1.
Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1)
podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2)
podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 1 pkt 3 i 4;
3)
podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 5;
4)
podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
2.
Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 zgłoszenie rejestracyjne ust. 7a pkt 1.
2a.
W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, tej energii w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej.
3.
Podmioty określone w ust. 1 pkt 1–3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
4.
Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
5.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
1)
energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2)
energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3)
energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
4)
energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5)
energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6)
energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 zwolnienia od podatku akcyzowego ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 przesłanki zwolnienia od akcyzy przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych ust. 1 pkt 2;
7)
strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 2.
6.
W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.
7.
W odniesieniu do energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii wyprodukowanej, o której mowa w ust. 5 pkt 1, prowadzący ewidencję, o której mowa w ust. 1, określa ilości szacunkowe tej energii, uwzględniając moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.
