• Ustawa o odpadach
  04.11.2024

Ustawa o odpadach

Stan prawny aktualny na dzień: 04.11.2024

Dz.U.2023.0.1587 t.j. - Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach

Obserwuj akt

DZIAŁ VIII. Wymagania dotyczące prowadzenia procesów przetwarzania odpadów

Rozdział 1. Składowanie odpadów

1.
Odpady składuje się:
1)
na składowisku odpadów;
2)
w podziemnym składowisku odpadów, o którym mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze;
3)
w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, o którym mowa w ustawie z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych.
2.
Wyróżnia się następujące typy składowisk odpadów:
1)
składowisko odpadów niebezpiecznych;
2)
składowisko odpadów obojętnych;
3)
składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.
1.
Zakazuje się magazynowania odpadów na składowisku odpadów.
2.
Zakazuje się zbierania lub przetwarzania odpadów na składowisku odpadów w inny sposób niż składowanie odpadów, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 124 lokalizacja, budowa oraz prowadzenie składowiska odpadów, monitoring składowiska ust. 6.
1.
Odpady przed umieszczeniem na składowisku odpadów poddaje się procesowi przekształcenia fizycznego, chemicznego, termicznego lub biologicznego, włącznie z segregacją, w celu ograniczenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska oraz ograniczenia ilości lub objętości składowanych odpadów, a także ułatwienia postępowania z nimi lub prowadzenia odzysku.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do odpadów obojętnych oraz odpadów, w stosunku do których proces przekształcenia fizycznego, chemicznego, termicznego lub biologicznego, włącznie z segregacją, nie doprowadzi do osiągnięcia celów, o których mowa w ust. 1.
1.
Na składowisku odpadów niebezpiecznych nie mogą być składowane odpady inne niż niebezpieczne.
2.
Stałe odpady niebezpieczne mogą być składowane na wydzielonych częściach składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.
3.
Wydzielone części składowiska odpadów, o których mowa w ust. 2, muszą spełniać wymagania określone dla składowiska odpadów niebezpiecznych.
4.
Na wydzielonych częściach składowisk odpadów, o których mowa w ust. 2, nie mogą być składowane odpady inne niż niebezpieczne.
1.
Na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, mogą być składowane:
1)
odpady komunalne;
2)
odpady inne niż niebezpieczne i obojętne;
3)
stałe odpady niebezpieczne lub odpady powstałe w wyniku przekształcenia odpadów niebezpiecznych, spełniające kryteria dopuszczenia do składowania na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku.
2.
Odpady, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie mogą być składowane na wydzielonych częściach składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne przeznaczonych do składowania odpadów innych niż niebezpieczne, które ulegają biodegradacji.
Na składowisku odpadów obojętnych mogą być składowane tylko odpady obojętne.
Do składowania na składowisku odpadów mogą być dopuszczone wyłącznie odpady:
1)
w stosunku do których została sporządzona podstawowa charakterystyka odpadów, przeprowadzono testy zgodności, o ile są wymagane zgodnie z art. 113 test zgodności odpadów wytwarzanych regularnie, i dokonano weryfikacji, o której mowa w art. 114 weryfikacja odpadów przez zarządzającego składowiskiem odpadów ust. 2;
2)
spełniają kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku.
1.
Podstawową charakterystykę odpadów sporządza wytwórca lub posiadacz odpadów odpowiedzialny za gospodarowanie odpadami, kierujący odpady do składowania na składowisko odpadów, a w przypadku odpadów komunalnych - podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, o którym mowa w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
2.
Podstawowa charakterystyka odpadów zawiera:
1)
informacje podstawowe:
a) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
b) rodzaj odpadów,
c) syntetyczny opis procesu wytwarzania odpadów uwzględniający podstawowe użyte surowce i wytworzone produkty,
d) oświadczenie o braku wśród odpadów kierowanych na składowisko odpadów, odpadów objętych zakazem składowania wymienionych w art. 122 zakaz składowania niektórych odpadów ust. 1,
e) opis zastosowanego procesu przetwarzania odpadów, a także opis sposobu segregowania odpadów lub oświadczenie o przyczynie, dla której wymienione działania nie zostały wykonane,
f) opis odpadów podający kolor, postać fizyczną oraz jego zapach,
g) wykaz właściwości w odniesieniu do odpadów, które mogą zostać przekwalifikowane na odpady inne niż niebezpieczne zgodnie z art. 7 zmiana klasyfikacji odpadów niebezpiecznych i art. 8 zgłoszenie zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne,
h) wskazanie typu składowiska odpadów, na którym odpady mogą być składowane po przeprowadzeniu badań, o których mowa w art. 117 warunki dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu, zgodnie z kryteriami dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku,
i) oświadczenie o braku możliwości odzysku, w tym recyklingu odpadów,
j) podanie częstotliwości przeprowadzania testów zgodności;
2)
informacje dodatkowe, o ile są istotne dla eksploatacji danego typu składowiska odpadów, dotyczące:
a) fizykochemicznego składu oraz podatności odpadów na wymywanie,
b) zachowania środków ostrożności na składowisku odpadów.
3.
W przypadku gdy wydano pozwolenie zintegrowane albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów, które zawiera wszystkie informacje, o których mowa w ust. 2, nie sporządza się podstawowej charakterystyki odpadów.
4.
W przypadku gdy wydano pozwolenie zintegrowane albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów, które nie zawiera wszystkich informacji, o których mowa w ust. 2, sporządza się podstawową charakterystykę odpadów, która zawiera brakujące informacje.
5.
Podstawową charakterystykę odpadów bez przeprowadzenia badań, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. h, sporządza się dla odpadów:
1)
obojętnych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku,
2)
dla których wszelkie informacje niezbędne do sporządzenia podstawowej charakterystyki są znane i uzasadnione, zgodnie z wymaganiami dotyczącymi składowania odpadów, określonymi w decyzjach właściwych organów,
3)
dla których wykonywanie badań jest niepraktyczne lub dla których testy zgodności nie mogą zostać wykonane ze względów technicznych lub właściwe metody badań poszczególnych kryteriów dopuszczania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku, są niedostępne,
4)
komunalnych
- o ile pochodzą od jednego wytwórcy odpadów i stanowią jeden strumień odpadów.
6.
W przypadku odpadów komunalnych, za jeden strumień odpadów uznaje się odpady pochodzące z jednego regionu gospodarki odpadami komunalnymi.
7.
W przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 3, odpady mogą być dopuszczone do składowania na składowisku odpadów danego typu, jeżeli wytwórca lub posiadacz odpadów odpowiedzialny za ich zagospodarowanie przekaże uzasadnienie w tym zakresie zarządzającemu składowiskiem odpadów, odpowiednio je dokumentując.
1.
Podstawowa charakterystyka odpadów dla odpadów wytwarzanych regularnie zawiera informacje, o których mowa w art. 110 podstawowa charakterystyka odpadów ust. 2, oraz wskazuje:
1)
zmiany mogące wystąpić w składzie odpadów;
2)
zmiany cech charakterystycznych odpadów;
3)
podatność odpadów na wymywanie ustalane podczas testu wymywania przeprowadzonego dodatkowo na partii odpadów, o ile test jest uzasadniony;
4)
główne zmieniające się właściwości odpadów.
2.
