Rozdział 4. Prawa i obowiązki wynikające ze stosowania znaków akcyzy - Ustawa o podatku akcyzowym

Art. 130. Zakaz zbywania, odstępowania, przekazywania znaków akcyzy, zasady zwrotu znaków

1.

Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3–5.

2.

Znaki akcyzy są zwracane:

1)

właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, od którego odebrano te znaki;

2)

wytwórcy znaków akcyzy.

3.

Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego.

4.

Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3, może przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące jego własność podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium państwa trzeciego.

4a.

Podmiot, o którym mowa w art. 116 podmiot zobowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 7, może przekazywać podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.

4b.

W przypadku śmierci przedsiębiorcy znaki akcyzy, które otrzymał zmarły przedsiębiorca, przejmuje z mocy prawa:

1)

przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy;

2)

osoba, o której mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonująca czynności, o których mowa w art. 13 zarząd przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego tej ustawy, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy.

5.

Znaki akcyzy mogą być przekazane:

1)

następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa;

2)

jednemu z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy, który wstąpił w prawa i obowiązki wynikające z decyzji oraz zezwoleń akcyzowych, o których mowa w art. 20a wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych ust. 4 oraz art. 84 zmiana, wydanie, cofnięcie lub odmowa wydania zezwolenia ust. 1, na zasadach, o których mowa w art. 84e zmiana decyzji lub zezwolenia akcyzowego w trakcie trwania zarządu sukcesyjnego;

3)

przedsiębiorstwu w spadku przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 zarząd przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego tej ustawy, w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy.

6.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazania znaków akcyzy:

1)

następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,

2)

jednemu z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy, który wstąpił w prawa i obowiązki wynikające z decyzji oraz zezwoleń akcyzowych, o których mowa w art. 20a wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych ust. 4 oraz art. 84 zmiana, wydanie, cofnięcie lub odmowa wydania zezwolenia ust. 1, na zasadach, o których mowa w art. 84e zmiana decyzji lub zezwolenia akcyzowego w trakcie trwania zarządu sukcesyjnego,

3)

przedsiębiorstwu w spadku przez osoby, o których mowa w art. 14 uprawnienie do zarządzania przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 zarząd przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego lub wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego tej ustawy, w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy
– uwzględniając konieczność kontroli nad przekazaniem znaków akcyzy oraz identyfikacji rodzaju i liczby przekazywanych znaków akcyzy.

Porównania: 1

Art. 131. Przechowywanie i przewożenie znaków akcyzy

1.

(uchylony)

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4.

(uchylony)

5.

(uchylony)

6.

Znaki akcyzy muszą być przechowywane i przewożone w sposób zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.

7.

Za uszkodzone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych pozwala na identyfikację znaków co do oryginalności, rodzaju, nazwy, wymiarów, serii, numeru ewidencyjnego i daty wytworzenia.

8.

Za zniszczone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych uniemożliwia identyfikację znaku co do jego rodzaju, nazwy, serii, numeru identyfikacyjnego oraz daty wytworzenia.

9.

Za utracone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy otrzymane przez podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, który je utracił w następstwie innych okoliczności niż:

1)

naniesienie znaków akcyzy na wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego i wprowadzenie wyrobu do sprzedaży z naniesionym znakiem akcyzy;

2)

zwrot znaków akcyzy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, od którego podmiot ten odebrał znaki akcyzy, albo do ich wytwórcy;

3)

przekazanie znaków akcyzy przez importera, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego lub przedstawiciela podatkowego podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobu akcyzowego lub wyrób akcyzowy będący przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego;

4)

przekazanie znaków akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3, lub podmiot, o którym mowa w art. 116 podmiot zobowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 7, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe;

5)

zabezpieczenie znaków akcyzy przez właściwy organ administracji publicznej w związku z kontrolą systemu znaków akcyzy.

10.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przewozu i przechowywania znaków akcyzy, mając na celu potrzebę zapewnienia odpowiedniej kontroli nad wydanymi znakami akcyzy.

Porównania: 1

Art. 132. Rozliczenie z przekazanych znaków akcyzy

1.

Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani uzyskać od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.

2.

Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3, jest obowiązany uzyskać od podmiotu prowadzącego skład podatkowy albo od podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.

2a.

Podmiot, o którym mowa w art. 116 podmiot zobowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 7, jest obowiązany uzyskać od podmiotu prowadzącego skład podatkowy rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.

3.

Rozliczenie powinno zawierać w szczególności informacje o rodzaju i liczbie znaków akcyzy przekazanych w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe, wykorzystanych do naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz niewykorzystanych.

4.

Znaki akcyzy uszkodzone oraz znaki akcyzy, które nie będą wykorzystywane do oznaczania wyrobów akcyzowych, powinny być zwrócone podmiotowi, który je wydał, w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania przez podmiot, któremu znaki akcyzy zostały wydane, od podmiotu, któremu znaki akcyzy zostały przekazane w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.

5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i termin dokonywania rozliczeń znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i terminowego ich rozliczenia.

Porównania: 1

Art. 133. Skutek uszkodzenia i zniszczenia znaków akcyzy

1.

Uszkodzone i zniszczone znaki akcyzy nie mogą być użyte do naniesienia na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych.

2.

Wyroby akcyzowe oznaczone uszkodzonymi albo zniszczonymi znakami akcyzy nie mogą być sprzedawane.

3.

Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone przed ich naniesieniem są zwracane, w terminie 30 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia lub zniszczenia, podmiotowi, który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.

Porównania: 1

Art. 134. Wprowadzenie nowego znaku akcyzy

1.

W przypadku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy podmioty posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane, w terminie 30 dni od dnia wprowadzenia nowego wzoru lub zakończenia stosowania dotychczasowego wzoru znaku akcyzy, zwrócić niewykorzystane znaki podmiotowi, który je wydał.

2.

Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe przed wprowadzeniem nowego wzoru lub zakończeniem stosowania dotychczasowego wzoru znaku akcyzy zachowują ważność przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia odpowiednio wprowadzenia nowego wzoru lub zakończenia stosowania dotychczasowego wzoru.

3.

W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w art. 126 wydanie podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy jest obowiązany do zwrotu znaków akcyzy niewykorzystanych na dzień doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność, podmiotowi, który je wydał, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność.

4.

W przypadku zaprzestania wykonywania czynności, o których mowa w art. 16 zgłoszenie rejestracyjne ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy obowiązany jest do rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy przed dniem złożenia zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania tych czynności.

5.

W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy dokonuje następca prawny podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie 14 dni od przejęcia praw i obowiązków.

6.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dłuższy niż określony w ust. 2 okres ważności dotychczasowych znaków akcyzy, z wyłączeniem znaków akcyzy na wyroby tytoniowe, oraz różnicować go w zależności od wyrobów akcyzowych, na które nanoszone są znaki akcyzy, uwzględniając zapewnienie bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy i kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi.

Orzeczenia: 5 Porównania: 1

Art. 135. Zwrot wpłaconych kwot na skutek zwrotu niewykorzystanych , uszkodzonych znaków akcyzy

1.

Zwracającemu niewykorzystane i nieuszkodzone znaki akcyzy przysługuje, z zastrzeżeniem art. 136 oznaczanie znakami akcyzy wyrobów spirytusowych, winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych, cygar lub cygaretek ust. 8, bezzwłocznie zwrot wpłaconych kwot stanowiących odpowiednio wartość podatkowych znaków akcyzy lub należności za legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszone o koszty ich wytworzenia.

2.

Zwrotowi nie podlegają kwoty wpłacone na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy, z wyjątkiem kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy zwracanych w związku z wprowadzeniem nowego wzoru znaku akcyzy lub stwierdzeniem nieważności decyzji, o której mowa w art. 126 wydanie podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy ust. 1, jeżeli zwracane znaki są niewykorzystane i nieuszkodzone, a ich zwrot następuje w terminie, o którym mowa w art. 134 wprowadzenie nowego znaku akcyzy ust. 1 lub 3.

