1.
Prokuratorem może być powołany ten, kto:
1)
posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;
2)
jest nieskazitelnego charakteru;
3)
ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce;
4)
jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora;
5)
ukończył 26 lat;
6)
złożył egzamin prokuratorski lub sędziowski;
7)
pracował w charakterze asesora prokuratorskiego co najmniej rok lub asesora sądowego co najmniej 18 miesięcy albo odbył w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury okres służby przewidziany w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
2.
Na prokuratora w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury może być powołany oficer zawodowy, oficer służby okresowej, zwani dalej „oficerem”, lub prokurator powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury.
3.
Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, nie dotyczą:
1)
osób, które pracowały w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie badawczym lub innej placówce naukowej i mają tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych;
2)
sędziów;
3)
adwokatów, radców prawnych oraz prezesa, wiceprezesa, starszych radców lub radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, którzy wykonywali ten zawód lub zajmowali takie stanowisko przez co najmniej trzy lata.
4.
Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 7, nie dotyczą notariuszy.
5.
(uchylony).
6.
(uchylony).
7.
(uchylony).