1.
Powszechnemu obowiązkowi obrony podlegają wszyscy obywatele polscy zdolni ze względu na wiek i stan zdrowia do wykonywania tego obowiązku. Obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony, jeżeli stale zamieszkuje poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
W ramach powszechnego obowiązku obrony obywatele polscy są obowiązani do:
1)
pełnienia służby wojskowej,
2)
wykonywania obowiązków wynikających z nadanych przydziałów kryzysowych i przydziałów mobilizacyjnych,
3)
świadczenia pracy w ramach pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych,
4)
pełnienia służby w obronie cywilnej,
5)
odbywania edukacji dla bezpieczeństwa,
6)
uczestniczenia w samoobronie ludności,
7)
odbywania ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji i pełnienia służby w jednostkach zmilitaryzowanych,
8)
wykonywania świadczeń na rzecz obrony
- na zasadach i w zakresie określonych w ustawie.
- na zasadach i w zakresie określonych w ustawie.
2a.
Przeznaczanie do służby zastępczej, kierowanie do jej odbywania oraz odbywanie służby zastępczej następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 885).
3.
Ochotnicze spełnianie zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej jest prawem wszystkich obywateli polskich.