3.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne przypadki zwrotu wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, uwzględniając zasady dotyczące przemieszczania wyrobów akcyzowych oraz przypadki, w których wyrób akcyzowy nie będzie wprowadzany do sprzedaży na terytorium kraju.

Orzeczenia: 4 Porównania: 1

Art. 136. Oznaczanie znakami akcyzy wyrobów spirytusowych, winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych, cygar lub cygaretek

1.

Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, cygar lub cygaretek jest obowiązany, w okresie 24 miesięcy od dnia otrzymania znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, cygar lub cygaretek, a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego – sprowadzić na terytorium kraju wyroby spirytusowe, wyroby winiarskie, cygara lub cygaretki oznaczone tymi znakami.

2.

Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, znaki akcyzy tracą ważność dla podmiotu, który otrzymał je na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, i nie mogą być nanoszone przez ten podmiot na:

1)

opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, cygar lub cygaretek lub

2)

wyroby akcyzowe, o których mowa w pkt 1.

3.

Znaki, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi w terminie 60 dni od dnia utraty ich ważności podmiotowi, który je wydał.

4.

Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, jest obowiązany nanieść znaki akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, lub na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, do końca roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach.

5.

Od dnia 1 stycznia danego roku kalendarzowego na opakowania jednostkowe wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, lub na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, mogą być nanoszone wyłącznie znaki akcyzy z nadrukowanym rokiem wytworzenia odpowiadającym rozpoczynającemu się rokowi kalendarzowemu.

6.

Znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, lub na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, w danym roku kalendarzowym zachowują ważność do ostatniego dnia lutego następnego roku kalendarzowego.

7.

Znaki akcyzy na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, niewykorzystane do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego są zwracane w terminie do końca lutego następnego roku kalendarzowego podmiotowi, który je wydał.

8.

Zwracającemu znaki akcyzy po terminach, o których mowa w ust. 3 i 7, nie przysługuje zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy ani należności za legalizacyjne znaki akcyzy.

9.

Na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, znakami akcyzy wydanie decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, z nadrukowanym rokiem wytworzenia odpowiadającym następnemu rokowi kalendarzowemu i wydania upoważnienia do odbioru tych znaków akcyzy oraz wydanie znaków akcyzy może nastąpić przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, pod warunkiem odebrania znaków akcyzy, o których mowa w art. 125 podmiot otrzymujący podatkowe lub legalizacyjna znaki akcyzy ust. 4, a w przypadku ich nieodebrania – wpłacenia kwot należności, o których mowa w art. 125 podmiot otrzymujący podatkowe lub legalizacyjna znaki akcyzy ust. 4a.

10.

Znaki akcyzy odbierane na zasadach określonych w ust. 9 mogą być nanoszone na opakowania jednostkowe wyrobów nowatorskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek, lub na wyroby nowatorskie, płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby tytoniowe, z wyłączeniem cygar i cygaretek, przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, z tym że wyprowadzenie tak oznaczonych wyrobów ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, import albo nabycie wewnątrzwspólnotowe nie może nastąpić przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach.

Orzeczenia: 5 Porównania: 1

Art. 137. Upoważnienie do wydania rozporządzenia w sprawie sposobu zwrotu znaków akcyzy

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób zwrotu znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia ochrony tych znaków.

Porównania: 1

Art. 138. Zniszczenie, uszkodzenie znaków akcyzy w procesie oznaczania wyrobów

1.

W razie wystąpienia strat znaków akcyzy wskutek ich utraty, uszkodzenia albo zniszczenia w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, w granicach dopuszczalnej normy strat, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, właścicielowi wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3, podmiotowi, o którym mowa w art. 116 podmiot zobowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 7, jeżeli oznaczenie następuje w składzie podatkowym na terytorium kraju, oraz podmiotowi dokonującemu produkcji, o której mowa w art. 47 produkcja wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, magazynowanie wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, przysługuje odpowiednio zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy.