Przez odpady wytwarzane regularnie rozumie się odpady powstające w instalacjach jednego rodzaju pod względem technologicznym, przy zastosowaniu surowców charakterystycznych dla tego procesu technologicznego.
3.
Jeżeli w instalacji wprowadzono zmiany związane z zastosowaniem innych surowców, materiałów lub zmiany powodujące zmniejszenie albo zwiększenie negatywnego oddziaływania na środowisko, sporządza się nową podstawową charakterystykę odpadów.
1.
Dla każdej partii odpadów wytwarzanych nieregularnie przed ich skierowaniem na składowisko odpadów sporządza się odrębną podstawową charakterystykę odpadów.
2.
Przez odpady wytwarzane nieregularnie rozumie się odpady powstające w instalacjach i procesach różnego rodzaju lub odpady, których skład nie może zostać jednoznacznie scharakteryzowany, w szczególności odpady powstające wskutek wstępnego przetwarzania, mieszania lub innych działań powodujących zmianę charakteru lub składu tych odpadów.
1.
Odpady wytwarzane regularnie, kierowane na składowisko odpadów danego typu, poddaje się testowi zgodności, podczas którego sprawdza się dopuszczalne graniczne wartości wymywania oraz wybrane parametry charakterystyczne dla danego rodzaju odpadów.
2.
Test zgodności przeprowadza posiadacz odpadów, o którym mowa w art. 110 podstawowa charakterystyka odpadów ust. 1.
3.
Test zgodności przeprowadza się:
1)
co najmniej raz na 12 miesięcy lub częściej, jeżeli wynika to z podstawowej charakterystyki odpadów;
2)
w przypadku zmian w procesie produkcji, w szczególności dotyczących zmiany użytych surowców lub materiałów.
4.
W przypadku braku zgodności wyniku testu zgodności z informacjami zawartymi w podstawowej charakterystyce odpadów sporządza się nową podstawową charakterystykę odpadów.
5.
Testu zgodności nie przeprowadza się dla odpadów, o których mowa w art. 110 podstawowa charakterystyka odpadów ust. 5.
1.
Podstawową charakterystykę odpadów oraz testy zgodności wytwórca lub posiadacz odpadów odpowiedzialny za gospodarowanie odpadami przekazuje zarządzającemu składowiskiem odpadów, przed przekazaniem odpadów na składowisko odpadów.
2.
Zarządzający składowiskiem odpadów dokonuje weryfikacji odpadów, która polega na:
1)
oględzinach przed i po rozładunku odpadów;
2)
sprawdzeniu zgodności przyjmowanych odpadów z informacjami zawartymi w podstawowej charakterystyce odpadów.
3.
Weryfikacja odpadów może być przeprowadzana w miejscu ich wytwarzania, jeżeli są one składowane na składowisku odpadów zarządzanym przez ich wytwórcę.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów pobiera próbki odpadów dostarczonych do składowania na składowisku odpadów co najmniej raz w miesiącu i przechowuje je przez okres co najmniej miesiąca.
2.
Próbek nie pobiera się w przypadku odpadów, o których mowa w art. 110 podstawowa charakterystyka odpadów ust. 5.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów, a w przypadku jego braku władający powierzchnią ziemi, przechowuje do czasu zamknięcia składowiska odpadów podstawową charakterystykę odpadów oraz wyniki testów zgodności.
2.
Zarządzający składowiskiem odpadów przekazuje podstawową charakterystykę odpadów i wyniki testów zgodności następnemu zarządzającemu składowiskiem odpadów lub władającemu powierzchnią ziemi.
1.
Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu uważa się za spełnione, jeżeli są potwierdzone badaniami laboratoryjnymi wykonanymi przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.
2.
Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu obejmują:
1)
dopuszczalne graniczne wartości wymywania;
2)
parametry charakterystyczne dla danego rodzaju odpadów.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
odpady obojętne, dla których podstawową charakterystykę odpadów sporządza się bez przeprowadzania badań, o których mowa w art. 110 podstawowa charakterystyka odpadów ust. 2 pkt 1 lit. h,
2)
kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu,
3)
zakres badań, o których mowa w art. 117 warunki dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu ust. 1
- kierując się właściwościami odpadów i potrzebą zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku odpadów oraz uwzględniając rodzaje odpadów i zawartość w nich substancji organicznych.
Zarządzający składowiskiem odpadów, przed przyjęciem odpadów do składowania na składowisku odpadów, jest obowiązany także:
1)
ustalić masę przyjmowanych odpadów;
2)
sprawdzić zgodność przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów lub dokumentach wymaganych przy międzynarodowym przemieszczaniu odpadów;
3)
w przypadku odpadów rtęci metalicznej - sprawdzić pojemniki i certyfikat wymagane dla składowania tych odpadów.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów odmawia przyjęcia odpadów do składowania na składowisku odpadów w przypadku stwierdzenia:
1)
niezgodności przyjmowanych odpadów z informacjami zawartymi w podstawowej charakterystyce odpadów lub niedostarczenia testów zgodności, o ile są wymagane, niezwłocznie po ich przeprowadzeniu;
2)
niezgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów lub dokumentami wymaganymi przy międzynarodowym przemieszczaniu odpadów;
3)
niezgodności przyjmowanych odpadów z decyzją zatwierdzającą instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, instrukcją prowadzenia składowiska odpadów, pozwoleniem zintegrowanym lub zezwoleniem na przetwarzanie odpadów.
2.
W przypadku przekazywania do składowania na składowisku odpadów, odpadów niezgodnych z dokumentami, o których mowa w ust. 1, zarządzający składowiskiem odpadów zawiadamia o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do składowania odpadów na składowisku odpadów w sposób selektywny, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów.
2.
Dopuszcza się składowanie odpadów, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 3, na składowisku odpadów w sposób nieselektywny, jeżeli w wyniku takiego składowania nie nastąpi zwiększenie negatywnego oddziaływania tych odpadów na środowisko.
3.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, które mogą być składowane na składowisku odpadów w sposób nieselektywny, kierując się właściwościami odpadów oraz mając na uwadze, aby w wyniku reakcji pomiędzy wspólnie składowanymi odpadami nie nastąpiło zwiększenie zagrożenia dla środowiska.
1.
Zakazuje się składowania na składowisku odpadów następujących odpadów:
1)
występujących w postaci ciekłej, w tym odpadów zawierających wodę w ilości powyżej 95% masy całkowitej, z wyłączeniem szlamów;
2)
o właściwościach wybuchowych, żrących, utleniających, wysoce łatwopalnych lub łatwopalnych;
3)
zakaźnych medycznych i zakaźnych weterynaryjnych;
4)
powstających w wyniku badań naukowych i prac rozwojowych lub działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są nowe i których oddziaływanie na środowisko jest nieznane;
5)
opon i ich części, z wyłączeniem opon rowerowych i opon o średnicy zewnętrznej większej niż 1400 mm;
5a)
selektywnie zebranych w celu przygotowania ich do ponownego użycia lub recyklingu, z wyłączeniem odpadów powstających w wyniku dalszego przetwarzania odpadów selektywnie zebranych, jeżeli w tym przypadku składowanie zapewnia wynik najlepszy dla środowiska, zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami;
6)
ulegających biodegradacji selektywnie zebranych;
7)
określonych w przepisach odrębnych.
2.
Zakazuje się składowania odpadów w śródlądowych wodach powierzchniowych i podziemnych, w polskich obszarach morskich oraz w przypadkach określonych w przepisach odrębnych.
3.
Zakazuje się rozcieńczania lub sporządzania mieszanin odpadów ze sobą lub z innymi substancjami lub przedmiotami w celu spełnienia kryteriów dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 118 rozporządzenie w sprawie zapewnienia właściwego postępowania z odpadami na składowisku.
1.
Okres przygotowania do budowy, budowy oraz prowadzenia składowiska odpadów obejmuje fazy:
1)
przedeksploatacyjną - okres poprzedzający uzyskanie pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów;
2)
eksploatacyjną - okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia rekultywacji składowiska odpadów;
3)
poeksploatacyjną - okres 30 lat liczony od dnia zakończenia rekultywacji składowiska odpadów.
2.
Dzień zakończenia rekultywacji składowiska odpadów jest równocześnie dniem zamknięcia tego składowiska.
Orzeczenia: 2
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów posiada tytuł prawny do całej nieruchomości, na której znajduje się składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska, w okresie obejmującym fazę eksploatacyjną i poeksploatacyjną.
2.
Lokalizacja, budowa oraz prowadzenie składowiska odpadów musi spełniać wymagania zapewniające bezpieczne dla życia i zdrowia ludzi oraz dla środowiska składowanie odpadów, w szczególności wymagania zapobiegające zanieczyszczeniu wód powierzchniowych i podziemnych, gleby i ziemi oraz powietrza.
3.
Prowadzenie składowiska odpadów obejmuje wszystkie działania podejmowane w fazie eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej dotyczące funkcjonowania składowiska odpadów, w tym monitoring składowiska odpadów. Składowisko odpadów prowadzi zarządzający składowiskiem odpadów.
4.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów w fazie przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej.
5.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany przekazywać wyniki monitoringu składowiska odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą.
6.
Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe wymagania dotyczące lokalizacji, budowy i prowadzenia składowiska odpadów, jakim odpowiadają poszczególne typy składowisk odpadów,
2)
zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowisk odpadów
- kierując się zależnościami między możliwością występowania zagrożeń dla życia i zdrowia ludzi oraz dla środowiska a lokalizacją, technicznymi parametrami i sposobem prowadzenia składowiska odpadów oraz uwzględniając zjawiska przyrodnicze i uwarunkowania geologiczne, a także systemy kontroli poszczególnych elementów środowiska, oraz kierując się specyficznymi wymaganiami dotyczącymi składowania niektórych rodzajów odpadów.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku oraz szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, w związku z prowadzeniem składowiska odpadów.
2.
Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej.
3.
Zabezpieczenie w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez organ wydający decyzję zatwierdzającą instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, a zabezpieczenie w formie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej jest składane do organu wydającego tę decyzję.
4.
Gwarancja bankowa, gwarancja ubezpieczeniowa lub polisa ubezpieczeniowa powinna stwierdzać, że w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku, bank lub firma ubezpieczeniowa ureguluje zobowiązania w przypadku, o którym mowa w art. 131 termin ustanowienia zabezpieczenia roszczeń przez zarządzającego składowiskiem ust. 4, na rzecz organu, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1.
1.
Wyznaczenie lokalizacji składowiska odpadów wymaga zgody dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w zakresie związanym z ochroną wód.
2.
Wyznaczenie lokalizacji składowiska odpadów:
1)
w pobliżu lotnisk - wymaga zgody organów administracji lotniczej;
2)
w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie, na którym znajdują się zabytki archeologiczne - wymaga zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków;
3)
w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz portów i przystani morskich - wymaga zgody dyrektora urzędu morskiego.
3.
Organ właściwy do wydania dla składowiska odpadów decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu odmawia wydania decyzji w przypadku:
1)
braku zgody, o której mowa w ust. 1 lub 2;
2)
określonym w przepisach odrębnych.
1.
Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów, z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, dodatkowo zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby oraz adres składowiska odpadów;
2)
określenie rodzajów odpadów przewidzianych do składowania na składowisku odpadów;
3)
określenie przewidywanej rocznej i całkowitej masy składowanych odpadów oraz pojemności składowiska odpadów i jego docelowej rzędnej (maksymalnej wysokości składowania);
4)
opis terenu składowiska odpadów, w szczególności jego charakterystykę geologiczną i hydrogeologiczną;
5)
opis sposobu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska lub ograniczenia ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko;
6)
plan dotyczący prowadzenia, w tym zarządzania i monitoringu składowiska odpadów;
7)
wytyczne technicznego zamknięcia składowiska odpadów i kierunek jego rekultywacji;
8)
określenie sposobów zapobiegania awariom i sposobów postępowania w przypadku ich wystąpienia.
2.
Do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów dołącza się oświadczenie o posiadanym tytule prawnym do dysponowania całą nieruchomością, na której będzie zlokalizowane składowisko odpadów wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami, związanymi z prowadzeniem tego składowiska odpadów, w okresie obejmującym fazę eksploatacyjną i poeksploatacyjną.
3.
Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów określa w tym pozwoleniu wymagania zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi, ochronę środowiska oraz ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich.
4.
Wymagania, o których mowa w ust. 3, dotyczą:
1)
typu składowiska odpadów;
2)
warunków technicznych składowiska odpadów;
3)
rodzaju odpadów przeznaczonych do składowania na składowisku odpadów;
4)
rodzaju odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do składowania na wydzielonej części składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, jeżeli część tego składowiska wydzielono do składowania odpadów niebezpiecznych;
5)
rocznej i całkowitej masy odpadów dopuszczonych do składowania oraz pojemności składowiska odpadów i docelowej rzędnej (maksymalnej wysokości składowania);
6)
sposobu prowadzenia składowiska odpadów;
7)
sposobu gromadzenia, oczyszczania i odprowadzania odcieków;
8)
sposobu gromadzenia, oczyszczania i wykorzystywania lub unieszkodliwiania gazu składowiskowego;
9)
sposobu, częstotliwości i czasu prowadzenia monitoringu składowiska odpadów;
10)
sposobu postępowania w przypadku wystąpienia awarii;
11)
wytycznych technicznego zamknięcia składowiska odpadów i kierunku jego rekultywacji.
5.
W przypadku gdy budowa składowiska odpadów nie jest określona w wojewódzkim planie gospodarki odpadami, organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów odmawia wydania tego pozwolenia.
Orzeczenia: 2
Zarządzający składowiskiem odpadów może rozpocząć działalność polegającą na prowadzeniu składowiska odpadów po uzyskaniu kolejno:
1)
pozwolenia zintegrowanego albo zezwolenia na przetwarzanie odpadów;
2)
pozwolenia na użytkowanie składowiska odpadów;
3)
decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
1.
Decyzję zatwierdzającą instrukcję prowadzenia składowiska odpadów wydaje, na wniosek zarządzającego składowiskiem, marszałek województwa, a w przypadku przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych - regionalny dyrektor ochrony środowiska. Właściwość miejscową organu określa się według miejsca lokalizacji składowiska odpadów.
2.
Wniosek o wydanie decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby oraz adres składowiska odpadów;
2)
informację o uzyskanym pozwoleniu na użytkowanie składowiska odpadów;
3)
informację o proponowanej formie i wysokości zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 125 obowiązek zabezpieczenia przez zarządzającego składowiskiem roszczeń z tytułu negatywnych skutków lub szkód w środowisku.
