Organem założycielskim dla państwowych jednostek organizacyjnych kinematografii jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Państwowa instytucja filmowa prowadzi działalność jako jednostka samodzielna pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym.
2.
Załoga państwowej instytucji filmowej uczestniczy w zarządzaniu instytucją według zasad określonych w przepisach o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego, z zastrzeżeniem art. 33plan działalności państwowej instytucji filmowej,
Państwowa instytucja filmowa działa na podstawie statutu.
2.
Statut określa w szczególności cele, zadania i strukturę organizacyjną państwowej instytucji filmowej oraz jej organy zarządzające.
3.
Statut państwowej instytucji filmowej może również przewidywać utworzenie zakładów i innych wewnętrznych jednostek organizacyjnych.
4.
Statut uchwala ogólne zebranie pracowników państwowej instytucji filmowej w trybie określonym w przepisach o przedsiębiorstwach państwowych, z zastrzeżeniem ust. 5.
5.
Statut podlega zatwierdzeniu przez organ założycielski.
6.
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do zmiany statutu.
7.
(uchylony)
8.
Zasady i tryb działania państwowej instytucji filmowej określa regulamin ustalony przez dyrektora po zasięgnięciu opinii rady pracowniczej.
Państwowa instytucja filmowa może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do rejestru państwowych instytucji filmowych, zwanego dalej "rejestrem".
2.
Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3.
Wpis do rejestru następuje z urzędu.
4.
Państwowa instytucja filmowa nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru.
5.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określa, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając w szczególności konieczność prowadzenia odrębnej księgi rejestru dla każdej państwowej instytucji filmowej.
Dyrektora państwowej instytucji filmowej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, na zasadach i w trybie przewidzianych w przepisach o przedsiębiorstwach państwowych, dotyczących powołania i odwołania dyrektora przedsiębiorstwa państwowego użyteczności publicznej.
2.
W państwowej instytucji filmowej nowo utworzonej dyrektora powołuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3.
Zastępców dyrektora państwowej instytucji filmowej oraz głównego księgowego powołuje i odwołuje dyrektor instytucji za zgodą rady pracowniczej.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może, w drodze zarządzenia, łączyć państwowe instytucje filmowe utworzone przed dniem 1 stycznia 2005 r.
2.
Do połączenia państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 18uprawnienie do połączenia lub podziału instytucji kultury ust. 2 i art. 19połączenie instytucji kultury ust. 1-3 i ust. 4 zdanie pierwsze ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862).
3.
Z dniem wpisu do rejestru nowo utworzonej państwowej instytucji filmowej minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wykreśla z rejestru państwowe instytucje filmowe, które uległy połączeniu.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może, w drodze zarządzenia, przekształcić państwową instytucję filmową w państwową instytucję kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zarządzenie o przekształceniu państwowej instytucji filmowej w państwową instytucję kultury stanowi jednocześnie akt o utworzeniu państwowej instytucji kultury.
2.
Przy przekształceniu państwowej instytucji filmowej w państwową instytucję kultury minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego uwzględnia:
1)
potrzeby państwa wynikające z zadań w zakresie upowszechniania kultury filmowej;
2)
warunki finansowe, ekonomiczne, organizacyjne i techniczne niezbędne do funkcjonowania tworzonej państwowej instytucji kultury.
3.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego staje się, z dniem utworzenia państwowej instytucji kultury, organizatorem w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
4.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, niezwłocznie po utworzeniu państwowej instytucji kultury, wykreśli państwową instytucję filmową z rejestru państwowych instytucji filmowych, nada statut państwowej instytucji kultury oraz dokona jej wpisu do rejestru instytucji kultury.
5.
Z dniem utworzenia państwowej instytucji kultury ustaje działalność ogólnego zebrania pracowników i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej. Dyrektor państwowej instytucji filmowej pełni funkcję do czasu powołania dyrektora państwowej instytucji kultury.
6.
Z dniem utworzenia państwowej instytucji kultury pracownicy państwowej instytucji filmowej stają się pracownikami państwowej instytucji kultury.
7.
Z dniem utworzenia państwowej instytucji kultury mienie państwowej instytucji filmowej staje się mieniem państwowej instytucji kultury.
8.
Z dniem utworzenia państwowa instytucja kultury wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była państwowa instytucja filmowa.
