• AKT ARCHIWALNY - Ustawa z...
  10.11.2024

AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich

Stan prawny aktualny na dzień: 10.11.2024

Dz.U.2018.0.966 t.j. - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich

Uchylony dnia: 2022-09-01
Dz.U. uchylający akt: 2022.0.1700

Dział I. Przepisy ogólne

§ 1.
Przepisy ustawy stosuje się w zakresie:
1)
zapobiegania i zwalczania demoralizacji - w stosunku do osób, które nie ukończyły lat 18;
2)
postępowania w sprawach o czyny karalne - w stosunku do osób, które dopuściły się takiego czynu po ukończeniu lat 13, ale nie ukończyły lat 17;
3)
wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych - w stosunku do osób, względem których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21.
§ 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
"nieletnich" - rozumie się przez to osoby, o których mowa w § 1;
2)
"czynie karalnym" - rozumie się przez to czyn zabroniony przez ustawę jako:
a) przestępstwo lub przestępstwo skarbowe albo
b) wykroczenie określone w art. 50a posiadanie w miejscu publicznym niebezpiecznych przedmiotów, art. 51 zakłócanie spokoju lub wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym, art. 69 umyślne niszczenie lub usuwanie znaków umieszczonych przez organ państwowy, art. 74 niszczenie lub usuwanie oznaczeń miejsc niebezpiecznych, art. 76 rzucanie przedmiotami w pojazd mechaniczny będący w ruchu, art. 85 samowolne ustawianie, niszczenie i uszkadzanie znaków, sygnałów ostrzegawczych lub zabezpieczających, art. 87 prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, art. 119 kradzież lub przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, art. 122 paserstwo, art. 124 umyślne niszczenie lub uszkadzanie cudzej rzeczy, art. 133 nabywanie i sprzedaż z zyskiem biletów wstępu na imprezy artystyczne, rozrywkowe lub sportowe lub art. 143 utrudnianie lub uniemożliwianie korzystania z urządzeń użytku publicznego Kodeksu wykroczeń.
Orzeczenia: 2 Porównania: 1 Przypisy: 1
Przewidziane w ustawie działania podejmuje się w wypadkach, gdy nieletni wykazuje przejawy demoralizacji lub dopuści się czynu karalnego.
Porównania: 1
§ 1.
W sprawie nieletniego należy kierować się przede wszystkim jego dobrem, dążąc do osiągnięcia korzystnych zmian w osobowości i zachowaniu się nieletniego oraz zmierzając w miarę potrzeby do prawidłowego spełniania przez rodziców lub opiekuna ich obowiązków wobec nieletniego, uwzględniając przy tym interes społeczny.
§ 2.
W postępowaniu z nieletnim bierze się pod uwagę osobowość nieletniego, a w szczególności wiek, stan zdrowia, stopień rozwoju psychicznego i fizycznego, cechy charakteru, a także zachowanie się oraz przyczyny i stopień demoralizacji, charakter środowiska oraz warunki wychowania nieletniego.
Porównania: 1
§ 1.
W każdym stadium postępowania sąd rodzinny może, z inicjatywy lub za zgodą pokrzywdzonego i nieletniego, skierować sprawę do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego.
§ 2.
Instytucja lub osoba godna zaufania sporządza, po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego, sprawozdanie z jego przebiegu i wyników, które sąd rodzinny bierze pod uwagę, orzekając w sprawie nieletniego.
§ 3.
Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania mediacji, regulując zwłaszcza warunki, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do jej przeprowadzania, sposób rejestracji tych instytucji i osób oraz szkolenia mediatorów, zakres i warunki udostępniania im akt sprawy, formę i zakres sprawozdania z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego, mając na względzie wychowawczą rolę postępowania mediacyjnego, interes pokrzywdzonego, dobrowolność i poufność mediacji oraz fachowość i bezstronność mediatora.
Porównania: 1
§ 1.
Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.
§ 2.
Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję.
§ 3.
Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.
Porównania: 1
Podmioty współdziałające z sądem rodzinnym, a w szczególności: instytucje państwowe, społeczne lub jednostki samorządowe oraz osoby godne zaufania, w zakresie swego działania, udzielają na żądanie sądu rodzinnego informacji niezbędnych w toku postępowania.
Porównania: 1
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...