§ 1.
Zobowiązanemu przysługuje skarga na czynność egzekucyjną organu egzekucyjnego. Podstawą skargi jest:
1)
dokonanie czynności egzekucyjnej z naruszeniem ustawy;
2)
zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, w ramach którego dokonano czynności egzekucyjnej.
§ 2.
Skarga na czynność egzekucyjną określa zaskarżoną czynność egzekucyjną, zakres żądania i jego uzasadnienie.
§ 3.
Skargę na czynność egzekucyjną wnosi się do organu egzekucyjnego, który dokonał tej czynności, nie później niż w terminie 7 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu odpisu dokumentu stanowiącego podstawę dokonania zaskarżonej czynności egzekucyjnej.
§ 4.
Organ egzekucyjny wydaje postanowienie, w którym:
1)
oddala skargę na czynność egzekucyjną;
2)
uwzględnia skargę na czynność egzekucyjną:
a) w całości,
b) w części i w pozostałym zakresie oddala skargę.
a) w całości,
b) w części i w pozostałym zakresie oddala skargę.
§ 5.
Na postanowienie w sprawie skargi na czynność egzekucyjną przysługuje zażalenie.
§ 6.
W przypadku uwzględnienia skargi na czynność egzekucyjną organ egzekucyjny:
1)
uchyla zaskarżoną czynność egzekucyjną w całości albo w części;
2)
usuwa stwierdzoną wadę czynności egzekucyjnej.
§ 7.
Wniesienie skargi na czynność egzekucyjną nie wstrzymuje dalszej realizacji środka egzekucyjnego, w ramach którego dokonano zaskarżonej czynności egzekucyjnej. W uzasadnionych przypadkach organ egzekucyjny lub organ sprawujący nadzór może z urzędu wstrzymać dalszą realizację tego środka egzekucyjnego do dnia, w którym postanowienie w sprawie skargi na czynność egzekucyjną stanie się ostateczne.
