1.
Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, z zastrzeżeniem ust. 3, gdy:
1)
zarzucanego czynu nie popełniono;
2)
w zarzucanym czynie brak jest znamion naruszenia dyscypliny finansów publicznych;
3)
nastąpiło przedawnienie karalności;
4)
obwiniony zmarł;
5)
obwiniony na mocy przepisów szczególnych nie podlega orzecznictwu w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych;
6)
w sprawie o ten sam czyn, popełniony przez tego samego obwinionego, zostało wydane prawomocne postanowienie lub orzeczenie komisji orzekającej albo w tej samej sprawie przeciwko temu samemu obwinionemu toczy się przed komisją orzekającą wcześniej wszczęte postępowanie;
7)
zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 27 wyłączenie odpowiedzialności za czyn podjęty w celu ograniczenia skutków zdarzenia losowego, odpowiedzialność za działanie lub zaniechanie w celu ograniczenia skutków zdarzenia losowego, ust. 1 lub art. 28 ocena stopnia szkodliwości naruszenia dyscypliny finansów publicznych , wyłączenie dochodzenia odpowiedzialności, ust. 1;
8)
zachodzi inna okoliczność wykluczająca z mocy ustawy orzekanie w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
2.
Okoliczności wymienione w ust. 1 uwzględnia się z urzędu w każdej fazie postępowania i wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
3.
Jeżeli okoliczność, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, stwierdzono po przeprowadzeniu postępowania dowodowego przed organem orzekającym, wydaje się orzeczenie o uniewinnieniu.