3.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:
1)
instrukcję prowadzenia składowiska odpadów;
2)
dokumenty potwierdzające posiadanie tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której będzie zlokalizowane składowisko wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami, związanymi z prowadzeniem tego składowiska, w okresie obejmującym fazę eksploatacyjną i poeksploatacyjną;
3)
kopię świadectwa stwierdzającego kwalifikacje kierownika składowiska odpadów w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów;
4)
zaświadczenie o niekaralności zarządzającego składowiskiem:
a) a w przypadku zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, także jego wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu, za przestępstwa przeciwko środowisku,
b) będącego osobą fizyczną, a w przypadku zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jego wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu, za przestępstwa, o których mowa w art. 163 sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego, art. 164 sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy lub art. 168 karalność przygotowania do przestępstwa w związku z art. 163 sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
4.
Instrukcja prowadzenia składowiska odpadów obejmuje fazę eksploatacyjną oraz fazę poeksploatacyjną i zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby oraz adres składowiska odpadów;
2)
określenie typu składowiska odpadów;
3)
określenie, czy na składowisku odpadów, którego dotyczy instrukcja, jeżeli jest to składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, zostały wydzielone części, na których mają być składowane określone rodzaje odpadów niebezpiecznych;
4)
rodzaje odpadów przeznaczonych do składowania na składowisku odpadów;
5)
roczną i całkowitą masę odpadów dopuszczonych do składowania;
6)
docelową rzędną (maksymalną wysokość składowania) i pojemność składowiska odpadów;
7)
rodzaje odpadów, które mogą zostać użyte na tym składowisku odpadów, zamiast innych materiałów, w fazie eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej, oraz sposób ich użycia;
8)
wyszczególnienie urządzeń technicznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania składowiska odpadów;
9)
wyszczególnienie aparatury kontrolno-pomiarowej wraz ze schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych;
10)
określenie sposobu składowania poszczególnych rodzajów odpadów;
11)
określenie rodzaju i grubości stosowanej warstwy izolacyjnej;
12)
określenie godzin otwarcia składowiska odpadów;
13)
określenie sposobu zabezpieczenia składowiska odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych;
14)
określenie procedury przyjęcia odpadów na składowisko odpadów;
15)
określenie sposobów i częstotliwości prowadzonych badań, o których mowa w art. 117 warunki dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu;
16)
określenie planu awaryjnego, w szczególności na wypadek wykrycia zmian w jakości wód gruntowych z powodu emisji substancji ze składowiska odpadów;
17)
sposób technicznego zamknięcia składowiska odpadów i kierunek jego rekultywacji;
18)
inne działania prowadzone na składowisku odpadów dotyczące prowadzenia i nadzoru nad składowiskiem odpadów w celu zapewnienia jego prawidłowego funkcjonowania.
5.
Instrukcja prowadzenia składowiska odpadów stanowi załącznik do decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
6.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany posiadać instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do czasu zakończenia fazy poeksploatacyjnej składowiska.
7.
Na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, organ o którym mowa w ust. 1, po zakończeniu fazy poeksploatacyjnej, wydaje decyzję o wygaśnięciu decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
1.
Właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, w decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów może określić dodatkowe wymagania związane ze specyfiką składowania odpadów.
2.
W decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, zatwierdza również wysokość i formę zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 125 obowiązek zabezpieczenia przez zarządzającego składowiskiem roszczeń z tytułu negatywnych skutków lub szkód w środowisku.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia roszczeń nie później niż 3 miesiące od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów stała się ostateczna.
2.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany utrzymywać ustanowione zabezpieczenie roszczeń przez okres zarządzania przez niego składowiskiem odpadów.
3.
Zarządzający składowiskiem odpadów, po uzyskaniu decyzji o wygaśnięciu decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, o której mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 7, może złożyć wniosek o zwrot ustanowionego zabezpieczenia roszczeń.
4.
W przypadku wystąpienia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków z zabezpieczenia roszczeń na usunięcie tych skutków, o ile działań tych nie wykonał na własny koszt zarządzający składowiskiem odpadów.
Na stanowisku kierownika składowiska odpadów zarządzający składowiskiem odpadów zatrudnia osobę posiadającą świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.
W przypadku gdy z przeglądu ekologicznego lub dokumentacji hydrogeologicznej wynika brak możliwości monitorowania wód powierzchniowych, podziemnych lub gazu składowiskowego, właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, w decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, może określić odrębny zakres prowadzenia monitoringu danego składowiska odpadów, odstępując od wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 124 lokalizacja, budowa oraz prowadzenie składowiska odpadów, monitoring składowiska ust. 6 pkt 2.
Właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, odmawia, w drodze decyzji, zatwierdzenia instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, w przypadku gdy:
1)
zarządzający składowiskiem odpadów nie posiada tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami, związanymi z prowadzeniem tego składowiska, w okresie obejmującym fazę eksploatacyjną i poeksploatacyjną;
2)
sposób prowadzenia składowiska odpadów jest sprzeczny z pozwoleniem na budowę;
3)
sposób prowadzenia składowiska odpadów mógłby powodować zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska;
4)
kierownik składowiska odpadów nie posiada świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów;
5)
zarządzający składowiskiem odpadów będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą albo wspólnik, prokurent, członek rady nadzorczej lub członek zarządu zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa przeciwko środowisku lub za przestępstwa, o których mowa w art. 163 sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego, art. 164 sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy lub art. 168 karalność przygotowania do przestępstwa w związku z art. 163 sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny;
6)
wobec zarządzającego składowiskiem prawomocnie orzeczono karę pieniężną za przestępstwa przeciwko środowisku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.
1.
Zarządzający składowiskiem odpadów ponosi odpowiedzialność za całokształt działalności składowiska odpadów i jest obowiązany do realizacji wszystkich obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów i decyzji, o których mowa w art. 128 warunki rozpoczęcia prowadzenia składowiska odpadów.
2.
Zarządzający składowiskiem odpadów utrzymuje i prowadzi składowisko odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także wymagań ochrony środowiska, zgodnie z instrukcją prowadzenia składowiska odpadów i decyzją zatwierdzającą tę instrukcję.
3.
Zmiany na składowisku odpadów, o których mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 4 pkt 2-7, 9-11 i 17, wymagają wydania decyzji zatwierdzającej nową instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
4.
W decyzji zatwierdzającej nową instrukcję prowadzenia składowiska odpadów organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, orzeka o wygaśnięciu dotychczasowej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
Zarządzającym gminnym składowiskiem odpadów nie może być jednostka sektora finansów publicznych. Gmina może utworzyć podmiot niebędący taką jednostką w celu prowadzenia gminnego składowiska odpadów lub powierzyć wykonywanie praw i obowiązków zarządzającego gminnym składowiskiem odpadów podmiotowi niebędącemu jednostką sektora finansów publicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679).
1.
Cena za przyjęcie odpadów do składowania na składowisku odpadów uwzględnia w szczególności koszty budowy, prowadzenia, w tym zamknięcia i rekultywacji, oraz nadzoru, w tym monitoringu składowiska odpadów.
2.
Z dniem rozpoczęcia przyjmowania odpadów na składowisko odpadów, zarządzający składowiskiem odpadów tworzy fundusz rekultywacyjny, na którym gromadzi środki pieniężne na realizację obowiązków związanych z zamknięciem, rekultywacją, nadzorem, w tym monitoringiem. Środki są odprowadzane na fundusz w wysokości wystarczającej do pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem kosztów budowy.
3.
Fundusz rekultywacyjny może mieć formę odrębnego rachunku bankowego, rezerwy lub gwarancji bankowej.
4.
Z dniem, gdy decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska odpadów albo decyzja o zamknięciu składowiska odpadów stała się ostateczna, zarządzający składowiskiem odpadów może przeznaczyć środki zgromadzone na funduszu rekultywacyjnym na realizację obowiązków, o których mowa w ust. 2.
5.
Funduszem rekultywacyjnym zarządza zarządzający składowiskiem odpadów.
6.
Zarządzający składowiskiem odpadów podaje do publicznej wiadomości, w tym zamieszcza na stronie internetowej, o ile ją posiada, udział w cenie za przyjęcie odpadów do składowania na składowisku odpadów środków odprowadzanych na fundusz rekultywacyjny, o którym mowa w ust. 2.
7.
Przepisy ust. 1-6 stosuje się do podmiotu zarządzającego gminnym składowiskiem odpadów, o którym mowa w art. 136 zarządzający gminnym składowiskiem odpadów.
Orzeczenia: 1
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany powiadomić niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o stwierdzonych na składowisku odpadów zmianach obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla środowiska lub dla życia lub zdrowia ludzi.
1.
W przypadku stwierdzenia na składowisku odpadów zmian obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla środowiska, wojewódzki inspektor ochrony środowiska określa, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do ustalenia przyczyn zmian obserwowanych parametrów oraz możliwych zagrożeń dla środowiska.
2.
Po ustaleniu przyczyn zmian obserwowanych parametrów oraz możliwych zagrożeń dla środowiska wojewódzki inspektor ochrony środowiska określa, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do usunięcia przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska.
3.
W decyzji, o której mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska uwzględnia w szczególności plan awaryjny, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 4 pkt 16.
4.
W przypadku zmian obserwowanych parametrów wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny.
1.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje decyzję o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów w przypadku stwierdzenia:
1)
niedopełnienia przez zarządzającego składowiskiem odpadów obowiązków, o których mowa w art. 138 obowiązek powiadomienia o zmianach parametrów na składowisku odpadów, lub
2)
niewykonania obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 2.
2.
W przypadku stwierdzenia niewykonania obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 2, decyzję o wstrzymaniu użytkowania składowiska wydaje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny.
3.
W decyzjach, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się termin wstrzymania użytkowania składowiska odpadów. Termin ten nie może być późniejszy niż rok od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, może ustalić, w drodze postanowienia, termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, zawieszając na ten czas postępowanie. Ustalony termin nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia postanowienia.
5.
W przypadku nieusunięcia nieprawidłowości w ustalonym terminie odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny wstrzyma, w drodze decyzji, użytkowanie składowiska odpadów.
6.
Odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, po stwierdzeniu, że ustały przyczyny wstrzymania użytkowania składowiska odpadów, wyraża, w drodze decyzji, zgodę na wznowienie użytkowania składowiska odpadów. Zarządzający składowiskiem odpadów może wznowić użytkowanie składowiska odpadów z dniem, w którym decyzja stała się ostateczna.
7.
Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 1 i 2, są wydawane z urzędu.
8.
Odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 1 i 2, może nadać rygor natychmiastowej wykonalności, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska.
1.
Decyzja o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów nie wyłącza odpowiedzialności zarządzającego składowiskiem odpadów za skutki zagrożeń dla środowiska oraz dla życia i zdrowia ludzi spowodowane niedopełnieniem obowiązków nałożonych na niego niniejszą ustawą lub określonych w decyzjach, o których mowa w art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 1 i 2.
2.
Usunięcie przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska oraz dla życia i zdrowia ludzi odbywa się na koszt zarządzającego składowiskiem odpadów.
3.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przekazuje kopie wydanych decyzji, o których mowa w art. 139 decyzja w sprawie działań w związku ze stwierdzeniem zmian parametrów na składowisku odpadów ust. 1 i 2, art. 140 decyzja o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów ust. 1, 2 i 6, właściwemu organowi, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
W przypadku wstrzymania użytkowania składowiska odpadów na okres dłuższy niż rok cofa się zezwolenie na przetwarzanie odpadów.
1.
Dopuszcza się wydobywanie odpadów składowanych na składowisku odpadów.
2.
Wydobywanie odpadów ze składowiska odpadów posiadającego instrukcję prowadzenia składowiska odpadów odbywa się na zasadach ustalonych w tej instrukcji.
3.
W przypadku wydobywania odpadów ze składowiska odpadów instrukcja prowadzenia składowiska odpadów dodatkowo określa:
1)
rodzaj i ilość odpadów przewidzianych do wydobycia;
2)
techniczny sposób wydobywania odpadów;
3)
sposób zapobiegania negatywnemu oddziaływaniu wydobywania odpadów na życie lub zdrowie ludzi oraz na środowisko;
4)
opis oddziaływania planowanego wydobywania odpadów na środowisko;
5)
opis technicznego zabezpieczenia miejsca po wydobyciu odpadów, a w przypadku zamkniętego składowiska odpadów lub jego części także opis działań rekultywacyjnych.
1.
Wydobywanie odpadów:
1)
z zamkniętego składowiska odpadów nieposiadającego instrukcji prowadzenia składowiska odpadów,
2)
ze zwałowiska odpadów
- wymaga uzyskania zgody na wydobywanie odpadów.
2.
Przez zwałowisko odpadów rozumie się miejsce składowania odpadów przemysłowych, dla którego nie było wymagane uzyskanie decyzji dotyczącej lokalizacji lub decyzji o pozwoleniu na budowę.
3.
Zgoda na wydobywanie odpadów jest wydawana, w drodze decyzji, przez właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1.
4.
Wniosek o wydanie zgody na wydobywanie odpadów zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby;
2)
adres składowiska odpadów albo lokalizację zwałowiska odpadów, którego wniosek dotyczy.
5.
Do wniosku zainteresowany wydobyciem odpadów dołącza ekspertyzę dotyczącą wydobywania odpadów, która obejmuje w szczególności:
1)
rodzaj i szacunkową masę odpadów przewidzianych do wydobycia;
2)
techniczny sposób wydobywania odpadów;
3)
sposób zapobiegania negatywnemu oddziaływaniu wydobywania odpadów na życie lub zdrowie ludzi oraz na środowisko;
4)
opis oddziaływania planowanego wydobywania odpadów na środowisko;
5)
opis technicznego zabezpieczenia miejsca po wydobyciu odpadów, a w przypadku zamkniętego składowiska odpadów lub jego części także opis działań rekultywacyjnych.
6.
Zgoda na wydobywanie odpadów określa:
1)
rodzaj i masę odpadów dopuszczonych do wydobycia;
2)
techniczny sposób wydobywania odpadów;
3)
sposób zapobiegania negatywnemu oddziaływaniu wydobywania odpadów na życie lub zdrowie ludzi oraz na środowisko;
4)
opis oddziaływania planowanego wydobywania odpadów na środowisko;
5)
opis technicznego zabezpieczenia miejsca po wydobyciu odpadów, a w przypadku zamkniętego składowiska odpadów lub jego części także opis działań rekultywacyjnych.
1.
Zakazane jest wydobywanie odpadów ze składowiska odpadów, na którym są składowane niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne lub niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne z innymi rodzajami odpadów.
