1.
Jeżeli w trakcie kontroli transportu odpadów ujawniono:
1)
naruszenie szczegółowych wymagań dla transportu odpadów,
2)
przemieszczanie odpadów do nieuprawnionego odbiorcy,
3)
naruszenie przepisów o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów
– pojazd wraz z odpadami może zostać zatrzymany przez Krajową Administrację Skarbową, Straż Graniczną, Policję, Inspekcję Transportu Drogowego oraz organy Inspekcji Ochrony Środowiska.
– pojazd wraz z odpadami może zostać zatrzymany przez Krajową Administrację Skarbową, Straż Graniczną, Policję, Inspekcję Transportu Drogowego oraz organy Inspekcji Ochrony Środowiska.
2.
Zatrzymany pojazd wraz z odpadami jest kierowany do najbliższego dostępnego miejsca wyznaczonego w wojewódzkim planie gospodarki odpadami spełniającego warunki magazynowania odpadów. Plan ten w części dotyczącej wyznaczenia miejsc spełniających warunki magazynowania odpadów podlega zaopiniowaniu przez właściwych starostów, na terenie działania których mają zostać wyznaczone te miejsca. Starosta wyraża opinię w terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia otrzymania planu. Nieudzielenie opinii w tym terminie uznaje się za opinię pozytywną.
2a.
Skierowanie, o którym mowa w ust. 2, polega na:
1)
nadzorowaniu przejazdu tego pojazdu przez funkcjonariuszy lub inspektorów podmiotów, o których mowa w ust. 1, albo
2)
usunięciu pojazdu przez jego przewiezienie lub holowanie.
2b.
Dyspozycję przewiezienia lub holowania pojazdu wydaje się podmiotowi, któremu starosta właściwy ze względu na miejsce kontroli powierzył zadanie usuwania pojazdów w trybie art. 130a usunięcie pojazdu z drogi na koszt właściciela ust. 5f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047, 919, 1053, 1088, 1123 i 1193), a jeżeli jest to niemożliwe, dyspozycję wydaje się innemu przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą obejmującą usuwanie pojazdów.
2c.
Jeżeli w związku z ujawnieniem przypadków, o których mowa w ust. 1, niezbędne jest przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 217 wydanie, odebranie i zatrzymanie rzeczy, art. 228 postępowanie z przedmiotami znalezionymi w czasie przeszukania oraz art. 308 dochodzenie w niezbędnym zakresie § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1375, z późn. zm.), skierowanie, o którym mowa w ust. 2, jest realizowane po wykonaniu tych czynności.
3.
Miejsca, o których mowa w ust. 2, wyznacza się uwzględniając jedno miejsce magazynowania odpadów na 1 mln mieszkańców w województwie, nie więcej jednak niż trzy miejsca w województwie.
4.
Starosta w terminie 6 miesięcy od uchwalenia wojewódzkiego planu gospodarki odpadami utworzy miejsce, o którym mowa w ust. 2.
5.
Pojazd wraz z odpadami umieszcza się w miejscu wyznaczonym zgodnie z ust. 2 do czasu usunięcia naruszeń szczegółowych wymagań dla transportu odpadów lub ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za zagospodarowanie tych odpadów.
6.
Za usunięcie, strzeżenie i przechowywanie pojazdu w miejscu, o którym mowa w ust. 2, pobiera się opłaty.
7.
Do uiszczenia opłat jest obowiązany podmiot wykonujący transport odpadów.
8.
Starosta właściwy ze względu na miejsce, o którym mowa w ust. 2, ustala, w drodze postanowienia, wysokość opłat za usunięcie, strzeżenie i przechowywanie pojazdu w tym miejscu, uwzględniając wydatki z tym związane zgodnie ze średnią ceną rynkową usług w zakresie usuwania, strzeżenia i przechowywania pojazdów na obszarze jego działania; w postanowieniu starosta ustala termin i sposób wniesienia opłat.
9.
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 8, służy zażalenie.
10.
W przypadku konieczności ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za gospodarowanie odpadami zwrot pojazdu z miejsca, o którym mowa w ust. 2, następuje po przedstawieniu podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 24b obowiązek zagospodarowania odpadów transportowanych z naruszeniem przepisów ustawy ust. 3, albo rozstrzygnięcia wydanego na podstawie przepisów o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów.
11.
Jeżeli ustały przyczyny uzasadniające przechowywanie pojazdu w miejscu, o którym mowa w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce, na które został skierowany zatrzymany pojazd wraz z odpadami, zawiadamia uprawnionego o możliwości odebrania pojazdu. W przypadku nieodebrania pojazdu w terminie 60 dni od dnia otrzymania zawiadomienia stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, z późn. zm.), dotyczące egzekucji należności pieniężnych z ruchomości. Zawiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu w terminie.
12.
Od dnia następującego po upływie terminu wniesienia opłat, o których mowa w ust. 6, nalicza się odsetki ustawowe. Opłaty wraz z odsetkami podlegają egzekucji w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
13.
Egzekucji, o której mowa w ust. 12, nie wszczyna się, a wszczętą umarza, jeżeli od dnia doręczenia prawomocnego postanowienia, o którym mowa w ust. 8, upłynęło 5 lat.
14.
W zakresie nieuregulowanym w ustawie do wydania dyspozycji przewiezienia lub holowania pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 130a usunięcie pojazdu z drogi na koszt właściciela ust. 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym dotyczące dyspozycji usunięcia pojazdu.