Rozdział 3. Osoba wykonująca czynności związane z przewozem towarów niebezpiecznych - Ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych

Art. 19. Obowiązki wykonującego czynności związane z przewozem

1.

Obowiązki osoby wykonującej czynności związane z przewozem towarów niebezpiecznych określają odpowiednio ADR, RID lub ADN oraz przepisy ustawy.

2.

Kierowca pojazdu lub inna osoba przewożąca towary niebezpieczne jest obowiązana mieć przy sobie i okazywać na żądanie osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli wymagane dokumenty.

Orzeczenia: 1

Art. 20. Warunki uzyskania zaświadczenia ADR

1.

Do kierowania pojazdem przewożącym towary niebezpieczne w przewozie drogowym, w stosunku do którego ADR wymaga ukończenia przez jego kierowcę kursu ADR, jest uprawniona osoba, która posiada ważne zaświadczenie ADR.

2.

Zaświadczenie ADR otrzymuje osoba, która:

1)

ukończyła 21 lat, z wyjątkiem kierowców pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

spełnia wymagania określone w przepisach prawa o ruchu drogowym i o transporcie drogowym w stosunku do kierowców wykonujących przewóz drogowy;

3)

ukończyła odpowiedni kurs ADR:
a) początkowy, jeżeli ubiega się o wydanie zaświadczenia ADR po raz pierwszy,
b) doskonalący - jeżeli ubiega się o przedłużenie zaświadczenia ADR;

4)

złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kończący kurs ADR początkowy albo doskonalący.

Orzeczenia: 1

Art. 21. Egzaminy kończące kursy ADR

1.

Zakres egzaminu, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4, obejmuje sprawdzenie wiedzy ze znajomości przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych dotyczących przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

2.

Egzaminy przeprowadzane są w ośrodku szkolenia przez dwuosobową komisję egzaminacyjną, zwaną dalej "komisją", powołaną przez marszałka województwa, w której skład wchodzą:

1)

przewodniczący komisji - przedstawiciel marszałka województwa;

2)

członek komisji - przedstawiciel organizacji o zasięgu ogólnopolskim zrzeszającej przedsiębiorców wykonujących przewozy drogowe lub kierowców albo przedstawiciel ośrodka szkolenia prowadzącego kurs.

3.

W skład komisji mogą wchodzić osoby, które nie były prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów oraz dają rękojmię rzetelnego wykonywania powierzonych przez marszałka zadań.

4.

Egzamin przeprowadzany jest na podstawie pytań testowych jednokrotnego wyboru, pochodzących z katalogu pytań testowych zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw transportu.

5.

Za przeprowadzenie egzaminu osobom wchodzącym w skład komisji przysługuje wynagrodzenie, którego koszt ponosi podmiot prowadzący kurs, w którego ośrodku szkolenia przeprowadzono egzamin.

6.

Podmiot prowadzący kurs, w którego ośrodku szkolenia jest przeprowadzany egzamin, umożliwia jego przeprowadzenie przez komisję, zapewniając odpowiednie warunki lokalowe.

7.

Osoba, która przystąpiła do egzaminu, może złożyć do marszałka województwa skargę co do jego przebiegu. Skargę wnosi się w formie pisemnej w terminie do 7 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu.

8.

W przypadku uznania skargi za zasadną marszałek województwa może nakazać powtórzenie egzaminu albo uznać ten egzamin za złożony z wynikiem pozytywnym.

9.

Kierowca, który zamierza poszerzyć zakres posiadanych uprawnień, może przystąpić do części specjalistycznej egzaminu, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4, po ukończeniu kursu specjalistycznego odpowiadającego zakresowi egzaminu. Okres ważności rozszerzonych uprawnień nie może przekraczać terminu ważności dotychczas posiadanych uprawnień.

10.

Uczestnik kursu przystępuje do egzaminu nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia jego ukończenia. W tym terminie może też przystępować do egzaminów poprawkowych.