Do likwidacji i upadłości państwowej instytucji filmowej stosuje się odpowiednio ustawę z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1384, z 2015 r. poz. 1322 oraz z 2016 r. poz. 1948 i 2260), z tym że:
1)
likwidacja państwowej instytucji filmowej polega na zadysponowaniu składnikami materialnymi i niematerialnymi tej instytucji na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, z zastrzeżeniem pkt 5, i wykreśleniu państwowej instytucji filmowej z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22wpis do rejestru państwowych instytucji filmowych, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Jeżeli wierzycielem likwidowanej państwowej instytucji filmowej jest Skarb Państwa - wierzytelności te z dniem podjęcia decyzji o likwidacji umarza się;
2)
likwidacja państwowej instytucji filmowej, z zastrzeżeniem pkt 3, może nastąpić na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej. Decyzje o likwidacji podejmuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
3)
jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 19przesłanki likwidacji ust. 1 tej ustawy lub państwowa instytucja filmowa nie spełnia zadań określonych w statucie bądź do dnia 31 grudnia 2012 r. nie została podjęta decyzja o likwidacji państwowej instytucji filmowej lub państwowa instytucja filmowa nie została skomercjalizowana - instytucja ta podlega likwidacji z inicjatywy ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
4)
art. 19przesłanki likwidacji ust. 2, art. 20sprzeciw od decyzji, art. 22uzyskanie opinii dotyczącej likwidacji i art. 23przeprowadzenie postępowania przygotowawczego tej ustawy nie stosuje się;
5)
z dniem postawienia w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości państwowej instytucji filmowej autorskie prawa majątkowe przysługujące tej instytucji stają się nieodpłatnie własnością państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii, o której mowa w art. 28ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2016 r. poz. 438 oraz z 2017 r. poz.961).
Państwowa instytucja filmowa, na wniosek sejmiku województwa, może być przekazana do prowadzenia samorządowi województwa na zasadach określonych w porozumieniu ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z zarządem województwa.
Do państwowych instytucji filmowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (Dz. U. z 2017 r. poz. 1055), z tym że:
1)
komercjalizacji państwowej instytucji filmowej dokonuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy lub na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej;
2)
wpływy ze zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej są przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;
3)
o sporządzeniu aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki – w czasie, gdy Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem tej spółki;
4)
z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru.
1a.
Do zbywania akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. poz. 2259 oraz z 2017 r. poz. 624, 1491 i 1529), z tym że:
1)
w razie zbycia akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce stają się nieodpłatnie własnością państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii, o której mowa w art. 28ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii i podlegają przekazaniu jej;
2)
zbyciu nie podlegają autorskie prawa majątkowe do filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące spółce powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej – w takim przypadku prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;
3)
na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Rada Ministrów może w formie uchwały udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów lub akcji spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia, w tym nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego w celu prowadzenia działalności kulturalnej.
2.
Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 i 1089), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.
Do likwidacji lub upadłości spółki powstałej w wyniku komercjalizacji państwowej instytucji filmowej stosuje się, odpowiednio ustawę z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577) albo ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 791), z tym że z dniem postawienia w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości:
1)
jednoosobowej spółki Skarbu Państwa:
a) zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce stają się nieodpłatnie własnością państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii, o której mowa w art. 28ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii i podlegają jej przekazaniu,
b) autorskie prawa majątkowe przysługujące tej spółce stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;
2)
jednoosobowej spółki jednostki samorządu terytorialnego: zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej spółce oraz autorskie prawa majątkowe jej przysługujące stają się mieniem samorządowej instytucji kultury utworzonej w celu upowszechniania kultury filmowej, o ile organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego postanowi o ich przekazaniu, w drodze uchwały podjętej do dnia postawienia spółki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości.
W państwowych instytucjach filmowych, których przedmiotem działalności jest produkcja filmów, mogą działać zespoły filmowe jako wewnętrzne jednostki organizacyjne.
Działalność zespołu filmowego podlega okresowym ocenom ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
2.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w przypadku negatywnej oceny, rozwiązuje zespół przed upływem czasu określonego przy jego utworzeniu.
3.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może również rozwiązać zespół przed upływem czasu określonego przy jego utworzeniu, jeżeli działalność zespołu narusza postanowienia statutu państwowej instytucji filmowej.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego dokonuje kontroli i oceny działalności państwowej instytucji filmowej oraz pracy jej dyrektora.
2.
Kontrola i ocena działalności państwowej instytucji filmowej obejmuje w szczególności:
1)
jej zgodność z prawem oraz z zasadami i celami polityki kulturalnej państwa;
2)
działalność artystyczną, jej poziom oraz stopień zaspokajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa;
W państwowej instytucji filmowej, w której został utworzony zespół filmowy, kierownik artystyczny zespołu filmowego ponosi odpowiedzialność za działalność zespołu, o której mowa w art. 31kontrola i ocena działalności państwowej instytucji filmowej, ust. 2 pkt 2, przed ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, a za działalność zespołu, o której mowa w art. 31kontrola i ocena działalności państwowej instytucji filmowej, ust. 2 pkt 3 - przed dyrektorem państwowej instytucji filmowej.
2.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydaje państwowej instytucji filmowej zalecenia dotyczące usunięcia braków i niedociągnięć stwierdzonych w jej działalności.
Państwowa instytucja filmowa prowadzi działalność na podstawie planu, który ustala dyrektor, a następnie zatwierdza minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może nałożyć na państwową instytucję filmową obowiązek wykonania dodatkowego zadania, w szczególności:
1)
produkcji poza planem określonego filmu;
2)
dystrybucji lub rozpowszechniania określonego filmu w oznaczony sposób.
2.
W wypadkach, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zapewnia państwowej instytucji filmowej środki niezbędne do wykonania nałożonego zadania.