1.
Rada Ministrów może przyjąć rządowy program pomocy społecznej mający na celu ochronę poziomu życia osób, rodzin i grup społecznych oraz rozwój specjalistycznego wsparcia.
2.
Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki realizacji programu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia efektywności rządowego programu pomocy społecznej.
3.
Rada Ministrów może przyjąć rządowy program dofinansowania wynagrodzeń oraz kosztów składek od tych wynagrodzeń pracowników określonych w tym programie, zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego lub na ich zlecenie.
4.
Dofinansowanie wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 3, może być wypłacane także w formie dodatku motywacyjnego.
5.
Program, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów przyjmuje w drodze uchwały.
6.
Program, o którym mowa w ust. 3, jest finansowany z dotacji celowej z budżetu państwa.
7.
Do udzielania dotacji celowej z budżetu państwa na realizację programu, o którym mowa w ust. 3, stosuje się przepis art. 115 dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego ust. 2.
8.
Środki z programu, o którym mowa w ust. 3, przeznacza się w całości na zwiększenie wynagrodzeń pracowników oraz pokrycie kosztów składek od tych wynagrodzeń.
9.
Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 3, nie stanowi podstawy naliczania świadczeń, odszkodowań i innych wypłat, wynikających z odrębnych przepisów, w tym dodatkowego wynagrodzenia rocznego i nagród rocznych.
10.
Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 3, nie jest uwzględniane przy wyliczaniu średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej.