2.
Dopuszcza się wydobywanie odpadów, o których mowa w ust. 1, w przypadku rozbiórki składowiska odpadów, w tym zrekultywowanego składowiska odpadów, jeżeli:
1)
w inny sposób nie można usunąć negatywnego oddziaływania składowiska odpadów na środowisko;
2)
jest to konieczne w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
1.
Zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wymaga uzyskania zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części.
2.
Zgoda jest wydawana, w drodze decyzji, przez właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, na wniosek złożony przez zarządzającego składowiskiem odpadów.
3.
Wniosek o wyrażenie zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części zawiera:
1)
datę zaprzestania przyjmowania odpadów do składowania na składowisku odpadów lub jego wydzielonej części;
2)
określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tym zamknięciem;
3)
określenie sposobu rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tą rekultywacją;
4)
termin zakończenia rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części.
4.
Jeżeli określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, lub określenie sposobu rekultywacji składowiska odpadów wraz z harmonogramem prac związanych z tym zamknięciem lub tą rekultywacją wymaga zmiany instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany równocześnie z wnioskiem o wydanie zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części złożyć wniosek o zatwierdzenie nowej instrukcji prowadzenia składowiska odpadów.
5.
Przed wydaniem zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wojewódzki inspektor ochrony środowiska, na wniosek właściwego organu, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, oraz z udziałem przedstawiciela tego organu przeprowadza kontrolę składowiska odpadów.
6.
Kontroli, o której mowa w ust. 5, nie przeprowadza się, jeżeli konieczność zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wynika z zarządzenia pokontrolnego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
1.
Decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części zawiera:
1)
datę zaprzestania przyjmowania odpadów do składowania na składowisku odpadów lub jego wydzielonej części, przy czym data ta nie może być późniejsza niż 3 miesiące od dnia doręczenia tej decyzji;
2)
określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tym zamknięciem;
3)
określenie sposobu rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tą rekultywacją;
4)
termin zakończenia rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części;
5)
określenie sposobu sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów lub jego wydzieloną częścią, w tym monitoringu, oraz warunki wykonywania tego nadzoru.
2.
Zarządzający składowiskiem odpadów zawiadamia właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o wykonaniu prac rekultywacyjnych określonych w decyzji o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska odpadów.
1.
W przypadku gdy zarządzający składowiskiem odpadów nie wystąpił z wnioskiem o wyrażenie zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, a zachodzą następujące okoliczności:
1)
składowisko odpadów lub jego wydzielona część nie spełnia wymogów technicznych lub formalnych określonych w przepisach prawa lub
2)
w wyniku przeprowadzonej kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdzi, że na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, na którym są składowane odpady komunalne, co najmniej od roku nie są przyjmowane odpady, lub
3)
pojemność składowiska odpadów, określona w zatwierdzonej instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, została zapełniona
- właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, sporządza ekspertyzę dotyczącą zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części oraz nową instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
2.
Ekspertyza dotycząca zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części określa w szczególności:
1)
techniczny sposób zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tym zamknięciem;
2)
sposób rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tą rekultywacją;
3)
sposób sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów lub jego wydzieloną częścią, w tym monitoringu, oraz warunki wykonywania tego nadzoru.
3.
Na podstawie ekspertyzy dotyczącej zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, z urzędu, wydaje decyzję o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części.
4.
Wydając decyzję o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części właściwy organ, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1, jednocześnie wydaje, z urzędu, decyzję zatwierdzającą nową instrukcję prowadzenia składowiska odpadów.
1.
Decyzję o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części i instrukcję prowadzenia składowiska odpadów wraz z decyzją zatwierdzającą tę instrukcję jest obowiązany wykonać zarządzający składowiskiem odpadów.
2.
W przypadku gdy zarządzającego składowiskiem odpadów nie można zidentyfikować lub egzekucja okazała się bezskuteczna, obowiązanym do wykonania decyzji, o których mowa w ust. 1, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta, właściwy ze względu na lokalizację składowiska odpadów.
3.
Władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić wykonanie decyzji, o których mowa w ust. 1.
4.
Decyzja o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części zawiera:
1)
datę zaprzestania przyjmowania odpadów do składowania na składowisku odpadów lub jego wydzielonej części;
2)
określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tym zamknięciem;
3)
określenie sposobu rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wraz z harmonogramem prac związanych z tą rekultywacją;
4)
termin zakończenia rekultywacji składowiska odpadów lub jego wydzielonej części;
5)
sposób sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów lub jego wydzieloną częścią, w tym monitoringu, oraz warunki wykonywania tego nadzoru.
5.
Decyzję o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wydaje się nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wykonania ekspertyzy dotyczącej zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części.
6.
Przepis art. 147 decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego części ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1.
Koszty sporządzenia ekspertyzy dotyczącej zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części oraz nowej instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, o których mowa w art. 148 ekspertyza dotycząca zamknięcia składowiska odpadów lub jego części ust. 1, ponosi zarządzający składowiskiem odpadów.
2.
Na pokrycie kosztów związanych:
1)
ze sporządzeniem ekspertyzy dotyczącej zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części oraz nowej instrukcji prowadzenia składowiska odpadów,
2)
z zamknięciem składowiska odpadów lub jego wydzielonej części w przypadkach, o których mowa w art. 149 obowiązek wykonania decyzji o zamknięciu składowiska odpadów lub jego części ust. 2
- mogą być przeznaczone środki finansowe z ustanowionego zabezpieczenia roszczeń.
1.
Zmiana zarządzającego składowiskiem odpadów wymaga:
1)
przeniesienia na podmiot zainteresowany przejęciem składowiska odpadów praw i obowiązków wynikających z decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów oraz odpowiednio z:
a) pozwolenia zintegrowanego albo zezwolenia na przetwarzanie odpadów,
b) zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części lub decyzji o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części;
2)
uzyskania przez podmiot zainteresowany przejęciem składowiska odpadów tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska odpadów.
2.
Warunkiem przejęcia składowiska odpadów jest ustanowienie zabezpieczenia roszczeń przez podmiot zainteresowany przejęciem składowiska odpadów oraz wyrażenie zgody przez:
1)
podmiot zainteresowany przejęciem składowiska odpadów - na przyjęcie wszystkich praw i obowiązków zawartych w decyzjach, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2)
zarządzającego dotychczas składowiskiem odpadów - na przejęcie składowiska odpadów przez podmiot, o którym mowa w pkt 1.
3.
Podmioty, o których mowa w ust. 2, wyrażają zgodę, składając pisemne oświadczenia.
4.
Przeniesienie praw i obowiązków może nastąpić w przypadku, gdy podmiot zainteresowany przejęciem składowiska odpadów daje rękojmię prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
5.
Przeniesienie praw i obowiązków z pozwolenia zintegrowanego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.
6.
Przeniesienie praw i obowiązków następuje na wniosek podmiotu zainteresowanego przejęciem składowiska odpadów.
7.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 6, dołącza się oświadczenia, o których mowa w ust. 3, oraz dokumenty i oświadczenia potwierdzające możliwość prawidłowego wykonywania obowiązków wynikających z decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
8.
Przeniesienie praw i obowiązków lub odmowa przeniesienia praw i obowiązków następuje w drodze decyzji właściwego organu, o którym mowa w art. 129 decyzja zatwierdzająca instrukcję prowadzenia składowiska odpadów ust. 1.
Orzeczenia: 1
1.
Podmiot, który uzyskał decyzję o przeniesieniu praw i obowiązków oraz tytuł prawny do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska, przejmuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z decyzji, o których mowa w art. 151 zmiana zarządzającego składowiskiem odpadów ust. 1 pkt 1.
2.
Z dniem uzyskania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, tytułu prawnego, środki zgromadzone na funduszu rekultywacyjnym przechodzą, z mocy prawa, na podmiot, który uzyskał decyzję o przeniesieniu praw i obowiązków.
3.
W decyzji o przeniesieniu praw i obowiązków zatwierdza się wysokość i formę ustanowionego zabezpieczenia roszczeń.
Zarządzający dotychczas składowiskiem odpadów może złożyć wniosek o zwrot ustanowionego zabezpieczenia roszczeń po uzyskaniu przez nowego zarządzającego składowiskiem tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska.
1.
Decyzja o przeniesieniu praw i obowiązków wywołuje skutki prawne po uzyskaniu przez wnioskodawcę tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska.
2.
Decyzja o przeniesieniu praw i obowiązków wygasa po upływie roku od dnia jej doręczenia, jeżeli wnioskodawca nie uzyskał tytułu prawnego do dysponowania całą nieruchomością, na której jest zlokalizowane składowisko odpadów, wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami związanymi z prowadzeniem tego składowiska.
Przepisów art 103–154 nie stosuje się do składowania odpadów wydobywczych pochodzących z poszukiwania, rozpoznawania, wydobywania, przeróbki i magazynowania kopalin ze złóż.

Rozdział 2. Termiczne przekształcanie odpadów

Termiczne przekształcanie odpadów prowadzi się wyłącznie w spalarniach odpadów lub we współspalarniach odpadów, z zastrzeżeniem art. 31 zezwolenie na spalanie odpadów poza instalacjami i urządzeniami.
1.
Zarządzającym spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów jest podmiot prowadzący termiczne przekształcanie odpadów odpowiednio w spalarni odpadów lub współspalarni odpadów.
2.
Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów jest obowiązany zatrudniać na stanowisku kierownika spalarni odpadów lub współspalarni odpadów wyłącznie osobę posiadającą świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.
1.
Spalarnie odpadów oraz współspalarnie odpadów są projektowane, budowane, wyposażane i użytkowane w sposób zapewniający osiągnięcie poziomu termicznego przekształcania odpadów, przy którym ilość i szkodliwość dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, odpadów i innych emisji powstających wskutek termicznego przekształcania odpadów będzie jak najmniejsza.
2.
Jeżeli do termicznego przekształcania odpadów stosuje się procesy inne niż utlenianie, takie jak piroliza, zgazowanie lub proces plazmowy, wówczas spalarnia odpadów lub współspalarnia odpadów obejmuje zarówno te procesy, jak i następujący po nich proces spalania substancji powstających podczas tych procesów termicznego przekształcania odpadów.
1.
Termiczne przekształcanie:
1)
odpadów niebezpiecznych,
2)
stałych odpadów komunalnych
- stanowi proces unieszkodliwiania D10, wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy.
2.
Termiczne przekształcanie, w celu odzysku energii:
1)
odpadów opakowaniowych,
2)
odpadów innych niż niebezpieczne,
3)
stałych odpadów komunalnych w spalarniach odpadów przeznaczonych do przetwarzania stałych odpadów komunalnych, których efektywność energetyczna jest co najmniej równa wartościom określonym w załączniku nr 1 do ustawy,
4)
odpadów, o których mowa w art. 163 wyłączenie stosowania niektórych przepisów ustawy do instalacji termicznie przekształcających określone odpady
- stanowi proces odzysku R1, wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy.
2a.
Zakazuje się przekazywania do termicznego przekształcania odpadów selektywnie zebranych w celu przygotowania ich do ponownego użycia lub recyklingu, z wyjątkiem odpadów powstających w wyniku dalszego przetwarzania odpadów selektywnie zebranych, jeżeli w tym przypadku termiczne przekształcanie zapewnia wynik najlepszy dla środowiska, zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami.
3.
Zakazuje się przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do termicznego przekształcania.
4.
Dopuszcza się przekazywanie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do termicznego przekształcania, jeżeli został spełniony warunek, o którym mowa w art. 9e obowiązki podmiotu odbierającego odpady komunalne ust. 1d ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
1.
Część energii odzyskanej z termicznego przekształcania odpadów zawierających frakcje biodegradowalne może stanowić energię z odnawialnego źródła energii, jeżeli są spełnione warunki techniczne zakwalifikowania części energii odzyskanej z termicznego przekształcenia odpadów jako energii z odnawialnego źródła energii, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.
2.
Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne kwalifikowania części energii odzyskanej z termicznego przekształcania odpadów jako energii z odnawialnego źródła energii, kierując się możliwościami technicznymi, frakcjami biodegradowalnymi zawartymi w określonych rodzajach odpadów oraz ochroną środowiska.
1.
Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów jest obowiązany, w czasie przyjmowania i termicznego przekształcania odpadów, do podejmowania niezbędnych środków ostrożności mających na celu zapobieżenie lub ograniczenie negatywnych skutków dla środowiska, w szczególności w odniesieniu do zanieczyszczeń powietrza, gleby, wód powierzchniowych i gruntowych oraz zapachów i hałasu, a także bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, oraz przestrzegania wymagań w zakresie termicznego przekształcania odpadów.
2.
Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, przyjmując odpady do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany również do:
1)
ustalenia masy odpadów;
2)
sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w:
a) karcie przekazania odpadów,
b) dokumentach wymaganych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów – w przypadku przywozu odpadów z zagranicy,
c) dokumentach wymaganych przepisami o transporcie towarów niebezpiecznych - w przypadku transportu odpadów stanowiących towary niebezpieczne.
3.
Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, przyjmując odpady niebezpieczne do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany również do:
1)
zapoznania się z przekazywanym przez posiadacza odpadów opisem odpadów, który powinien obejmować:
a) stan fizyczny i skład chemiczny odpadów niebezpiecznych oraz informacje niezbędne do dokonania oceny przydatności tych odpadów do procesu termicznego przekształcenia odpadów,
b) właściwości odpadów,
c) wskazanie substancji, z którymi te odpady nie mogą być łączone w celu ich łącznego termicznego przekształcenia,
d) niezbędne środki ostrożności związane z postępowaniem z tymi odpadami;
2)
pobrania próbek, przed rozładowaniem odpadów, w celu zweryfikowania zgodności stanu fizycznego i składu chemicznego oraz właściwości odpadów z opisem, o którym mowa w pkt 1;
3)
przechowywania próbek, o których mowa w pkt 2, przez okres co najmniej jednego miesiąca po termicznym przekształceniu odpadów.
4.
Przepisu ust. 3 pkt 2 nie stosuje się do odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych.
5.
Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, termicznie przekształcając odpady, jest obowiązany do:
1)
badania fizycznych i chemicznych właściwości odpadów powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w tym w szczególności rozpuszczalnych frakcji metali ciężkich;
2)
transportu i magazynowania odpadów w postaci pylistej, powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w zamkniętych pojemnikach;
3)
określenia bezpiecznej trasy transportu odpadów niebezpiecznych powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, jeżeli odpadów tych nie udało się poddać odzyskowi lub unieszkodliwić w miejscu ich powstania.
6.
