1.
W przypadku stwierdzenia, że produkt może stwarzać zagrożenie w określonych warunkach, organ nadzoru może, w drodze decyzji:
1)
żądać oznakowania produktu odpowiednimi, wyraźnie i zrozumiale sformułowanymi w języku polskim ostrzeżeniami o zagrożeniach, jakie produkt może stwarzać;
2)
uzależnić wprowadzanie produktu na rynek od wcześniejszego spełnienia ogólnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa.
2.
W przypadku stwierdzenia, że produkt może stwarzać zagrożenie dla określonych kategorii konsumentów, organ nadzoru może, w drodze decyzji, nakazać ostrzeżenie tych konsumentów lub powiadomienie opinii publicznej o zagrożeniu, określając termin i formę ostrzeżenia lub powiadomienia.
3.
Organ nadzoru może z urzędu podjąć działania, o których mowa w ust. 2.
4.
W przypadku stwierdzenia, że produkt nie jest bezpieczny, organ nadzoru w drodze decyzji:
1)
w przypadku produktów, które nie zostały wprowadzone na rynek:
a) nakazuje wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b) zakazuje wprowadzania produktu na rynek i nakazuje podjęcie czynności niezbędnych do zapewnienia przestrzegania tego nakazu;
a) nakazuje wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b) zakazuje wprowadzania produktu na rynek i nakazuje podjęcie czynności niezbędnych do zapewnienia przestrzegania tego nakazu;
2)
w przypadku produktów wprowadzonych na rynek, nakazuje:
a) wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b) natychmiastowe wycofanie produktu z rynku,
c) ostrzeżenie konsumentów, określając termin i formę ostrzeżenia,
d) wycofanie produktu od konsumentów i jego zniszczenie.
a) wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b) natychmiastowe wycofanie produktu z rynku,
c) ostrzeżenie konsumentów, określając termin i formę ostrzeżenia,
d) wycofanie produktu od konsumentów i jego zniszczenie.
5.
Wycofanie produktu z rynku polega na odebraniu przez producenta wszystkich egzemplarzy produktu od dystrybutorów oraz zakazaniu prezentowania i oferowania przez dystrybutorów takiego produktu konsumentom.
6.
Wycofanie produktu od konsumentów i jego zniszczenie może zostać nakazane wyłącznie w przypadku, gdy inne działania byłyby niewystarczające dla zapobieżenia poważnym zagrożeniom powodowanym przez produkt.
7.
Jeżeli organ nadzoru nakazuje wycofanie produktu od konsumentów, producent jest obowiązany odebrać produkt dostarczony przez konsumentów i zwrócić kwotę, za jaką produkt został nabyty, bez względu na stopień zużycia produktu.
8.
Konsumentowi będącemu w posiadaniu produktu, w odniesieniu do którego wydano decyzję nakazującą wycofanie od konsumentów, przysługuje roszczenie o odkupienie produktu za kwotę, za jaką produkt został nabyty, bez względu na stopień jego zużycia.
9.
Roszczenie, o którym mowa w ust. 8, przysługuje konsumentowi:
1)
wobec dystrybutora, od którego konsument nabył produkt, o ile konsument posiada dowód zakupu produktu;
2)
wobec producenta produktu, jeżeli konsument nie dysponuje dowodem zakupu.
10.
Środki, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, mogą być stosowane pojedynczo lub łącznie w zależności od zakresu i rodzaju stwierdzonych niezgodności z wymaganiami dotyczącymi ogólnego bezpieczeństwa produktu, jak również zagrożenia stwarzanego przez produkt, oraz mają mieć na celu wyłącznie odwrócenie niebezpieczeństwa oraz zapewnienie ochrony zdrowia i życia konsumentów.
11.
W przypadku stwierdzenia, że produkt stwarza poważne zagrożenie, organ nadzoru nadaje decyzjom, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, rygor natychmiastowej wykonalności.
12.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, 2 i 4, organ nadzoru określa termin i sposób poinformowania przez stronę o wykonaniu tej decyzji.
13.
Organ nadzoru może wystąpić z wnioskiem do wojewódzkiego inspektora Inspekcji Handlowej o przeprowadzenie kontroli mającej na celu stwierdzenie, czy decyzje, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, zostały wykonane.
14.
Organ nadzoru wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, jeżeli:
1)
stwierdzi, że produkt jest bezpieczny;
2)
producent lub dystrybutor usunął przyczyny zagrożeń;
3)
postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