Orzeczenia: 1

Art. 22. Egzaminy w zakresie ADR dla kierowców pojazdów Sił Zbrojnych RP

1.

Egzamin, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4, dla kierowców pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej jest przeprowadzany w upoważnionej jednostce wojskowej przez komisję egzaminacyjną powołaną przez Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych spośród osób posiadających wiedzę w zakresie bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych.

2.

Na egzaminie, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4, stosuje się pytania egzaminacyjne pochodzące z katalogu pytań zatwierdzonego przez Ministra Obrony Narodowej. Katalog pytań oraz pytania zawarte w teście egzaminacyjnym nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji publicznej.

3.

Osoba, która przystąpiła do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, może, za pośrednictwem Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, zgłaszać do ministra właściwego do spraw transportu w terminie 3 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu lub ogłoszenia jego wyniku, w formie pisemnej, skargi co do jego przebiegu lub wyniku. Przepis art. 21 egzaminy kończące kursy ADR, ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 23. Protokół z egzaminu kończącego kursy ADR

1.

Przewodniczący komisji po zakończeniu egzaminu niezwłocznie sporządza protokół zawierający wykaz kierowców, którzy uzyskali pozytywny wynik egzaminu. Przewodniczący komisji przekazuje protokół marszałkowi województwa w terminie 3 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu.

2.

Wykaz kierowców zawiera następujące dane tych osób:

1)

imię i nazwisko;

2)

datę i miejsce urodzenia;

3)

numer PESEL - o ile został nadany, lub rodzaj i numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;

4)

miejsce zamieszkania kierowcy;

5)

zakres przeprowadzonego egzaminu.

3.

Marszałek województwa na podstawie protokołu sporządzonego przez przewodniczącego komisji w terminie 14 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu wydaje kierowcy zaświadczenie ADR. Zaświadczenie ADR przesyła się kierowcy za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres wskazany przez kierowcę.

4.

Zaświadczenie ADR jest wydawane na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4.

Art. 24. Wydanie wtórnika lub nowego zaświadczenia ADR

1.

W przypadku utraty zaświadczenia ADR, jego zniszczenia w stopniu powodującym nieczytelność, a także zmiany stanu faktycznego wymagającego zmiany danych w nim zawartych, na pisemny wniosek kierowcy marszałek województwa w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku przesyła kierowcy, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, na adres wskazany we wniosku:

1)

wtórnik dokumentu – pod warunkiem złożenia marszałkowi województwa wraz z wnioskiem oświadczenia o utracie dokumentu albo

2)

nowy dokument.

2.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

3.

Kierowca dokonuje zwrotu zniszczonego dokumentu oraz dokumentu wymagającego zmiany danych osobowych niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania nowego dokumentu albo wtórnika.

4.

Kierowca, który po uzyskaniu wtórnika odzyskał utracony dokument, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zwrócić ten dokument marszałkowi województwa w terminie 14 dni od dnia jego odzyskania.

5.

Marszałek województwa po otrzymaniu od kierowcy dotychczas posiadanego zaświadczenia ADR unieważnia je przez odcięcie lewego rogu o powierzchni co najmniej 1 cmidx2 i przechowuje w dokumentacji, o której mowa w art. 28 przechowywanie dokumentacji z egzaminu w zakresie ADR.

6.

W celu przedłużenia ważności zaświadczenia ADR kierowca jest obowiązany w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu ważności zaświadczenia ADR ukończyć kurs ADR doskonalący i złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR ust. 2 pkt 4. Po spełnieniu tych wymagań marszałek województwa przedłuża ważność zaświadczenia ADR na okres kolejnych 5 lat od dnia upływu terminu ważności dotychczasowego zaświadczenia ADR, wydając nowe zaświadczenie ADR.

Art. 25. Opłaty za wydanie zaświadczenia ADR lub jego wtórnika

1.

