Rozdział 5. Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna urzędnika państwowego - Ustawa o pracownikach urzędów państwowych

Art. 34. Kara porządkowa i kary dyscyplinarne

1.

Urzędnicy państwowi mianowani ponoszą odpowiedzialność porządkową lub dyscyplinarną za naruszenie obowiązków pracownika.

2.

Karę porządkową za przewinienie mniejszej wagi stanowi upomnienie.

3.

Karami dyscyplinarnymi są:

1)

nagana;

2)

nagana z ostrzeżeniem;

3)

nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko;

4)

przeniesienie na niższe stanowisko;

5)

wydalenie z pracy w urzędzie.

Art. 35. Kara upomnienia

Upomnienia udziela kierownik urzędu. Urzędnik państwowy może, w ciągu trzech dni od zawiadomienia go o ukaraniu, odwołać się do kierownika jednostki nadrzędnej. Odwołanie nie przysługuje, jeżeli karę wymierzył minister.

Art. 36. Komisje dyscyplinarne

1.

W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2.

Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3.

Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4.

Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5.

Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1)

Marszałku Sejmu - dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2)

Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu;

3)

Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4)

Prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5)

właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6)

ministrze właściwym do spraw administracji publicznej - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7)

Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5idxa;

7a)

Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego - dla urzędników Sądu Najwyższego;

8)

Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5idxa;

9)

Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a)

(uchylony)

9b)

Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba)

Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

9c)

Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10)

(uchylony)

11)

wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a.

Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6.

Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7.

Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

Orzeczenia: 1

Art. 36¹. Rzecznik dyscyplinarny urzędu

1.

Rzecznika dyscyplinarnego urzędu, na okres kadencji komisji dyscyplinarnej, powołuje kierownik urzędu spośród podległych mu urzędników państwowych mianowanych.

2.

Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie kierownika urzędu. O wszczęciu tego postępowania rzecznik dyscyplinarny zawiadamia urzędnika, którego ono dotyczy.

3.

Decyzja o przekazaniu komisji dyscyplinarnej I instancji wniosku o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego należy do kierownika urzędu.

Art. 36². Zadania rzecznika dyscyplinarnego

Do zadań rzecznika dyscyplinarnego należy w szczególności:

1)

prowadzenie postępowania wyjaśniającego;

2)

składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego to uzasadniają;

3)

udział w rozprawach w charakterze strony;

4)

wnoszenie odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnej I instancji;

5)

udział w postępowaniu odwoławczym.

Art. 36³. Postępowanie dyscyplinarne przed komisją dyscyplinarną pierwszej instancji

1.

Komisja dyscyplinarna I instancji wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.

2.

Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej.

3.

W wypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród urzędników państwowych.

4.

Komisja dyscyplinarna I instancji wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie.

5.

Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

6.

Rozprawa jest jawna dla urzędników państwowych mianowanych. W uzasadnionych wypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

Art. 36⁴. Ogłoszenie orzeczenia komisji dyscyplinarnej

1.

Orzeczenie powinno być ogłoszone bezpośrednio po naradzie.

2.

W wyjątkowych wypadkach można odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie dłuższy niż 3 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia przewodniczący składu orzekającego zawiadamia strony bezpośrednio po zakończeniu narady.

3.

Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego podaje ustnie zasadnicze motywy rozstrzygnięcia.

4.

Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom z urzędu, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia jego ogłoszenia.

Art. 36⁵. Odwołanie od orzeczenia komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji

1.

Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej I instancji strony mają prawo wniesienia odwołania. W odwołaniu można zaskarżyć całość orzeczenia lub jego część.

2.

Odwołanie wnosi się do komisji dyscyplinarnej II instancji za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, która wydała zaskarżone orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

Art. 36⁶. Odwołanie od orzeczenia komisji dyscyplinarnej a wykonanie orzeczenia

1.

Przed upływem terminu do wniesienia odwołania orzeczenie nie ulega wykonaniu.

2.

Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie orzeczenia.

Art. 36⁷. Postępowanie przed komisją dyscyplinarną drugiej instancji i odwołanie od jej orzeczeń

1.

W postępowaniu przed komisją dyscyplinarną II instancji stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją dyscyplinarną I instancji.

2.

Od orzeczeń komisji dyscyplinarnej II instancji stronom służy odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje.

Art. 36⁸. Wykonanie orzeczeń o ukaraniu dyscyplinarnym

1.

Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych urzędnika państwowego mianowanego.

2.

Prawomocne orzeczenie o ukaraniu podlega niezwłocznemu wykonaniu.

Art. 37. Negatywne przesłanki wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, uznanie kary dyscyplinarnej za niebyłą

1.

Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną ani po upływie roku od dnia popełnienia takiego czynu. Jeżeli z powodu nieobecności w pracy urzędnik nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg miesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się urzędnika do pracy. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.

2.

Karę dyscyplinarną, z wyjątkiem kary wydalenia z pracy w urzędzie, uważa się za niebyłą i wzmiankę o niej wykreśla się z akt komisji dyscyplinarnej i urzędu po upływie dwóch lat od uprawomocnienia się orzeczenia. Komisja dyscyplinarna, biorąc pod uwagę osiągnięcia w pracy i zachowanie się pracownika, może na wniosek pracownika lub jego przełożonego uznać karę za niebyłą i zarządzić jej wykreślenie w terminie wcześniejszym.

3.

Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej ukarany może wystąpić o uznanie za niebyłą kary wydalenia z pracy w urzędzie.

Orzeczenia: 1

Art. 37¹. Odpowiednie stosowanie w postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi przepisów Kodeksu postępowania karnego

W postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi I i II instancji w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Dz.U.2023.0.1917 t.j. - Ustawa z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych