Rzecznik nakłada na podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych albo organizatora strajku, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 500.000 złotych w przypadku niepodjęcia działań określonych w decyzji, o której mowa w art. 64decyzja Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów, ust. 1, w terminie w niej wskazanym.
W przypadku nieprzekazania na żądanie Rzecznika dokumentów oraz informacji, o których mowa w art. 61uprawnienia Rzecznika w postępowaniu w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów lub art. 67zuprawnienia rzecznika prowadzącego postępowanie w sprawie świadczenia kompensacyjnego ust. 1 pkt 2, Rzecznik nakłada, w drodze decyzji, na podmiot, do którego skierowano żądanie, karę pieniężną do wysokości 50 000 złotych.
W przypadku nieprzekazania na żądanie Rzecznika dokumentów oraz informacji, o których mowa w art. 61uprawnienia Rzecznika w postępowaniu w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów, Rzecznik nakłada, w drodze decyzji, na podmiot, do którego skierowano żądanie, karę pieniężną do wysokości 50.000 złotych.
W przypadku niedopełnienia obowiązków dotyczących postępowania z dokumentacją medyczną po zaprzestaniu wykonywania działalności leczniczej, o których mowa w art. 30apostępowanie z dokumentacją medyczną po zaprzestaniu udzielania świadczeń zdrowotnych, organ prowadzący rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, na ostatniego kierownika podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, likwidatora albo syndyka karę pieniężną w wysokości do trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ogłoszenie przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20ogłoszenie w "Monitorze Polskim" pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
2.
W przypadku praktyk zawodowych lekarzy uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje właściwa okręgowa rada lekarska.
3.
W przypadku praktyk zawodowych pielęgniarek uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych.
3a.
W przypadku praktyk zawodowych fizjoterapeutów uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje Krajowa Rada Fizjoterapeutów.
4.
Do uchwał, o których mowa w ust. 2–3a, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące decyzji administracyjnych.
5.
Organem wyższego stopnia w sprawach nałożenia kary pieniężnej jest minister właściwy do spraw zdrowia.
6.
Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja administracyjna stała się ostateczna.
7.
Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej organ prowadzący rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą uwzględnia rodzaj i wagę stwierdzonych naruszeń.
8.
Do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.) dotyczące terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.
Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 68niepodjęcie działań określonych w decyzji Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów i art. 69nieprzekazanie na żądanie Rzecznika Praw Pacjenta dokumentów oraz informacji, należy uwzględnić w szczególności okres, stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy, a także uprzednie naruszenie przepisów ustawy.
Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 68niepodjęcie działań określonych w decyzji Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów i art. 69nieprzekazanie na żądanie Rzecznika Praw Pacjenta dokumentów oraz informacji, stanowią dochód budżetu państwa.
1a.
Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 69aniedopełnienie obowiązków dotyczących postępowania z dokumentacją medyczną po zaprzestaniu wykonywania działalności leczniczej, stanowią:
1)
dochód budżetu państwa – w przypadku podmiotów leczniczych;
2)
przychód właściwej okręgowej izby lekarskiej – w przypadku praktyk zawodowych lekarzy;
3)
przychód właściwej okręgowej izby pielęgniarek i położnych – w przypadku praktyk zawodowych pielęgniarek.
2.
Kara pieniężna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
