1.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wszczyna z urzędu postępowanie w sprawie zmiany albo uchylenia ostatecznej WIA w przypadku wystąpienia albo uzasadnionego przypuszczenia wystąpienia przesłanek powodujących jej nieprawidłowość, w szczególności w przypadku:
1)
zmiany przepisów wstępnych, uwag lub uwag dodatkowych do sekcji lub działów w Nomenklaturze Scalonej (CN);
2)
przyjęcia przez Komisję Europejską środków w celu określenia klasyfikacji taryfowej towarów;
3)
utraty zgodności z interpretacją Nomenklatury Scalonej (CN) wynikającą z:
a) not wyjaśniających, o których mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 1 lit. a tiret drugie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej,
b) wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
c) decyzji klasyfikacyjnych, opinii klasyfikacyjnych lub zmian not wyjaśniających do Nomenklatury Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, przyjętej przez organizację ustanowioną na podstawie Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. (Dz. U. z 1978 r. poz. 43);
a) not wyjaśniających, o których mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 1 lit. a tiret drugie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej,
b) wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
c) decyzji klasyfikacyjnych, opinii klasyfikacyjnych lub zmian not wyjaśniających do Nomenklatury Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, przyjętej przez organizację ustanowioną na podstawie Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. (Dz. U. z 1978 r. poz. 43);
4)
błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego;
5)
istnienia w dniu jej wydania przesłanek: odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania WIA, odmowy wydania WIA albo umorzenia postępowania;
6)
wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 240 przesłanki wznowienia postępowania § 1 oraz art. 247 stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, z wnioskiem o zmianę albo uchylenie WIA może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podmiot, na rzecz którego WIA została wydana.
3.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po przeprowadzeniu postępowania określonego w ust. 1 i 2:
1)
uchyla WIA i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy albo umarza postępowanie albo
2)
zmienia WIA i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy, albo
3)
umarza postępowanie, jeżeli w jego wyniku sprawa zostałaby rozstrzygnięta jak w WIA albo jeżeli postępowanie stało się bezprzedmiotowe, albo
4)
odmawia zmiany albo uchylenia WIA, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, z powodu niewystąpienia przesłanek powodujących jej nieprawidłowość.
4.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z żądaniem wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie zmiany albo uchylenia ostatecznej WIA w przypadku wystąpienia albo uzasadnionego przypuszczenia wystąpienia przesłanek powodujących jej nieprawidłowość, w szczególności w przypadkach, o których mowa w ust. 1.
5.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po otrzymaniu żądania, o którym mowa w ust. 4, niezwłocznie wszczyna postępowanie w sprawie zmiany albo uchylenia ostatecznej WIA. Przepisy ust. 3 pkt 1–3 stosuje się odpowiednio.
6.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może przejąć do dalszego prowadzenia, w drodze postanowienia, postępowanie wszczęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na podstawie ust. 1 albo 5. Przepisy ust. 3 pkt 1–3 stosuje się odpowiednio.
7.
Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do innych niż WIA ostatecznych rozstrzygnięć wydanych w sprawach dotyczących wydawania WIA.
