AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej

Stan prawny aktualny na dzień: 10.11.2024

Dz.U.2021.0.372 t.j. - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej

AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej

DZIAŁ VIII. PRZEPISY KARNE, PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Rozdział 1. Przepisy karne

Ucz się efektywniej
rozwiązując test

Obserwuj akt

Rozdział 1. Przepisy karne

Art. 224. Odpowiedzialność karna za niewykonanie obowiązków ustawy

Kto wbrew obowiązkom wynikającym z ustawy lub przepisów wydanych na jej podstawie:

1)

nie stawia się do kwalifikacji wojskowej przed wójtem lub burmistrzem (prezydentem miasta), przed właściwą komisją lekarską lub przed wojskowym komendantem uzupełnień w określonym terminie i miejscu, nie stawia się do wojskowej pracowni psychologicznej albo nie przedstawia dokumentów, których przedstawienie zostało nakazane,

2)

nie zgłasza się w celu uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony,

3)

nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony oraz odmawia poddania się badaniom lekarskim,

3a)

nie zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące pracownika o jego zatrudnieniu i zwolnieniu oraz o kwalifikacjach i zajmowanym stanowisku,

3b)

nie zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące studenta (ucznia) o przyjęciu go do szkoły, skreśleniu z listy studentów (uczniów), wydaleniu, udzieleniu mu urlopu w nauce oraz o ukończeniu przez niego studiów (nauki),

4)

nie dopełnia obowiązku zgłoszenia zmian, o którym mowa w art. 53 obowiązki informacyjne podlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej ust. 1,

5)

zmienia miejsce pobytu bez uzyskania zezwolenia dowódcy jednostki wojskowej,

6)

opuszcza terytorium Państwa lub przebywa za granicą bez zezwolenia organów wojskowych,
podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Art. 225. Odpowiedzialność karna za niezgłoszenie się na ćwiczenia wojskowe lub w obronie cywilnej albo nie wykonywanie poleceń

1.

Kto bez usprawiedliwionej przyczyny:

1)

będąc żołnierzem rezerwy nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu na ćwiczenia wojskowe trwające do dwudziestu czterech godzin,

2)

będąc przeznaczony do szkolenia lub ćwiczeń w obronie cywilnej nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu do tej służby,

3)

posiadając przydział organizacyjno-mobilizacyjny do jednostki przewidzianej do militaryzacji nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu do odbycia ćwiczeń w tej jednostce,
podlega karze aresztu do 30 dni albo karze grzywny.

2.

Tej samej karze podlega, kto:

1)

uporczywie uchyla się od wykonywania poleceń służbowych w czasie odbywania szkolenia lub ćwiczeń w obronie cywilnej albo w czasie odbywania ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji;

2)

w czasie odbywania ćwiczeń w jednostce przewidzianej do militaryzacji samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce przebywania.

Art. 226. Odpowiedzialność karna za uchylanie się od wykonania obowiązków w zakresie powszechnej samoobrony ludności

Kto uporczywie uchyla się od wykonania obowiązków w zakresie powszechnej samoobrony ludności,
podlega karze grzywny.

Art. 227. Odpowiedzialność karna za uchylanie się, utrudnianie lub uniemożliwianie wykonania świadczenia

1.

Kto wbrew obowiązkom wynikającym z ustawy lub przepisów wydanych na jej podstawie:

1)

uchyla się od wykonania obowiązku świadczenia osobistego lub rzeczowego,

2)

nie zawiadamia właściwego organu o rozporządzeniu nieruchomością lub rzeczą ruchomą przeznaczoną na cele świadczeń rzeczowych,
podlega karze aresztu do 30 dni albo karze grzywny.

2.

Tej samej karze podlega, kto umyślnie utrudnia lub uniemożliwia wykonanie świadczenia osobistego lub rzeczowego.

Art. 228. Odpowiedzialność karna za trwałe uchylanie się od służby wojskowej

Kto w celu trwałego uchylenia się od obowiązku służby wojskowej albo innej służby przewidzianej w ustawie dopuszcza się czynu określonego w art. 224 odpowiedzialność karna za niewykonanie obowiązków ustawy,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 229. Utracił moc

Art. 230. Utracił moc

Art. 231. Utracił moc

Art. 232. Utracił moc

Art. 233. Utracił moc

Art. 234. Utracił moc

Art. 235. Utracił moc

Art. 236. Odpowiedzialność karna za uchylanie się od szkolenia lub ćwiczeń w obronie cywilnej

Kto będąc przeznaczony do szkolenia lub ćwiczeń w obronie cywilnej uchyla się od ich odbywania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 237. Utracił moc

Art. 238. Utracił moc

Art. 239. Odpowiedzialność karna za uchylanie się od służby wojskowej obywatela polskiego przebywającego za granicą

Obywatel polski, który - w celu uchylenia się od obowiązku służby wojskowej lub innej służby przewidzianej w ustawie - w czasie mobilizacji lub wojny przebywając czasowo za granicą nie zgłasza niezwłocznie swego adresu w najbliższym polskim urzędzie konsularnym (przedstawicielstwie dyplomatycznym) lub nie spełnia wydanych przez ten urząd (przedstawicielstwo) nakazów dotyczących wykonania obowiązku służby,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 240. Odpowiedzialność karna za niezgłoszenie się powołanego do czynnej służby wojskowej czasie mobilizacji lub wojny

Kto w czasie mobilizacji lub wojny będąc powołany do czynnej służby wojskowej nie zgłasza się do tej służby w określonym terminie i miejscu,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 2.

Art. 241. Odpowiedzialność karna za trwałe uchylanie się od obowiązku służby wojskowej w czasie mobilizacji lub wojny

1.

Kto w czasie mobilizacji lub wojny w celu trwałego uchylenia się od obowiązku służby wojskowej:

1)

nie zgłasza się do rejestracji będąc zobowiązanym do tego zgłoszenia lub nie stawia się do kwalifikacji wojskowej w określonym terminie i miejscu albo nie przedstawia dokumentów, których przedstawienie zostało nakazane,

2)

nie zgłasza się w celu uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony,

3)

nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony,

4)

nie dopełnia obowiązku zgłoszenia zmian, o którym mowa w art. 53 obowiązki informacyjne podlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej ust. 1,

5)

zmienia miejsce pobytu bez uzyskania zezwolenia dowódcy jednostki wojskowej,

6)

opuszcza terytorium Państwa lub przebywa za granicą bez zezwolenia organów wojskowych,

7)

powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia,

8)

wprowadza w błąd właściwy organ,

9)

będąc powołany do czynnej służby wojskowej nie zgłasza się do tej służby w określonym terminie i miejscu,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5.

2.

Tej samej karze podlega, kto w czasie mobilizacji lub wojny powoduje u innej osoby uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia albo wprowadza w błąd właściwy organ w celu uzyskania dla niej zwolnienia od obowiązku służby wojskowej lub odroczenia tej służby.

Art. 242. Odpowiedzialność karna za uchylanie się od obowiązku świadczenia w czasie mobilizacji lub wojny

1.

Kto, w czasie mobilizacji lub wojny, wbrew obowiązkom wynikającym z ustawy lub przepisów wydanych na jej podstawie:

1)

uchyla się od wykonania obowiązku świadczenia osobistego lub rzeczowego,

2)

nie zawiadamia właściwego organu o rozporządzeniu nieruchomością lub rzeczą ruchomą przeznaczoną na cele świadczeń rzeczowych,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2.

Tej samej karze podlega, kto w czasie mobilizacji lub wojny utrudnia lub uniemożliwia wykonanie świadczenia osobistego lub rzeczowego.

Art. 243. Bieg przedawnienia ścigania i wyrokowania

1.

W sprawach o czyny określone w art 224-242, jeżeli czyn polega na nieuczynieniu zadość obowiązkowi stawienia się do służby lub zgłoszenia do właściwego organu, przedawnienie ścigania i wyrokowania biegnie od chwili uczynienia zadość temu obowiązkowi lub od chwili, w której na sprawcy obowiązek przestał ciążyć.

2.

Przedawnienie ścigania i wyrokowania w sprawach o czyny określone w art. 228 odpowiedzialność karna za trwałe uchylanie się od służby wojskowej i art 239-241 nie biegnie w czasie samowolnego przebywania sprawcy za granicą.

Art. 244. Odpowiedzialność karna za przestępstwa popełnione w związku ze służbą w czasie mobilizacji lub wojny

1.

W czasie mobilizacji lub wojny osoby pełniące służbę w obronie cywilnej lub w jednostkach zmilitaryzowanych albo do niej powołane ponoszą odpowiedzialność karną za przestępstwa popełnione w związku z tą służbą, według przepisów odnoszących się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.

2.

Sprawy o przestępstwa określone w ust. 1 należą do właściwości sądów wojskowych.

3.

W rozumieniu przepisów karnych w czasie mobilizacji lub wojny:

1)

niezgłoszenie się do służby w obronie cywilnej lub w jednostkach zmilitaryzowanych w określonym terminie i miejscu jest równoznaczne z niezgłoszeniem się do pełnienia służby wojskowej;

2)

obowiązek służby w obronie cywilnej i w jednostkach zmilitaryzowanych jest równoznaczny z obowiązkiem służby wojskowej;

3)

służba w obronie cywilnej i w jednostkach zmilitaryzowanych jest równoznaczna z czynną służbą wojskową;

4)

niewykonanie lub odmowa wykonania polecenia przełożonego, wydanego w sprawach służbowych osobie pełniącej służbę w obronie cywilnej lub w jednostce zmilitaryzowanej, jest równoznaczna z niewykonaniem lub odmową wykonania rozkazu.

Art. 245. Właściwość sądów w sprawach o przestępstwa określone w ustawie

Sprawy o przestępstwa określone w art. 239 odpowiedzialność karna za uchylanie się od służby wojskowej obywatela polskiego przebywającego za granicą-241 należą do właściwości sądów wojskowych.