2.

Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania są zwracane podmiotowi, który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.

3.

Zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy przysługuje pod warunkiem przedstawienia protokołu potwierdzającego:

1)

utratę, uszkodzenie lub zniszczenie znaków akcyzy oraz

2)

zwrot uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy albo zniszczenie uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy.

4.

W zamian za znaki akcyzy utracone, uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych wydaje się znaki akcyzy odpowiadające, co do rodzaju i serii, znakom akcyzy utraconym, uszkodzonym i zniszczonym.

5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych w stosunku do łącznej liczby znaków akcyzy wykorzystanych w ciągu miesiąca kalendarzowego do oznaczenia wyrobów akcyzowych,

2)

zespół czynności, które składają się na proces oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy
- uwzględniając konieczność kontroli prawidłowości wykorzystania znaków akcyzy przez podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 138a. Ewidencja wyrobów akcyzowych składu podatkowego

1.

Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

2.

Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

3.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1)

ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym wyrobów importowanych, które zostały wprowadzone do składu podatkowego,
b) nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
– wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
– wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89 stawki akcyzy na wyroby energetyczne;

2)

ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;

3)

ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
b) od których została zapłacona akcyza,
c) zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
d) opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89 stawki akcyzy na wyroby energetyczne;

4)

wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;

5)

ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;

6)

ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o e-DD;

7)

ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.

4.

Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Art. 138b. Ewidencja wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu

1.

Zarejestrowany wysyłający prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu.

2.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego wysyłającego oraz określenie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz podmiotu, do którego są wysyłane wyroby akcyzowe.

Art. 138c. Ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo

1.

Ewidencję wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo prowadzą:

1)

zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;

2)

podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju;

3)

podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

2.

Przedstawiciel podatkowy prowadzi ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych dostarczanych na terytorium kraju przez wysyłający podmiot zagraniczny, którego jest przedstawicielem.

3.

Ewidencje, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny umożliwiać w szczególności:

1)

ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo;

2)

określenie kwot akcyzy;

3)

ustalenie podmiotu, który wysłał wyroby akcyzowe, oraz podmiotu, na rzecz którego wyroby akcyzowe zostały nabyte wewnątrzwspólnotowo.

4)

(uchylony)

4.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna umożliwiać dodatkowo ustalenie posiadania przez właściciela, na rzecz którego zarejestrowany odbiorca dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa, wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.

Art. 138d. Księgi kontroli nad produkcją, obrotem i zużyciem alkoholu etylowego

1.

Do prowadzenia dokumentacji kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem obowiązani są:

1)

podmiot prowadzący skład podatkowy;

2)

podmiot produkujący alkohol etylowy poza składem podatkowym na podstawie art. 47 produkcja wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, magazynowanie wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4–5;

3)

podmiot zużywający.

2.

Dokumentacja kontroli, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1)

ustalenie ilości alkoholu etylowego wytworzonego, przetworzonego, przerobionego na ocet, znajdującego się w magazynie, oczyszczonego, skażonego, rektyfikowanego, odwodnionego, rozlanego w opakowania jednostkowe oraz zniszczonego;

2)

określenie kwot akcyzy;

3)

ustalenie miejsca i daty wytworzenia alkoholu etylowego, jego przetworzenia, przerobienia na ocet, dokonania obrotu nim w magazynie, jego oczyszczenia, skażenia, rektyfikacji, odwodnienia, rozlania go w opakowania jednostkowe oraz zniszczenia.

Art. 138e. Ewidencja dokumentów handlowych przemieszczanych wyrobów akcyzowych

1.

Podmiot prowadzący skład podatkowy i zarejestrowany wysyłający prowadzą ewidencję dokumentów handlowych towarzyszących przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

2.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dane dotyczące dokumentów handlowych, w szczególności w zakresie podmiotów i wyrobów akcyzowych, których te dokumenty dotyczą.

Art. 138f. Ewidencja wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie

1.

Ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie prowadzą:

1)

zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;

2)

podmiot pośredniczący;

3)

podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.

2.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości i rodzaju wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz uzyskanie informacji o e-DD.

Art. 138g. Ewidencja suszu tytoniowego

1.

Ewidencję suszu tytoniowego prowadzą:

1)

pośredniczący podmiot tytoniowy;

2)

osoba upoważniona w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d wniosek o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych pkt 1 lit. b;

3)

podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20c podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d wniosek o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych pkt 1 lit. c;

4)

podmiot prowadzący skład podatkowy, który magazynuje susz tytoniowy nieopodatkowany akcyzą poza składem podatkowym.

2.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1)

ustalenie ilości suszu tytoniowego:
a) nabytego na terytorium kraju,
b) nabytego wewnątrzwspólnotowo,
c) importowanego,
d) sprzedanego na terytorium kraju,
e) dostarczonego wewnątrzwspólnotowo,
f) eksportowanego,
g) zużytego przez pośredniczący podmiot tytoniowy,
h) zniszczonego,
i) przemieszczanego ze składu podatkowego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4,
j) przemieszczanego do składu podatkowego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4;

2)

ustalenie:
a) podmiotu, od którego susz tytoniowy został nabyty lub importowany,
b) podmiotu, któremu susz tytoniowy został sprzedany,
c) podmiotu, do którego susz tytoniowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany;

3)

ustalenie ilości i sposobu przetwarzania suszu tytoniowego;

4)

ustalenie miejsca i adresu magazynowania suszu tytoniowego przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

Art. 138h. Ewidencja ilościowa energii elektrycznej

1.

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1)

podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2)

podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 1 pkt 3 i 4;

3)

podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 5;

4)

podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

2.

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 zgłoszenie rejestracyjne ust. 7a pkt 1.

2a.

W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, tej energii w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej.

3.

Podmioty określone w ust. 1 pkt 1–3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

4.

Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

5.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1)

energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

2)

energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3)

energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;

4)

energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5)

energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6)

energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 zwolnienia od podatku akcyzowego ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 przesłanki zwolnienia od akcyzy przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych ust. 1 pkt 2;

7)

strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 przedmiot opodatkowania w przypadku energii elektrycznej ust. 2.

6.

W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

7.

W odniesieniu do energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii wyprodukowanej, o której mowa w ust. 5 pkt 1, prowadzący ewidencję, o której mowa w ust. 1, określa ilości szacunkowe tej energii, uwzględniając moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

Art. 138i. Ewidencja wyrobów węglowych

1.

Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

1)

pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2)

pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.

2.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

1)

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

2)

datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

3)

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

4)

datę wystawienia i numer faktury, z której wynika zapłata należności za wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych, o których mowa w art. 31a zwolnienia od akcyzy ust. 1, sprzedane przez pośredniczący podmiot węglowy, na podstawie której wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

3.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:

1)

użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a zwolnienia od akcyzy ust. 1, lub

2)

użytych do celów nieobjętych zwolnieniem
– w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Art. 138j. Ewidencja wyrobów gazowych

1.

Ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:

1)

pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;

2)

pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.

2.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

1)

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;

2)

datę sprzedaży wyrobów gazowych;

3)

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy gazowego;

4)

datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z których wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na podstawie których wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu.

3.

Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest udokumentowana tylko paragonem fiskalnym, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4.

4.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać następujące dane:

1)

ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:
a) użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b zwolnienie od akcyzy czynności, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych ust. 1, 2 lub 3, lub
b) użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub
c) wyprodukowanych, lub
d) nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub
e) dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub
f) importowanych, lub
g) eksportowanych, lub
h) nabytych na terytorium kraju, lub
i) sprzedanych na terytorium kraju
– w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;

2)

datę oraz adres miejsca dokonania czynności;

3)

w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d–i, dane kontrahentów, z którymi dokonano tych czynności.

5.

Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku tych urządzeń – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru wyrobów gazowych przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Art. 138k. Ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych

Ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych określonych w art. 118 zwolnienie z obowiązku oznaczenia znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 1–3 i 6 prowadzą:

1)

podmiot prowadzący skład podatkowy;

2)

importer wyrobów akcyzowych;

3)

podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych;

4)

podmiot produkujący wyroby akcyzowe, zgodnie z art. 47 produkcja wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, magazynowanie wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;

5)

właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3.

Art. 138l. Ewidencja podatkowych znaków akcyzy

1.

Ewidencję podatkowych znaków akcyzy prowadzą:

1)

podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;

2)

podmiot prowadzący skład podatkowy na terytorium kraju, któremu właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 podatnik akcyzy ust. 3, lub podmiot, o którym mowa w art. 116 podmiot zobowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów ust. 1 pkt 7, przekazał znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe będące jego własnością.

2.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności określenie liczby znaków akcyzy otrzymanych, wydanych, wykorzystanych do naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz zwróconych.

Art. 138m. Protokoły zniszczenia, utraty i uszkodzenia

1.

Sporządza się protokoły:

1)

zniszczenia nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia podlegających kontroli:
a) suszu tytoniowego,
b) innych niż susz tytoniowy wyrobów akcyzowych;

2)

utraty, zniszczenia, uszkodzenia, zdjęcia, zniszczenia uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy oraz wydania lub zwrotu znaków akcyzy;

3)

ustalenia ilości alkoholu etylowego podczas jego wydania z gorzelni;

4)

skażenia alkoholu etylowego.

2.

Protokoły, o których mowa w ust. 1, sporządza się w postaci papierowej.

3.

Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sporządza się w co najmniej dwóch egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

4.

Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się w co najmniej trzech egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w zakresie akcyzy oraz naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy, z wyłączeniem przypadków, w których w czynnościach, które potwierdza protokół, uczestniczył przedstawiciel właściwego organu podatkowego.

5.

Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, sporządza się w trzech egzemplarzach, a w przypadku gdy alkohol etylowy skażony ma zostać wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się w czterech egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu otrzymuje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, jeden egzemplarz protokołu – naczelnik urzędu celno-skarbowego lub komórka organizacyjna utworzona przez naczelnika urzędu celno-skarbowego na terenie podmiotu podlegającego kontroli celno-skarbowej – w przypadku kontroli celno-skarbowej wykonywanej jako kontrola stała w rozumieniu art. 55 rodzaje kontroli celno-skarbowej ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.

6.

Protokoły powinny umożliwiać w szczególności ustalenie odpowiednio:

1)

daty zniszczenia oraz ilości i rodzaju zniszczonych wyrobów akcyzowych;

2)

daty zniszczenia, utracenia, uszkodzenia, zdjęcia, wydania lub zwrócenia znaków akcyzy oraz ilości i rodzaju zniszczonych, utraconych, uszkodzonych, zdjętych, wydanych lub zwróconych znaków akcyzy;

3)

sposobu zniszczenia wyrobów akcyzowych;

4)

zapasu alkoholu etylowego w magazynie gorzelni przed jego wydaniem i po jego wydaniu oraz ilości alkoholu etylowego w naczyniach transportowych;

5)

ilości pobranego do skażenia alkoholu etylowego, rodzaju i ilości dodanego środka skażającego lub dodanej substancji skażającej oraz ilości otrzymanego skażonego alkoholu etylowego.

Art. 138n. Uchylony

Art. 138o. Dokumentowanie czynności w zakresie produkcji piwa lub wina

Podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji piwa, wina, napojów fermentowanych lub wyrobów pośrednich są obowiązane do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje o czynnościach produkcyjnych dotyczących tych wyrobów.

Art. 138p. Forma prowadzenia ewidencji i innych dokumentacji

1.

Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art 138a–138l i art. 138o dokumentowanie czynności w zakresie produkcji piwa lub wina, prowadzi się w postaci papierowej lub elektronicznej.

2.

Ewidencje, o których mowa w art 138a–138c i art 138e–138l, mogą zostać zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa podatkowego innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.

Art. 138q. Przechowywanie ewidencji i innych dokumentacji

1.

Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art 138a–138o, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.

2.

Faktury i inne dokumenty, z których wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, o których mowa w art. 138j ewidencja wyrobów gazowych ust. 2 pkt 4, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały wystawione.

3.

Faktury, z których wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby węglowe, o których mowa w art. 138i ewidencja wyrobów węglowych ust. 2 pkt 4, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały wystawione.

4.

W przypadkach, o których mowa w art. 46j potwierdzenie odbioru wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ust. 2 oraz art. 46k projekt raportu odbioru wyrobów akcyzowych sporządzany przez wysysającego, wydruki e-DD, dokumenty zastępujące e-DD oraz elektroniczne potwierdzenia odbioru powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.

5.

Wydruki e-DD oraz dokumenty zastępujące e-DD powinny być przechowywane w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność od momentu ich wydrukowania lub sporządzenia do momentu upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

6.

Przez autentyczność pochodzenia wydruku e-DD oraz dokumentu zastępującego e-DD rozumie się pewność co do tożsamości podmiotu wysyłającego, który wydrukował e-DD lub sporządził dokument zastępujący e-DD.

7.

Przez integralność treści wydruku e-DD oraz dokumentu zastępującego e-DD rozumie się, że w tym wydruku lub dokumencie nie zmieniono danych, które powinien zawierać.

Art. 138r. Uchylony

Art. 138s. Rozporządzenie w sprawie ewidencji, ksiąg kontroli i innych dokumentacji

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach, o których mowa w art. 138a ewidencja wyrobów akcyzowych składu podatkowego ust. 1, art. 138b ewidencja wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu, art. 138c ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, art 138e–138g i art. 138l ewidencja podatkowych znaków akcyzy, oraz protokołach, o których mowa w art. 138m protokoły zniszczenia, utraty i uszkodzenia ust. 1,

2)

sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ewidencja wyrobów akcyzowych składu podatkowego ust. 1, art. 138b ewidencja wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu, art. 138c ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, art 138e–138l,

3)

wzory protokołów, o których mowa w art. 138m protokoły zniszczenia, utraty i uszkodzenia ust. 1 pkt 2–4,

4)

rodzaje dokumentacji, o których mowa w art. 138d księgi kontroli nad produkcją, obrotem i zużyciem alkoholu etylowego ust. 1 i art. 138o dokumentowanie czynności w zakresie produkcji piwa lub wina, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w tych dokumentacjach, a także sposób ich prowadzenia

5)

(uchylony)
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Art. 138t. Rejestr podmiotów odbierających alkohol całkowicie skażony

1.

Podmiot dokonujący sprzedaży na terytorium kraju wyrobów, bez względu na kod CN, zawierających w swym składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 50% objętości skażony:

1)

mieszaniną alkoholu izopropylowego (propan-2-ol) i benzoesanu denatonium lub

2)

mieszaniną alkoholu tert-butylowego i benzoesanu denatonium, lub

3)

alkoholem izopropylowym
– w opakowaniach jednostkowych o pojemności większej niż 1,5 litra lub jednorazowo w łącznej ilości sprzedanych wyrobów większej niż 10 litrów, prowadzi rejestr podmiotów odbierających te wyroby.

2.

Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać następujące dane:

1)

rodzaj oraz ilość odebranych wyrobów;

2)

imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub adres siedziby podmiotu odbierającego;

3)

numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu odbierającego;

4)

datę oraz adres miejsca dokonania sprzedaży;

5)

czytelny podpis podmiotu odbierającego lub osoby reprezentującej ten podmiot.

3.

Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą odbioru wyrobów.

4.

Podmiot dokonujący sprzedaży przekazuje kopię rejestru właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego on dotyczy.

5.

Podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

6.

W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, sprzedawca jest obowiązany odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.

7.

Dane, o których mowa w ust. 2, są przechowywane do celów kontroli przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały zamieszczone w rejestrze, o którym mowa w ust. 1.

8.