Przepisów ust. 3 nie stosuje się do wytwórcy odpadów, który termicznie przekształca wyłącznie własne odpady w miejscu ich powstania, pod warunkiem dotrzymywania wymagań dla spalarni odpadów lub współspalarni odpadów.
7.
Spalanie lub współspalanie odpadów z odzyskiem energii odbywa się przy zachowaniu wysokiego poziomu efektywności energetycznej.
8.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów, z wyjątkiem odpadów medycznych i weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z odpadami powstałymi w wyniku termicznego przekształcania odpadów, kierując się właściwościami odpadów i ochroną środowiska.
1.
W przypadku niewykonania przez zarządzającego spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów obowiązków, o których mowa w art. 155 miejsce termicznego przekształcania odpadów-160, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, może wydać decyzję o wstrzymaniu termicznego przekształcania odpadów w tej spalarni lub współspalarni.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, na wniosek zarządzającego spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, może, w drodze postanowienia, ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, zawieszając na ten czas postępowanie. Termin ten nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia postanowienia.
3.
W przypadku nieusunięcia nieprawidłowości w ustalonym terminie, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma, w drodze decyzji, termiczne przekształcanie odpadów w spalarni odpadów lub współspalarni odpadów.
4.
W decyzjach, o których mowa w ust. 1 i 3, określa się również termin wstrzymania termicznego przekształcania odpadów, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla życia lub zdrowia ludzi, lub dla środowiska wstrzymania termicznego przekształcania odpadów. Termin ten nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia decyzji.
5.
Postępowanie w sprawie wydania decyzji o wstrzymaniu termicznego przekształcania odpadów wszczyna się z urzędu.
6.
Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może nadać rygor natychmiastowej wykonalności, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla życia lub zdrowia ludzi, lub dla środowiska.
1.
Wstrzymanie termicznego przekształcania odpadów nie wyłącza obowiązku usunięcia skutków termicznego przekształcenia odpadów na koszt zarządzającego spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów.
2.
Po stwierdzeniu, że ustały przyczyny wstrzymania działalności, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, na wniosek zarządzającego spalarnią lub współspalarnią odpadów, wyraża, w drodze decyzji, zgodę na podjęcie termicznego przekształcania odpadów.
3.
W przypadku wstrzymania termicznego przekształcania odpadów na okres dłuższy niż rok cofa się zezwolenie na przetwarzanie odpadów.
1.
Przepisów art 155-162 nie stosuje się do instalacji termicznie przekształcających wyłącznie odpady:
1)
roślinne z rolnictwa i leśnictwa;
2)
roślinne z przemysłu przetwórstwa spożywczego, jeżeli odzyskuje się wytwarzaną energię cieplną;
3)
włókniste, roślinne z procesu produkcji pierwotnej masy celulozowej i z procesu produkcji papieru z masy, jeżeli odpady te są spalane w miejscu produkcji, a wytwarzana energia cieplna jest odzyskiwana;
4)
korka;
5)
drewna, z wyjątkiem drewna zanieczyszczonego impregnatami i powłokami ochronnymi, które mogą zawierać związki chlorowcoorganiczne lub metale ciężkie, w skład których wchodzą w szczególności odpady drewna pochodzącego z budowy, remontów i rozbiórki obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej;
6)
pochodzące z poszukiwań i eksploatacji zasobów ropy i gazu ziemnego na platformach wydobywczych na morzu oraz spalanych na tych platformach.
2.
Przepisów art 155-162 nie stosuje się również do eksperymentalnych instalacji wykorzystywanych do badań, rozwoju i testowania prowadzonych w celu poprawy procesu spalania, w których jest przetwarzane mniej niż 50 Mg odpadów rocznie, pod warunkiem że instalacje te są eksploatowane w okresie nie dłuższym niż rok.
2a.
Przepisów art 155–162 nie stosuje się również do instalacji do zgazowania lub pirolizy odpadów, jeżeli gazy powstałe w wyniku procesów zgazowania lub pirolizy są oczyszczone w takim stopniu, że przed spaleniem nie stanowią już odpadów i nie mogą spowodować emisji większych niż w wyniku spalania gazu ziemnego.
3.
Wymagania dotyczące termicznego przekształcania odpadów niebezpiecznych nie mają zastosowania w odniesieniu do następujących odpadów niebezpiecznych:
1)
ciekłych odpadów palnych, w tym olejów odpadowych spełniających łącznie następujące warunki:
a) zawartość PCB i pentachlorofenolu (PCP) nie przekracza wartości, które powodowałyby, że odpady te są niebezpieczne,
b) zawartość składników wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy nie przekracza stężeń powodujących, że odpady te są niebezpieczne.
c) (uchylona)
2)
(uchylony)

Rozdział 3. Kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami

Kierownikiem spalarni odpadów, współspalarni odpadów, składowiska odpadów, a także osobą zarządzającą obiektem unieszkodliwiania odpadów wydobywczych może być wyłącznie osoba posiadająca świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.
1.
Świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami wydaje marszałek województwa, po złożeniu przez zainteresowanego, z wynikiem pozytywnym, egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami.
2.
Za wydanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami pobiera się opłatę w wysokości 1% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw za ostatni kwartał, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
1.
Wniosek o przeprowadzenie egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami zawiera imię i nazwisko wnioskodawcy, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a także wskazanie zakresu kwalifikacji, o jakie ubiega się wnioskodawca.
2.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dowód uiszczenia opłaty za przeprowadzenie egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami.
3.
Za przeprowadzenie egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami pobiera się opłatę w wysokości 34% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 165 świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami ust. 2.
1.
Egzamin w zakresie gospodarowania odpadami przeprowadza się i świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami wydaje się w następujących zakresach:
1)
termiczne przekształcanie odpadów;
2)
składowanie odpadów;
3)
prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.
2.
Egzamin w zakresie gospodarowania odpadami przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez marszałka województwa.
3.
W skład komisji egzaminacyjnej mogą być powołane osoby posiadające wyższe wykształcenie z zakresu nauk biologicznych, chemicznych, prawa, ochrony środowiska, inżynierii środowiska, inżynierii chemicznej lub technologii chemicznej oraz spełniające szczegółowe wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
4.
Członkom komisji egzaminacyjnej za udział w pracach komisji przysługuje wynagrodzenie, w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
5.
W przypadku uzyskania negatywnego wyniku z egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami zainteresowany może ponownie przystąpić do egzaminu nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia przeprowadzenia egzaminu, z którego uzyskał wynik negatywny.
6.
Opłaty, o których mowa w art. 165 świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami ust. 2 i art. 166 wniosek o przeprowadzenie egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami ust. 3, ponosi zainteresowany. Wpływy z tych opłat stanowią dochód budżetu państwa.
7.
Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 2, jej skład oraz szczegółowe wymagania wobec członków komisji,
2)
szczegółowy zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu na egzaminie w zakresie gospodarowania odpadami,
3)
tryb przeprowadzania egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami,
4)
sposób uiszczenia opłaty związanej z przeprowadzeniem egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami i wydaniem świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami,
5)
wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej,
6)
wzór świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami
- mając na uwadze konieczność sprawnego przeprowadzenia egzaminu i zapewnienia należytego sprawdzenia wiadomości zainteresowanych oraz kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego unieszkodliwiania odpadów oraz potrzebami ochrony środowiska.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...