1.
Dobra kultury uznane za zabytek na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o opiece nad zabytkami (Dz. U. poz. 265, z 1933 r. poz. 62 i 599, z 1934 r. poz. 976 oraz z 1949 r. poz. 180), a także wpisane do rejestru na podstawie ustawy, o której mowa w art. 140 przepis przejściowy ust. 1, stają się zabytkami wpisanymi do rejestru w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Zabytki nieruchome uznane za pomniki historii na podstawie dotychczasowych przepisów stają się pomnikami historii w rozumieniu niniejszej ustawy.