Wpisu do rejestru nie dokonuje się w przypadku, gdy sprzedaż wyrobów, o których mowa w ust. 1, jest potwierdzana fakturą.

Art. 138ta. Rejestr podmiotów nabywających wyroby akcyzowe nieobjęte zwolnieniem od akcyzy z uwagi na ich przeznaczenie

1.

Pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w art. 89 stawki akcyzy na wyroby energetyczne ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, w opakowaniach jednostkowych, których masa brutto nie przekracza 30 kg lub ich objętość nie przekracza 30 litrów, w łącznej ilości nieprzekraczającej jednorazowo odpowiednio 100 kg lub objętości 100 litrów, prowadzi rejestr podmiotów nabywających te wyroby.

2.

W rejestrze, o którym mowa w ust. 1, podmiot dokonujący sprzedaży detalicznej wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w art. 89 stawki akcyzy na wyroby energetyczne ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zamieszcza następujące dane:

1)

imię i nazwisko lub nazwę podmiotu nabywającego te wyroby akcyzowe, adres jego zamieszkania, miejsca pobytu lub siedziby;

2)

numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer PESEL podmiotu nabywającego te wyroby akcyzowe, a jeżeli numer PESEL nie został nadany nazwę i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej;

3)

adres miejsca zużycia tych wyrobów akcyzowych;

4)

wskazanie rodzaju, typu, mocy i liczby urządzeń grzewczych;

5)

datę sprzedaży;

6)

dane dotyczące tych wyrobów akcyzowych, w szczególności rodzaj wyrobów, kod CN, ilość, masę brutto lub objętość.

3.

Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą sprzedaży wyrobów.

4.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży detalicznej dokumentu potwierdzającego jej tożsamość.

5.

W przypadku gdy osoba fizyczna odmawia okazania dokumentu potwierdzającego jej tożsamość lub podania danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4, pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej jest obowiązany odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.

6.

Pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej przekazuje kopię rejestru właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rejestr.

7.

Dane, o których mowa w ust. 2, są przechowywane do celów kontroli przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały zamieszczone w rejestrze, o którym mowa w ust. 1.

Art. 138u. Kary pieniężne

1.

W przypadku gdy podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem Systemu, nie sporządzi projektu raportu odbioru albo nie przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu zastępującego raport odbioru w terminie określonym w art. 46i powiadomienie o przybyciu wyrobów akcyzowych ust. 2, na ten podmiot odbierający nakłada się karę pieniężną w wysokości 5000 zł.

2.

W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, lub interesem publicznym właściwy naczelnik urzędu skarbowego na wniosek tego podmiotu lub z urzędu może odstąpić od nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1.

3.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odstępuje od nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, i poprzestaje na pouczeniu podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 32 lit. b, jeżeli waga naruszenia prawa jest znikoma, a podmiot ten zaprzestał naruszania prawa.

4.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego.

5.

Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.

6.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy wyznaczonego urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się ostateczna.

7.

Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, nie może być nałożona, jeżeli od dnia niedopełnienia obowiązku zagrożonego tą karą upłynęło 5 lat.

8.

Obowiązek zapłaty kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zapłaty.

9.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze rozporządzenia, urząd skarbowy, na którego rachunek bankowy dokonuje się wpłaty kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i art. 138w kara pieniężna nakładana na importera wyrobów akcyzowych ust. 1, uwzględniając przygotowanie organizacyjne i techniczne tego urzędu.

Art. 138w. Kara pieniężna nakładana na importera wyrobów akcyzowych

1.

W przypadku gdy obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych nie powstał z powodu wygaśnięcia długu celnego na podstawie art. 124 rozporządzenia w sprawie kasowania znaków akcyzy ust. 1 lit. e unijnego kodeksu celnego, na podmiot, który dokonał importu, nakłada się karę pieniężną w wysokości długu celnego, jaki by powstał i nie wygasł.

2.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego. Przepisy art. 138u kary pieniężne ust. 2, 3 i 5–8 stosuje się odpowiednio.

Dz.U.2023.0.1542 t.j. - Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym