Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym
Stan prawny aktualny na dzień: 06.09.2025
Dz.U.2025.0.91 t.j. - Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
Rozdział 2. Ratownicy
Orzeczenia: 1
1.
Ratownikiem może być osoba:
1)
posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
2)
(uchylony)
3)
posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej kursem i uzyskaniu tytułu ratownika lub posiadająca ważne zaświadczenie, o którym mowa w art. 16c zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika ust. 1 lub art. 16h zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika ust. 1;
4)
której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
1a.
Ratownik posiadający kwalifikacje wymagane dla ratownika medycznego, lekarza systemu lub pielęgniarki systemu, realizujący doskonalenie zawodowe, posiada uprawnienia do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy bez obowiązku ukończenia kursu lub obowiązku ukończenia szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, o którym mowa w art. 16a szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MSWiA) ust. 1 lub art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1.
1b.
Ratownicy Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, którzy ukończyli przeszkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz przeszkolenie w zakresie sprawowania opieki medycznej nad chorym zgodnie z programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 morskie jednostki edukacyjne ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 1068 i 1933), i posiadają świadectwo o ukończeniu tego przeszkolenia, mają prawo udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy w jednostkach współpracujących z systemem bez obowiązku ukończenia kursu.
1c.
Członkowie młodzieżowych drużyn pożarniczych, o których mowa w art. 4 młodzieżowe drużyny pożarnicze i dziecięce drużyny pożarnicze ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233, 1692 i 1907), mogą przystąpić do kursu po ukończeniu 16 lat. Do egzaminu potwierdzającego uzyskanie tytułu ratownika członek młodzieżowej drużyny pożarniczej przystępuje nie wcześniej niż z dniem ukończenia 18 lat.
2.
Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu.
3.
Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs.
4.
Wojewoda zatwierdza program kursu po:
1)
stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
2)
przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2.
5.
Wojewoda odmawia zatwierdzenia albo cofa zatwierdzenie programu kursu, jeżeli program nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1 lub podmiot prowadzący kurs nie zapewnia kadry dydaktycznej o kwalifikacjach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 2.
6.
Odmowa zatwierdzenia oraz cofnięcie zatwierdzenia programu kursu następuje w drodze decyzji administracyjnej.
7.
Każda zmiana programu kursu obejmująca zakres merytoryczny powoduje obowiązek ponownego uzyskania zatwierdzenia programu.
8.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1)
ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
2)
kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
3)
sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.
1)
resuscytację krążeniowo-oddechową, bezprzyrządową i przyrządową, z podaniem tlenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego;
2)
tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran;
3)
unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć;
4)
ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem;
5)
prowadzenie wstępnego postępowania przeciwwstrząsowego poprzez właściwe ułożenie osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ochronę termiczną osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
6)
stosowanie tlenoterapii biernej;
7)
ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
8)
wsparcie psychiczne osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
9)
(uchylony)
1.
Jednostkami współpracującymi z systemem są:
1)
jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,
2)
jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,
3)
jednostki organizacyjne Policji i Straży Granicznej,
4)
jednostki podległe Ministrowi Obrony Narodowej,
5)
podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich,
6)
podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych,
7)
podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górniczego na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze,
8)
jednostki organizacyjne Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, o której mowa w ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim,
9)
podmioty niewymienione w pkt 1–8 oraz społeczne organizacje, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
– które uzyskały wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
– które uzyskały wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
1a.
Jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–7 i 9, mogą być jednostkami współpracującymi z systemem, pod warunkiem że:
1)
zapewniają gotowość do działań ratowniczych w czasie nieprzekraczającym 30 minut od przekazania powiadomienia o zdarzeniu przez dyspozytora medycznego;
2)
dysponują ratownikami w liczbie niezbędnej do zapewnienia gotowości do działań ratowniczych, o której mowa w pkt 1;
3)
dysponują wyposażeniem i środkami łączności niezbędnymi do zapewnienia gotowości do działań ratowniczych, o której mowa w pkt 1, oraz wyposażeniem niezbędnym do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy.
1b.
W przypadku jednostki, o której mowa w ust. 1 pkt 3–7 i 9, posiadającej jednostki organizacyjne:
1)
wpisowi do rejestru jednostek współpracujących z systemem podlegają jej poszczególne jednostki organizacyjne;
2)
warunki wymienione w ust. 1a stosuje się do każdej jednostki organizacyjnej odrębnie.
2.
(uchylony)
3.
Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
4.
W jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w ust. 1 pkt 1–8, osoba będąca ratownikiem medycznym może udzielać w tych jednostkach świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 określanie medycznych czynności ratunkowych, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego samodzielnie lub na zlecenie lekarza, w drodze rozporządzenia pkt 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych, osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Porównania: 1
Przypisy: 1
1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej zapewniają przeszkolenie pracowników podległych lub nadzorowanych przez nich służb, policjantów, funkcjonariuszy, strażaków oraz żołnierzy w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, i uzyskanie przez nich tytułu ratownika oraz aktualizację wiedzy w tym zakresie.
2.
(uchylony)
1.
Szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy na potrzeby szkolenia policjantów, funkcjonariuszy, strażaków i pracowników służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, zwane dalej szkoleniem KPP MSWiA lub egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia przeprowadzają jednostka organizacyjna, jednostka szkoleniowa, ośrodek lub centrum szkolenia lub kształcenia służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, lub inny podmiot wybrany przez te służby, zwane dalej podmiotami szkolącymi które:
1)
realizują program szkolenia KPP MSWiA;
2)
zapewniają kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje niezbędne do prowadzenia szkolenia KPP MSWiA lub przeprowadzenia egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia;
3)
zapewniają bazę dydaktyczną niezbędną do przeprowadzenia szkolenia KPP MSWiA lub przeprowadzenia egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 13 wymagania wobec ratownika, kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ust. 8, w tym do szkolenia praktycznego;
4)
prowadzą dokumentację związaną z organizacją i przebiegiem szkolenia KPP MSWiA lub egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, w szczególności sporządzają regulaminy organizacyjne szkolenia KPP MSWiA, protokoły postępowania kwalifikacyjnego oraz protokoły przebiegu egzaminów;
5)
prowadzą ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika lub zaświadczeń potwierdzających kwalifikacje ratownika.
2.
Programy szkoleń KPP MSWiA opracowują koordynatorzy szkolenia, o których mowa w ust. 5, na podstawie ramowego programu kursu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 13 wymagania wobec ratownika, kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ust. 8, z uwzględnieniem specyfiki zadań realizowanych przez Policję, Państwową Straż Pożarną, Straż Graniczną albo Służbę Ochrony Państwa.
3.
Programy szkoleń KPP MSWiA zatwierdza minister właściwy do spraw wewnętrznych.
4.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych powołuje koordynatora szkolenia KPP MSWiA, który w jego imieniu sprawuje nadzór nad realizacją i jakością szkolenia KPP MSWiA oraz egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia.
5.
Komendant Główny Policji, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, Komendant Główny Straży Granicznej oraz Komendant Służby Ochrony Państwa powołują koordynatorów szkolenia KPP MSWiA dla każdej ze służb, zwanych dalej koordynatorami szkolenia KPP służby którzy w ich imieniu sprawują nadzór nad realizacją i jakością szkolenia KPP MSWiA oraz egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia w tych służbach.
6.
Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji, komendanci wojewódzcy, powiatowi, miejscy lub rejonowi Policji, Komendant-Rektor Akademii Policji w Szczytnie, komendanci szkół policyjnych, komendanci wojewódzcy, powiatowi, miejscy Państwowej Straży Pożarnej, Rektor-Komendant Akademii Pożarniczej, komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej, komendanci oddziałów, placówek i dywizjonów Straży Granicznej, Rektor-Komendant Wyższej Szkoły Straży Granicznej, komendanci ośrodków szkolenia oraz ośrodków Straży Granicznej mogą powoływać koordynatorów szkolenia KPP MSWiA w jednostkach sobie podległych, zwanych dalej koordynatorami szkolenia w jednostkach którzy w ich imieniu sprawują nadzór nad realizacją i jakością szkolenia KPP MSWiA oraz egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia w tych jednostkach.
7.
Koordynator szkolenia KPP MSWiA:
1)
dokonuje oceny jakości prowadzonych szkoleń KPP MSWiA i egzaminów, o których mowa w art. 16b egzamin po szkoleniu KPP MSWiA ust. 1;
2)
opiniuje kandydatów na koordynatorów szkolenia KPP służby i koordynatorów szkolenia w jednostkach;
3)
zatwierdza przedkładane przez koordynatorów szkolenia KPP służby coroczne sprawozdania z realizacji szkoleń KPP MSWiA lub przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń;
4)
sporządza coroczne sprawozdanie za rok poprzedni z organizacji szkoleń KPP MSWiA lub przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń i przedstawia je ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie do dnia 31 marca;
5)
opracowuje i aktualizuje materiały i pomoce szkoleniowe w oparciu o wytyczne krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych działających w obszarze ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej;
6)
współpracuje z krajowymi i międzynarodowymi towarzystwami naukowymi działającymi w obszarze ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej;
7)
wydaje wytyczne i zalecenia dotyczące organizacji i przebiegu szkoleń KPP MSWiA oraz przeprowadzania egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń, w tym dotyczące ewaluacji tych szkoleń i egzaminów.