Wydając odpowiednio zaświadczenie ADR albo jego wtórnik marszałek województwa pobiera opłatę:

1)

za wydanie zaświadczenia ADR albo jego wtórnika;

2)

(uchylony)

2.

(uchylony)

Art. 26. Przekazanie danych do centralnej ewidencji kierowców

1.

Marszałek województwa przekazuje do centralnej ewidencji kierowców, o której mowa w art. 100a centralna ewidencja kierowców ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, następujące dane osób, którym wydano zaświadczenie ADR albo wydano jego wtórnik:

1)

imię i nazwisko;

2)

datę i miejsce urodzenia;

3)

numer PESEL - o ile został nadany, lub rodzaj i numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;

4)

zakres i numer wydanego zaświadczenia ADR;

5)

okres ważności zaświadczenia ADR.

2.

Dane, o których mowa w ust. 1, przekazuje się do centralnej ewidencji kierowców na zasadach określonych w art. 100ac przekazywanie i wprowadzanie danych do ewidencji kierowców ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3.

Marszałek województwa prowadzi ewidencję wydanych zaświadczeń ADR zawierającą dane, o których mowa w ust. 1.

Art. 27. Zaświadczenie ADR dla kierowcy pojazdów Sił Zbrojnych RP

1.

Zaświadczenie ADR dla kierowcy pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej przewożących towary niebezpieczne jest wydawane przez Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. Za wydanie zaświadczenia ADR dla kierowcy pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nie pobiera się opłaty.

2.

Zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 1, jest ważne tylko w przypadku przewozu towarów niebezpiecznych środkami transportu należącymi do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub środkami transportu, za które Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej są odpowiedzialne.

3.

Do wykonywania przewozu, o którym mowa w ust. 2, uprawniona jest również osoba posiadająca zaświadczenie ADR wydane przez marszałka województwa.

4.

Osoba posiadająca zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 1, może otrzymać zaświadczenie wydane przez marszałka województwa, po uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 25 opłaty za wydanie zaświadczenia ADR lub jego wtórnika ust. 1 pkt 1. Zaświadczenie wydane przez marszałka województwa jest ważne przez okres, na który zostało wydane zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 1.

5.

W przypadku utraty zaświadczenia ADR przez kierowcę pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek osoby zainteresowanej Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych wydaje wtórnik zaświadczenia ADR. Za wydanie wtórnika zaświadczenia ADR dla kierowcy pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nie pobiera się opłaty.

6.

(uchylony)

7.

Przepisy art. 24 wydanie wtórnika lub nowego zaświadczenia ADR i art. 26 przekazanie danych do centralnej ewidencji kierowców stosuje się odpowiednio.

Art. 28. Przechowywanie dokumentacji z egzaminu w zakresie ADR

Dokumentacja dotycząca przebiegu egzaminu i wydanych zaświadczeń ADR oraz ich wtórników jest przechowywana odpowiednio przez marszałka województwa lub Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych przez okres 5 lat.

Art. 29. Uchylony

Art. 30. Zadania marszałka województwa w zakresie wydawania i ewidencji zaświadczeń i świadectw

1.

Zadania marszałka województwa, o których mowa w art. 21 egzaminy kończące kursy ADR ust. 2 i 8, art. 23 protokół z egzaminu kończącego kursy ADR ust. 3, art. 24 wydanie wtórnika lub nowego zaświadczenia ADR, art. 25 opłaty za wydanie zaświadczenia ADR lub jego wtórnika, art. 26 przekazanie danych do centralnej ewidencji kierowców ust. 1 i 3 oraz art. 28 przechowywanie dokumentacji z egzaminu w zakresie ADR, są wykonywane jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

2.

Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad wykonywaniem przez marszałka województwa zadań, o których mowa w ust. 1, pod względem legalności i rzetelności.

Art. 31. Rozporządzenie w sprawie egzaminów i zaświadczeń ADR

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółową formę i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 20 warunki uzyskania zaświadczenia ADR, ust. 2 pkt 4, mając na uwadze zakres egzaminu wyznaczony przepisami ADR, konieczność zapewnienia ujednoliconych procedur egzaminowania;

2)

szczegółowy tryb wydawania zaświadczenia ADR oraz tryb wydawania wtórnika zaświadczenia ADR, a także sposób wypełniania zaświadczenia ADR, mając na uwadze potrzebę ujednolicenia sposobu postępowania w tym zakresie;

3)

warunki i sposób przechowywania dokumentacji dotyczącej egzaminu oraz dotyczącej wydanych zaświadczeń oraz wydawania ich wtórników, uwzględniając potrzebę właściwego zabezpieczenia tej dokumentacji uniemożliwiającego dostęp osób niepowołanych oraz wyposażenie pomieszczeń w urządzenia gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów;

4)

wzór zaświadczenia ADR, uwzględniając postanowienia ADR i potrzebę jego należytego zabezpieczenia przed fałszowaniem;

5)

wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, która nie może być wyższa niż 10% kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym wydanie rozporządzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mając na uwadze czas trwania egzaminu i wykonywane przez członków komisji egzaminacyjnej czynności;

6)

wysokość opłaty, o której mowa w art. 25 opłaty za wydanie zaświadczenia ADR lub jego wtórnika, ust. 1 pkt 1, która nie może być wyższa niż 50 zł za dokument, mając na uwadze pokrycie kosztów wydawania zaświadczenia ADR i wtórnika zaświadczenia ADR, w tym pokrycie kosztów związanych z drukiem i czynnościami administracyjnymi.

Art. 32. Eksperci ADN

1.

Na statku żeglugi śródlądowej przewożącym towary niebezpieczne powinien znajdować się ekspert do spraw bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych statkami żeglugi śródlądowej, zwany dalej "ekspertem ADN".

2.

Na statku, o którym mowa w ust. 1, będącym zbiornikowcem przeznaczonym do przewozu gazów powinien znajdować się ekspert ADN do spraw przewozu gazów.

3.

Na statku, o którym mowa w ust. 1, będącym zbiornikowcem przeznaczonym do przewozu chemikaliów powinien znajdować się ekspert ADN do spraw przewozu chemikaliów.

4.

Ekspertem ADN może być osoba, która posiada ważne świadectwo eksperta ADN.

5.

Świadectwo eksperta ADN otrzymuje osoba, która:

1)

ukończyła 18 lat;

2)

ukończyła odpowiedni kurs na eksperta ADN;

3)

złożyła z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną egzamin kończący kurs na eksperta ADN, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia ukończenia kursu.

6.

Świadectwo eksperta ADN do spraw przewozu gazów lub świadectwo eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów otrzymuje osoba, która posiada świadectwo eksperta ADN oraz odpowiednio:

1)

odbyła dodatkowy kurs w zakresie przewozu chemikaliów albo przewozu gazów;

2)

złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kończący kurs na eksperta ADN do spraw przewozu gazów albo eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów przed komisją egzaminacyjną, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia ukończenia kursu;

3)

posiada wpis w żeglarskiej książeczce pracy potwierdzający przepracowanie co najmniej jednego roku na zbiornikowcu przeznaczonym do przewozu gazów albo na zbiornikowcu przeznaczonym do przewozu chemikaliów, w okresie 2 lat przed złożeniem z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w pkt 2.

Orzeczenia: 1

Art. 33. Egzaminy na ekspertów ADN

1.

Zakres egzaminu, o którym mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, obejmuje sprawdzenie wiedzy ze znajomości przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych dotyczących przewozu żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych oraz innych zagadnień objętych ramowym programem szkolenia kursu na eksperta ADN.

2.

Na egzaminie, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, stosuje się pytania egzaminacyjne pochodzące z katalogu pytań zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej. Katalog pytań oraz pytania zawarte w teście egzaminacyjnym nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji publicznej.

3.

Komisję, o której mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, powołuje minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej spośród osób posiadających wiedzę w zakresie bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych.

4.

Osobom wchodzącym w skład komisji, o której mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, za udział w przeprowadzeniu egzaminu przysługuje wynagrodzenie.

5.

Egzamin, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, jest przeprowadzany w urzędzie żeglugi śródlądowej po uiszczeniu opłaty.

6.

Osoba, która przystąpiła do egzaminu, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, może, za pośrednictwem dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej, zgłaszać do ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej w terminie 3 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu lub ogłoszenia jego wyniku, w formie pisemnej, skargi co do jego przebiegu lub wyniku.

7.

W przypadku uznania skargi za zasadną minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej może nakazać powtórzenie egzaminu, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, albo uznać ten egzamin za złożony z wynikiem pozytywnym.

8.

Za przystąpienie do egzaminu, w przypadku, o którym mowa w ust. 7, nie pobiera się opłaty.

Art. 34. świadectwa ekspertów ADN

1.

Świadectwo eksperta ADN, świadectwo eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwo eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów wydaje:

1)

w przypadku osób mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - dyrektor właściwego terytorialnie urzędu żeglugi śródlądowej ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o uzyskanie świadectwa eksperta,

2)

w przypadku osób mających miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym - Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie
- na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN, ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2.

2.

Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej niezwłocznie przekazuje do Dyrektora TDT informacje dotyczące osób, którym wydał lub przedłużył odpowiednie świadectwo eksperta ADN, zawierające następujące dane:

1)

imię i nazwisko;

2)

datę i miejsce urodzenia;

3)

numer PESEL - o ile został nadany, lub rodzaj i numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;

4)

zakres i numer wydanego odpowiedniego świadectwa eksperta ADN;

5)

okres ważności odpowiedniego świadectwa eksperta ADN.

3.

W celu przedłużenia ważności świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów, ekspert ADN jest obowiązany ukończyć w okresie 12 miesięcy poprzedzających datę upływu ważności świadectwa odpowiedni kurs na eksperta ADN i złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN, ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2. Po spełnieniu tych wymagań dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej przedłuża ważność odpowiedniego świadectwa eksperta ADN na okres kolejnych 5 lat od dnia upływu terminu ważności dotychczasowego świadectwa, wydając nowe świadectwo eksperta ADN albo przedłużając ważność dotychczasowego świadectwa.

4.

Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej prowadzi ewidencję wydanych i przedłużanych odpowiednich świadectw eksperta ADN, zawierającą dane, o których mowa w ust. 2.

5.

Osoba, która ukończyła odpowiedni kurs na eksperta ADN i nie złożyła z wynikiem pozytywnym egzaminu w terminie, o którym mowa w ust. 3, może otrzymać świadectwo eksperta ADN po spełnieniu warunków dla osoby ubiegającej się o wydanie świadectwa eksperta ADN po raz pierwszy.

6.

W przypadku utraty świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów lub świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów, na wniosek osoby zainteresowanej, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wydaje wtórnik odpowiedniego świadectwa eksperta ADN. Za wydanie wtórnika pobiera się opłatę.

Art. 35. Finansowanie kosztów egzaminu na ekspertów ADN

1.

Opłata, o której mowa odpowiednio w art. 33 egzaminy na ekspertów ADN ust. 5 i art. 34 świadectwa ekspertów ADN ust. 6, stanowi dochód budżetu państwa.

2.

Koszty związane z przeprowadzeniem egzaminu, o którym mowa odpowiednio w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, w tym wynagrodzeniem członków komisji egzaminacyjnej oraz wydawaniem odpowiednich świadectw eksperta ADN, ich przedłużaniem lub wydawaniem ich wtórników są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej.

Art. 36. Przechowywanie dokumentacji z egzaminu i wydanych świadectw eksperta ADN

Dokumentacja dotycząca przebiegu egzaminu i wydanych świadectw eksperta ADN, ich przedłużania oraz wydawania ich wtórników jest przechowywana przez właściwego dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej przez okres 5 lat.

Art. 37. Ewidencja ekspertów ADN

1.

Dyrektor TDT prowadzi w systemie teleinformatycznym ewidencję ekspertów ADN, ekspertów ADN do spraw przewozu gazów i ekspertów ADN do spraw przewozu chemikaliów, zawierającą dane, o których mowa w art. 34 świadectwa ekspertów ADN, ust. 2.

2.

Dyrektor TDT jest administratorem danych zgromadzonych w ewidencji, o której mowa w ust. 1.

3.

Dane, o których mowa w art. 34 świadectwa ekspertów ADN, ust. 2 pkt 1, 4 i 5, są ogólnodostępne.

Art. 38. Rozporządzenie w sprawie egzaminu i świadectw eksperta ADN

Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowe warunki, formę i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, mając na uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowego przeprowadzenia egzaminu;

2)

skład komisji, o której mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, sposób jej działania i tryb jej powoływania oraz wymagania kwalifikacyjne dla osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnej i sposób ustalania wysokości ich wynagrodzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia obiektywnego sprawdzenia przygotowania do pełnienia zadań eksperta ADN oraz czas trwania egzaminu i liczbę egzaminowanych osób;

3)

tryb wydawania i przedłużania odpowiedniego świadectwa eksperta ADN oraz tryb wydawania wtórnika odpowiedniego świadectwa eksperta ADN, mając na uwadze potrzebę ujednolicenia sposobu postępowania podmiotów właściwych w tym zakresie;

4)

warunki i sposób przechowywania dokumentacji dotyczącej egzaminu oraz wydanych odpowiednich świadectw eksperta ADN, ich przedłużania oraz wydawania ich wtórników, uwzględniając potrzebę właściwego zabezpieczenia dokumentacji uniemożliwiającego dostęp osób niepowołanych oraz wyposażenie pomieszczeń w urządzenia gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów;

5)

wzór świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów i sposób ich wypełniania, uwzględniając postanowienia ADN;

6)

wysokość opłaty za egzaminy, o której mowa w art. 33 egzaminy na ekspertów ADN ust. 5, która nie może być wyższa niż 15% kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym wydanie rozporządzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, oraz tryb jej wnoszenia, mając na uwadze konieczność pokrycia kosztów związanych z przeprowadzeniem egzaminu, wydaniem świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów, przedłużeniem ważności dotychczasowego odpowiedniego świadectwa, w tym kosztów druku i czynności administracyjnych;

7)

wysokość opłaty, o której mowa w art. 34 świadectwa ekspertów ADN ust. 6, która nie może być wyższa niż 50 zł za dokument, oraz tryb jej wnoszenia, mając na uwadze pokrycie kosztów wydania wtórnika odpowiednio świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów, w tym pokrycie kosztów związanych z drukiem i czynnościami administracyjnymi.

Art. 39. Koszty kursów ADR i ekspertów ADN ponoszone przez uczestników

Koszt kursu ADR, kursu na eksperta ADN, kursu na eksperta ADN do spraw przewozu gazów i kursu na eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów oraz koszt egzaminów, o których mowa w art. 32 eksperci ADN ust. 5 pkt 3 i ust. 6 pkt 2, w tym koszt wydania odpowiednio świadectwa eksperta ADN, świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu gazów i świadectwa eksperta ADN do spraw przewozu chemikaliów, a także koszt wydania zaświadczenia ADR ponosi:

1)

uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych - w przypadku osoby wykonującej na jego rzecz czynności związane z przewozem towarów niebezpiecznych albo gdy uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych osobiście wykonuje tę działalność;

2)

uczestnik kursu lub osoba przystępująca do egzaminu - w innych przypadkach.

Dz.U.2022.0.2147 t.j. - Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych