstwem lub wynagrodzenie osoby świadczącej usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem upadłego, określone w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług zawartej przed ogłoszeniem upadłości, lub określona część świadczeń przysługujących w związku z rozwiązaniem stosunku pracy albo umowy o usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem jest bezskuteczna w stosunku do masy upadłości, a wysokości części w stosunku do niej skutecznych są niższe niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 – wysokość wypłacanych świadczeń nie może odpowiednio przekraczać wysokości roszczenia skutecznego do masy upadłości.