8.
Koordynator szkolenia KPP służby:
1)
rekomenduje członków komisji egzaminacyjnych;
2)
przewodniczy komisjom egzaminacyjnym;
3)
analizuje oceny jakości szkoleń KPP MSWiA przeprowadzanych przez koordynatorów szkolenia w jednostkach;
4)
współpracuje z koordynatorem szkolenia KPP MSWiA w zakresie aktualizacji materiałów i pomocy szkoleniowych;
5)
nadzoruje działania koordynatorów szkolenia w jednostkach.
9.
Koordynator szkolenia w jednostce w Centralnym Biurze Śledczym Policji, komendzie wojewódzkiej Policji, Akademii Policji w Szczytnie, w szkołach Policji, w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, Akademii Pożarniczej, szkołach Państwowej Straży Pożarnej, w oddziałach, placówkach i dywizjonach Straży Granicznej, Wyższej Szkole Straży Granicznej, ośrodkach szkolenia oraz ośrodkach Straży Granicznej:
1)
odpowiada za organizację i przebieg szkoleń KPP MSWiA i przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń;
2)
przygotowuje roczny terminarz szkoleń KPP MSWiA i egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń oraz przedkłada go do zatwierdzenia koordynatorowi szkolenia KPP służby w terminie do dnia 31 stycznia, nie później jednak niż do początku pierwszego przeprowadzanego szkolenia KPP MSWiA;
3)
dokonuje oceny jakości prowadzonych szkoleń KPP MSWiA i przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń;
4)
przedkłada koordynatorowi szkolenia KPP służby, w terminie do dnia 31 stycznia za rok poprzedni, coroczne sprawozdanie dotyczące realizacji szkoleń KPP MSWiA i przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkoleń KPP MSWiA i oceny jakości tych szkoleń i egzaminów oraz wyniki ewaluacji szkoleń KPP MSWiA i egzaminów.
10.
Koordynatorzy szkolenia w jednostkach:
1)
odpowiadają za organizację i przebieg szkoleń KPP MSWiA;
2)
organizują i prowadzą doskonalenie zawodowe w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy;
3)
przedstawiają koordynatorowi szkolenia w jednostce w komendzie wojewódzkiej, w terminie do dnia 31 stycznia za rok poprzedni, coroczne sprawozdanie dotyczące realizacji szkoleń KPP MSWiA oraz egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkoleń KPP MSWiA i oceny jakości tych szkoleń i egzaminów organizowanych przez podmioty szkolące.
11.
Koordynatorem szkolenia KPP MSWiA, koordynatorem szkolenia KPP służby lub koordynatorem szkolenia w jednostkach może być lekarz, pielęgniarka lub ratownik medyczny, którzy:
1)
posiadają tytuł zawodowy magistra lub równorzędny albo tytuł zawodowy licencjata lub równorzędny;
2)
posiadają co najmniej 3-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1, lub 5-letnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu medycznego w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych w służbach podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych;
3)
posiadają aktualną wiedzę i umiejętności z zakresu objętego programem szkolenia KPP MSWiA;
4)
realizują obowiązek doskonalenia zawodowego, aktualizacji wiedzy albo ustawicznego rozwoju zawodowego.
12.
Szkolenia KPP MSWiA podlegają ocenie jakości co najmniej raz w roku na podstawie następujących kryteriów:
1)
zgodności prowadzonego szkolenia z zatwierdzonym programem szkolenia KPP MSWiA;
2)
spełnienia przez podmiot szkolący wymagań w zakresie kadry i bazy dydaktycznej;
3)
optymalnego wykorzystania przez podmiot szkolący kadry i bazy dydaktycznej;
4)
dostępności w podmiocie szkolącym aktualnych materiałów i pomocy szkoleniowych;
5)
prawidłowości przeprowadzania egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA.
1.
Szkolenie KPP MSWiA kończy się egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia.
2.
Egzamin, o którym mowa w ust. 1, jest przeprowadzany przez komisję egzaminacyjną powoływaną przez kierownika podmiotu szkolącego, składającą się z 3 osób:
1)
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, którym jest koordynator szkolenia KPP służby albo wskazani przez niego:
a) koordynator szkolenia w jednostce albo
b) osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1;
a) koordynator szkolenia w jednostce albo
b) osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1;
2)
konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwego ze względu na siedzibę podmiotu szkolącego albo wskazanej przez niego osoby będącej lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1;
3)
przedstawiciela podmiotu szkolącego, którym jest lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny albo ratownik, wskazanego przez kierownika podmiotu szkolącego.
3.
Do składu komisji egzaminacyjnej nie może zostać powołana osoba, która jest małżonkiem, krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która przystępuje do egzaminu, o którym mowa w ust. 1.
4.
Egzamin, o którym mowa w ust. 1, składa się z dwóch części: egzaminu teoretycznego i egzaminu praktycznego, przy czym każda część egzaminu jest oceniana oddzielnie.
5.
Do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, może przystąpić policjant, funkcjonariusz, strażak i pracownik służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, który:
1)
odbył szkolenie KPP MSWiA i uzyskał pozytywny wynik ze wszystkich zajęć teoretycznych i praktycznych – w przypadku osoby, która nie posiada ważnego zaświadczenia o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika albo ważnego zaświadczenia potwierdzającego kwalifikacje ratownika, albo
2)
posiada ważne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika albo ważne zaświadczenie potwierdzające kwalifikacje ratownika – w przypadku osoby, która potwierdza te kwalifikacje.
6.
W trakcie egzaminu teoretycznego jest zabronione:
1)
wynoszenie karty testowej z sali egzaminacyjnej oraz kopiowanie, spisywanie lub fotografowanie pytań zawartych w karcie testowej;
2)
posiadanie urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji;
3)
korzystanie z pomocy innej osoby.
7.
Przewodniczący wyklucza z egzaminu teoretycznego osobę, która postąpiła wbrew zakazowi, o którym mowa w ust. 6. Informację o wykluczeniu osoby z egzaminu zamieszcza się w protokole egzaminu.
8.
Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek konieczny dopuszczenia do egzaminu praktycznego.
9.
W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 5, nie zda całości egzaminu lub jego części albo nie przystąpi do części egzaminu, może przystąpić do egzaminu lub jego części w następnym terminie, nie więcej jednak niż 2 razy w okresie 12 miesięcy od dnia egzaminu. Po upływie tego okresu osoba ta jest obowiązana powtórzyć szkolenie KPP MSWiA w całości.
10.
W przypadku dwukrotnego niezdania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, przez osobę, o której mowa w ust. 5 pkt 2, zaświadczenie, o którym mowa w art. 16c zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika ust. 1, traci ważność. Okoliczność dwukrotnego niezdania egzaminu jest odnotowywana w protokole egzaminu, a fakt utraty ważności zaświadczenia jest odnotowywany w ewidencji wydanych zaświadczeń. O utracie ważności zaświadczenia kierownik podmiotu szkolącego zawiadamia niezwłocznie komendanta jednostki kierującej na szkolenie KPP MSWiA, w której ta osoba pełni służbę, lub pracodawcę, u którego ta osoba jest zatrudniona. Utrata ważności zaświadczenia następuje z dniem niezdania egzaminu.
11.
W przypadku stwierdzenia, w ramach oceny jakości, o której mowa w art. 16a szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MSWiA) ust. 7 pkt 1, nieprawidłowości w prowadzeniu szkoleń KPP MSWiA lub przeprowadzaniu egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń, prowadzonych przez podmioty szkolące, ustalonych na podstawie kryteriów, o których mowa w art. 16a szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MSWiA) ust. 12, koordynator szkolenia KPP MSWiA może wstrzymać ich prowadzenie lub przerwać egzaminy i przekazać do: Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, Komendanta Głównego Straży Granicznej albo Komendanta Służby Ochrony Państwa informacje o wstrzymaniu prowadzonego szkolenia lub przerwaniu egzaminu wraz z zaleceniami dotyczącymi usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
12.
Do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości podmiot szkolący nie może prowadzić szkolenia KPP MSWiA lub przeprowadzać egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia. Koordynator szkolenia KPP MSWiA nie wstrzymuje prowadzenia szkolenia KPP MSWiA lub egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia w przypadku możliwości usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości bez szkody dla jakości szkolenia.
13.
Po usunięciu stwierdzonych nieprawidłowości kierownik podmiotu szkolącego po uzyskaniu zgody koordynatora szkolenia KPP MSWiA może wznowić szkolenie lub przeprowadzić egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, pisemnie informując: Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, Komendanta Głównego Straży Granicznej albo Komendanta Służby Ochrony Państwa.
14.
Osoby uczestniczące w szkoleniu KPP MSWiA lub egzaminie z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, prowadzonych w podmiotach szkolących, w stosunku do których wstrzymano prowadzenie tego szkolenia lub egzaminu, odbywają to szkolenie lub zdają ten egzamin ponownie, niezależnie od etapu, na którym to szkolenie lub egzamin zostały wstrzymane.
1.
Ukończenie szkolenia KPP MSWiA i zdanie egzaminu, o którym mowa w art. 16b egzamin po szkoleniu KPP MSWiA ust. 1, jest potwierdzane wydawanym przez kierownika podmiotu szkolącego zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika. Zdanie egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA jest potwierdzane wydawanym przez kierownika podmiotu szkolącego zaświadczeniem potwierdzającym kwalifikacje ratownika. Zaświadczenia są wydawane w terminie miesiąca od dnia zdania egzaminu i są ważne przez okres 3 lat od dnia ich wydania.
2.
Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1, zawierają następujące dane:
1)
oznaczenie podmiotu szkolącego;
2)
datę i miejsce wydania zaświadczenia;
3)
numer zaświadczenia;
4)
nazwę ukończonego szkolenia KPP MSWiA;
5)
dane osoby, która ukończyła szkolenie KPP MSWiA i zdała egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA, albo osoby, która zdała egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość,
c) stopień służbowy;
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość,
c) stopień służbowy;
6)
datę ukończenia szkolenia KPP MSWiA;
7)
zakres umiejętności potwierdzonych egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA;
8)
datę zdania egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA;
9)
okres ważności zaświadczenia;
10)
imię (imiona) i nazwisko oraz podpis kierownika podmiotu szkolącego;
11)
imiona i nazwiska oraz podpisy członków komisji egzaminacyjnej.
1)
kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej szkolenie KPP MSWiA – mając na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu zdobywanej wiedzy i umiejętności;
2)
sposób przeprowadzania oraz organizację egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MSWiA – mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności;
3)
wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia KPP MSWiA i uzyskaniu tytułu ratownika oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego kwalifikacje ratownika – mając na celu zapewnienie przejrzystości dokumentowania potwierdzenia uzyskania tych kwalifikacji;
4)
formy i sposoby aktualizacji wiedzy i umiejętności ratownika w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy – mając na celu właściwą realizację zadań ratownika na zajmowanym stanowisku służbowym lub jego zadań zawodowych.
1.
Szkolenie żołnierzy i pracowników resortu obrony narodowej w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwane dalej szkoleniem KPP MON lub egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia przeprowadzają jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane, które:
1)
realizują program szkolenia KPP MON opracowany na podstawie ramowego programu kursu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 13 wymagania wobec ratownika, kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ust. 8;
2)
zapewniają kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje niezbędne do prowadzenia szkolenia KPP MON lub przeprowadzania egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia;
3)
zapewniają bazę dydaktyczną niezbędną do prowadzenia szkolenia KPP MON, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 13 wymagania wobec ratownika, kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ust. 8, w tym do prowadzenia zajęć praktycznych, lub przeprowadzania egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia;
4)
prowadzą dokumentację związaną z organizacją i przebiegiem szkolenia KPP MON lub egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, w szczególności sporządzają regulaminy organizacyjne szkolenia KPP MON, protokoły postępowania kwalifikacyjnego oraz protokoły przebiegu egzaminów;
5)
prowadzą ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika lub zaświadczeń potwierdzających kwalifikacje ratownika.
2.
Minister Obrony Narodowej może zlecić w trybie, o którym mowa w art. 38 nałożenie na podmiot leczniczy obowiązku wykonania określonego zadania ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2025 r. poz. 450 i 620) albo art. 37 uprawnienia organu nadzorczego ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 534), prowadzenie szkolenia KPP MON lub przeprowadzenie egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia dla żołnierzy i pracowników resortu obrony narodowej jednostkom przez siebie nadzorowanym.
3.
Program szkolenia KPP MON opracowuje jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 1, prowadząca szkolenie KPP MON.
4.
Jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 1, prowadząca szkolenie KPP MON jest obowiązana przed jego rozpoczęciem uzyskać zatwierdzenie programu tego szkolenia przez koordynatora, o którym mowa w ust. 5.
5.
Minister Obrony Narodowej powołuje koordynatora, który w jego imieniu sprawuje nadzór nad realizacją i jakością szkolenia KPP MON oraz egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, zwanego dalej koordynatorem szkolenia KPP MON
6.
Koordynatorem szkolenia KPP MON może być lekarz, pielęgniarka lub ratownik medyczny, którzy:
1)
posiadają tytuł zawodowy magistra lub równorzędny albo tytuł zawodowy licencjata lub równorzędny;
2)
posiadają co najmniej 3-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1, lub 5-letnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu medycznego w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych;
3)
posiadają aktualną wiedzę i umiejętności z zakresu objętego programem szkolenia KPP MON;
4)
realizują obowiązek doskonalenia zawodowego, aktualizacji wiedzy albo ustawicznego rozwoju zawodowego.
7.
Koordynator szkolenia KPP MON:
1)
dokonuje nie rzadziej niż raz na kwartał oceny jakości prowadzonych szkoleń KPP MON i przeprowadzanych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1;
2)
dokonuje analizy spełniania wymagań, o których mowa w ust. 1, i rekomenduje Ministrowi Obrony Narodowej prowadzenie szkoleń KPP MON i przeprowadzanie egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń przez jednostki spełniające te wymagania;
3)
zatwierdza programy szkoleń KPP MON opracowane przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1;
4)
analizuje i zatwierdza coroczne sprawozdania z realizacji szkoleń KPP MON oraz przeprowadzonych egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń sporządzane przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1;
5)
współpracuje z kierownikiem komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw zdrowia w zakresie opracowywania i opiniowania projektów aktów prawnych, instrukcji, wytycznych i innych dokumentów związanych z organizacją i prowadzeniem szkoleń KPP MON oraz przeprowadzaniem egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1;
6)
opracowuje projekty koncepcji rozwoju w zakresie specjalności wojskowej ratownik, z uwzględnieniem aktualnych potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wniosków z realizacji szkolenia KPP MON, w uzgodnieniu z kierownikiem komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw zdrowia;
7)
sporządza coroczne sprawozdanie z realizacji szkoleń KPP MON w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, i przedstawia je Ministrowi Obrony Narodowej za pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw zdrowia w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, za który jest sporządzane sprawozdanie;
8)
wydaje wytyczne i zalecenia dotyczące organizacji i przebiegu szkoleń KPP MON oraz przeprowadzania egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń, w tym dotyczące ewaluacji tych szkoleń i egzaminów, w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, w uzgodnieniu z kierownikiem komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw zdrowia;
9)
opracowuje i aktualizuje materiały i pomoce szkoleniowe w zakresie szkolenia KPP MON w oparciu o wytyczne i zalecenia krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych w obszarze ratownictwa medycznego i medycyny ratunkowej;
10)
organizuje odprawy, konferencje i seminaria w zakresie organizacji i przebiegu szkoleń KPP MON oraz przeprowadzania egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń, a także aktualizacji wiedzy i umiejętności praktycznych ratowników w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych.
8.
Koordynator szkolenia KPP MON może powołać komisję, która wraz z nim dokona oceny jakości, o której mowa w ust. 7 pkt 1, w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1.
9.
Ocena jakości, o której mowa w ust. 7 pkt 1, jest dokonywana na podstawie następujących kryteriów:
1)
zgodności prowadzonych szkoleń KPP MON z zatwierdzonym programem szkolenia KPP MON;
2)
spełniania przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, wymagań w zakresie kadry i bazy dydaktycznej;
3)
optymalnego wykorzystania przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, kadry i bazy dydaktycznej;
4)
dostępności w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, aktualnych materiałów i pomocy szkoleniowych;
5)
prawidłowości przeprowadzania egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON.
1.
Szkolenie KPP MON kończy się egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia.
2.
Egzamin, o którym mowa w ust. 1, jest przeprowadzany przez komisję egzaminacyjną powoływaną przez kierownika jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, składającą się z 3 osób:
1)
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, którym jest kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, albo wskazani przez niego lekarz, pielęgniarka albo ratownik medyczny;
2)
dwóch członków komisji egzaminacyjnej, którymi są:
a) konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwy ze względu na siedzibę jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, albo wskazana przez niego osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1, albo konsultant wojskowej służby zdrowia w dziedzinie medycyny ratunkowej albo wskazana przez niego osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1,
b) przedstawiciel jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, którym jest lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny albo ratownik, wskazany przez kierownika jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1.
a) konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwy ze względu na siedzibę jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, albo wskazana przez niego osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1, albo konsultant wojskowej służby zdrowia w dziedzinie medycyny ratunkowej albo wskazana przez niego osoba będąca lekarzem systemu, pielęgniarką systemu albo ratownikiem medycznym, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1,
b) przedstawiciel jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, którym jest lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny albo ratownik, wskazany przez kierownika jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1.
3.
Do składu komisji egzaminacyjnej nie może zostać powołana osoba, która jest małżonkiem, krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która przystępuje do egzaminu, o którym mowa w ust. 1.
4.
Egzamin, o którym mowa w ust. 1, składa się z dwóch części: egzaminu teoretycznego i egzaminu praktycznego, przy czym każda część egzaminu jest oceniana oddzielnie.
5.
Do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, może przystąpić osoba, która:
1)
odbyła szkolenie KPP MON i uzyskała pozytywny wynik ze wszystkich zajęć teoretycznych i praktycznych – w przypadku osoby, która nie posiada ważnego zaświadczenia o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika albo ważnego zaświadczenia potwierdzającego kwalifikacje ratownika, albo
2)
posiada ważne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika albo ważne zaświadczenie potwierdzające kwalifikacje ratownika – w przypadku osoby, która potwierdza te kwalifikacje.
6.
W trakcie egzaminu teoretycznego jest zabronione:
1)
wynoszenie karty testowej z sali egzaminacyjnej oraz kopiowanie, spisywanie lub fotografowanie pytań zawartych w karcie testowej;
2)
posiadanie urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji;
3)
korzystanie z pomocy innej osoby.
7.
Przewodniczący wyklucza z egzaminu teoretycznego osobę, która postąpiła wbrew zakazowi, o którym mowa w ust. 6. Informację o wykluczeniu osoby z egzaminu zamieszcza się w protokole egzaminu.
8.
Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek konieczny dopuszczenia do egzaminu praktycznego.
9.
W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 5, nie zda całości egzaminu lub jego części albo nie przystąpi do części egzaminu, może przystąpić do egzaminu lub jego części w następnym terminie, nie więcej jednak niż raz w okresie 6 miesięcy od dnia egzaminu. Po upływie tego okresu osoba ta jest obowiązana powtórzyć szkolenie KPP MON w całości.
10.
W przypadku dwukrotnego niezdania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, przez osobę, o której mowa w ust. 5 pkt 2, zaświadczenie, o którym mowa w art. 16h zaświadczenie o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika ust. 1, traci ważność. Okoliczność dwukrotnego niezdania egzaminu jest odnotowywana w protokole egzaminu, a fakt utraty ważności zaświadczenia jest odnotowywany w ewidencji wydanych zaświadczeń. O utracie ważności zaświadczenia kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, zawiadamia niezwłocznie kierownika jednostki kierującej na szkolenie KPP MON, w której ta osoba pełni służbę, lub pracodawcę, u którego ta osoba jest zatrudniona. Utrata ważności zaświadczenia następuje z dniem niezdania egzaminu.
11.
W przypadku stwierdzenia, w ramach oceny jakości, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 7 pkt 1, nieprawidłowości w prowadzeniu szkoleń KPP MON lub w przeprowadzaniu egzaminów z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tych szkoleń, prowadzonych przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, ustalonych na podstawie kryteriów, o których mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 9, koordynator szkolenia KPP MON może wstrzymać jego prowadzenie lub przerwać egzamin i przekazać kierownikowi danej jednostki organizacyjnej zalecenia dotyczące usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
12.
Do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, nie może prowadzić szkolenia KPP MON lub przeprowadzać egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia. Koordynator szkolenia KPP MON nie wstrzymuje prowadzenia szkolenia KPP MON lub egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia w przypadku możliwości usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości bez szkody dla jakości szkolenia KPP MON.
13.
Zgody na wznowienie prowadzenia szkolenia KPP MON lub przeprowadzania egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia w jednostce organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, po ponownej ocenie, udziela koordynator szkolenia KPP MON.
14.
O wstrzymaniu prowadzenia szkolenia KPP MON lub egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia lub o podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 13, koordynator szkolenia KPP MON informuje Ministra Obrony Narodowej.
15.
Osoby uczestniczące w szkoleniu KPP MON lub egzaminie z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia, prowadzonych w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, w stosunku do których wstrzymano prowadzenie tego szkolenia lub egzaminu, odbywają to szkolenie lub zdają ten egzamin ponownie, niezależnie od etapu, na którym to szkolenie lub egzamin zostały wstrzymane.
1.
Ukończenie szkolenia KPP MON i zdanie egzaminu, o którym mowa w art. 16g egzamin po szkoleniu KPP MON ust. 1, jest potwierdzane wydawanym przez kierownika jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika. Zdanie egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON jest potwierdzane wydawanym przez kierownika jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 16f szkolenie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (szkolenie KPP MON) ust. 1, zaświadczeniem potwierdzającym kwalifikacje ratownika. Zaświadczenia są wydawane w terminie miesiąca od dnia zdania egzaminu i są ważne przez okres 3 lat od dnia ich wydania.
2.
Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1, zawierają następujące dane:
1)
oznaczenie jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej prowadzącej szkolenie KPP MON lub przeprowadzającej egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia;
2)
datę i miejsce wydania zaświadczenia;
3)
numer zaświadczenia;
4)
nazwę ukończonego szkolenia KPP MON;
5)
dane osoby, która ukończyła szkolenie KPP MON i zdała egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON, albo osoby, która zdała egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość,
c) stopień wojskowy;
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość,
c) stopień wojskowy;
6)
termin odbywania szkolenia KPP MON;
7)
datę zdania egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON;
8)
zakres umiejętności potwierdzonych egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON;
9)
okres ważności zaświadczenia;
10)
imię (imiona) i nazwisko, stopień wojskowy oraz podpis kierownika jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej prowadzącej szkolenie KPP MON lub przeprowadzającej egzamin z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem tego szkolenia;
11)
imiona i nazwiska, stopnie wojskowe oraz podpisy członków komisji egzaminacyjnej.
1)
kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej szkolenie KPP MON – mając na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu wyszkolenia ratowników;
2)
sposób przeprowadzania oraz organizację egzaminu z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem szkolenia KPP MON – mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności;
3)
wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia KPP MON i uzyskaniu tytułu ratownika oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego kwalifikacje ratownika – mając na celu zapewnienie przejrzystości dokumentowania potwierdzenia uzyskania tych kwalifikacji;
4)
formy i sposoby aktualizacji wiedzy i umiejętności ratownika w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy – mając na celu właściwą realizację zadań ratownika na zajmowanym stanowisku służbowym lub jego zadań zawodowych.
1.
Wojewoda prowadzi rejestr jednostek współpracujących z systemem, zwany dalej rejestrem Rejestr jest prowadzony w systemie teleinformatycznym.
1a.
Wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce stacjonowania jednostek, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1:
1)
pkt 1 i 2, dokonuje właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej albo osoba przez niego upoważniona;
2)
pkt 8, dokonuje dyrektor Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa albo osoba przez niego upoważniona.
1b.
Jednostki, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 pkt 3–7 i 9, są wpisywane na ich wniosek do rejestru przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce stacjonowania tych jednostek.
2.
W przypadku jednostek, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 pkt 1, 2 i 8, dane, o których mowa w ust. 3, są wprowadzane do rejestru w postaci elektronicznej i zatwierdzane za pomocą kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo podpisu zaufanego.
2a.
W przypadku jednostek, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 pkt 3–7 i 9, osoba upoważniona do reprezentowania danej jednostki składa wniosek o wpis do rejestru do wojewody właściwego ze względu na miejsce jej stacjonowania w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 1, i zatwierdza go za pomocą kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo podpisu zaufanego. Wniosek zawiera dane, o których mowa w ust. 3.
3.
Rejestr obejmuje dane dotyczące jednostki współpracującej z systemem lub jednostki organizacyjnej jednostki współpracującej z systemem:
1)
nazwę, numer REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP) i adres;
2)
teren działania;
3)
liczbę ratowników;
4)
wykaz wyposażenia niezbędnego do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
5)
maksymalny czas osiągnięcia gotowości do działań ratowniczych, licząc od chwili przekazania powiadomienia o zdarzeniu przez dyspozytora medycznego;
6)
numery telefonów kontaktowych;
7)
wskazanie rodzaju wykonywanych działań ratowniczych;
8)
współrzędne geograficzne;
9)
czas pozostawania w gotowości do działań ratowniczych w ciągu doby i w ciągu roku.
4.
Jednostka współpracująca z systemem jest obowiązana niezwłocznie jednak nie później niż w terminie 7 dni od dnia zaistnienia zmiany, informować wojewodę o wszelkich zmianach dotyczących danych, o których mowa w ust. 3.
5.
W przypadku jednostek, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 pkt 3–7 i 9, lub ich jednostek organizacyjnych wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej:
1)
wpisuje jednostkę do rejestru, jeżeli jednostka spełnia wymagania, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1a;
2)
odmawia jednostce wpisu do rejestru, jeżeli jednostka nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1a;
3)
wykreśla z rejestru jednostkę, jeżeli:
a) nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1a,
b) nie wykona w terminie obowiązku, o którym mowa w ust. 4.
a) nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1a,
b) nie wykona w terminie obowiązku, o którym mowa w ust. 4.
5a.
Decyzja, o której mowa w ust. 5 pkt 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
6.
Dane, o których mowa w ust. 3, wojewoda udostępnia dyspozytorom medycznym, wojewódzkiemu koordynatorowi ratownictwa medycznego oraz krajowemu koordynatorowi ratownictwa medycznego.
6a.
Wojewoda zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych o wydaniu decyzji, o których mowa w ust. 5, w stosunku do jednostek, o których mowa w art. 15 jednostki współpracujące z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego ust. 1 pkt 5 i 6.
7.
Administratorem systemu teleinformatycznego, w którym jest prowadzony rejestr, jest jednostka podległa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwa w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia.
Porównania: 1
Przypisy: 1
