• Ustawa o przewozie towaró...
  29.03.2024

Ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych

Stan prawny aktualny na dzień: 29.03.2024

Dz.U.2022.0.2147 t.j. - Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych

Obserwuj akt

Rozdział 7. Ciśnieniowe urządzenia transportowe

Oddział I. Zasady ogólne

Ciśnieniowe urządzenia transportowe w przewozie towarów niebezpiecznych powinny odpowiadać określonym odpowiednio w ADR, RID i ADN wymaganiom technicznym, zwanym dalej "wymaganiami".
1.
Ciśnieniowe urządzenia transportowe podlegają:
1)
ocenie zgodności - w przypadku wprowadzanych do obrotu nowych ciśnieniowych urządzeń transportowych;
2)
ponownej ocenie zgodności - w przypadku ciśnieniowych urządzeń transportowych:
a) wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 maja 2004 r., dla których proces ponownej oceny rozpoczął się przed dniem 1 lipca 2006 r. - w przypadku butli,
b) wprowadzonych do obrotu przed dniem 1 lipca 2005 r., dla których proces ponownej oceny rozpoczął się przed 1 lipca 2007 r. - w przypadku pozostałych ciśnieniowych urządzeń transportowych;
3)
badaniom okresowym, pośrednim i nadzwyczajnym w przypadkach określonych w ADR, RID i ADN.
2.
W przypadku demontowalnych części ciśnieniowych urządzeń transportowych, dla których istnieje możliwość wielokrotnego napełnienia, dopuszcza się przeprowadzenie oddzielnych ocen zgodności.
Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
1)
ciśnieniowych urządzeń transportowych wykorzystywanych wyłącznie w transporcie towarów niebezpiecznych pomiędzy obszarem państw członkowskich Unii Europejskiej a obszarem kraju trzeciego,
2)
ciśnieniowych urządzeń transportowych wprowadzonych do obrotu przed dniem:
a) 1 maja 2004 r. - w przypadku butli,
b) 1 lipca 2005 r. - w przypadku pozostałych ciśnieniowych urządzeń transportowych
- i niepoddanych ponownej ocenie zgodności.
1.
Do oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych, akredytacji, autoryzacji i notyfikacji jednostki kontrolującej oraz kontroli podmiotów uczestniczących w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi stosuje się odpowiednio przepisy wskazane w art. 1 ust. 6 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
2.
Czynności, o których mowa w art. 27 , art. 29 , art. 35 i art. 36 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, wykonuje minister właściwy do spraw transportu.
3.
Ilekroć w ustawie z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku jest mowa o wymaganiach, należy przez to rozumieć także wymagania, o których mowa w art. 64 wymagania techniczne ciśnieniowych urządzeń transportowych.
1.
W procesie oceny zgodności uczestniczą producenci, ich upoważnieni przedstawiciele, importerzy oraz notyfikowane jednostki kontrolujące.
2.
W procesie ponownej oceny zgodności uczestniczą właściciele, użytkownicy, importerzy oraz notyfikowane jednostki kontrolujące.
1.
Zgodność wprowadzanych do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych stwierdza jednostka notyfikowana w wyniku przeprowadzonych procedur oceny zgodności.
2.
Zawory oraz inne wyposażenie stosowane w przewozie towarów niebezpiecznych powinny spełniać wymagania dotyczące ciśnieniowych urządzeń transportowych.
1.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, który poddał ciśnieniowe urządzenie transportowe lub proces jego wytwarzania ocenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi tych urządzeń i potwierdził ich zgodność, sporządza deklarację zgodności oraz umieszcza znak zgodności П.
2.
Domniemywa się, że ciśnieniowe urządzenie transportowe, na którym umieszczono znak zgodności П, jest zgodne z wymaganiami.
3.
Zabrania się umieszczania na ciśnieniowym urządzeniu transportowym, które nie spełnia wymagań dotyczących takich urządzeń oraz dla którego producent lub jego upoważniony przedstawiciel nie wystawił deklaracji zgodności, znaku zgodności П lub znaku podobnego mogącego wprowadzić w błąd użytkownika ciśnieniowego urządzenia transportowego.
4.
Zabrania się wprowadzenia do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych nieposiadających znaku zgodności П, jeżeli urządzenia te podlegają wyłącznie oznakowaniu znakiem zgodności П.
1.
Za czynności związane z:
1)
oceną zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych,
2)
badaniami okresowymi, pośrednimi i nadzwyczajnymi,
3)
sprawdzaniem zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych z wymaganiami, dokonywane przez notyfikowane jednostki kontrolujące
- pobiera się opłaty.
2.
Opłaty, o których mowa w ust. 1, uiszcza wnioskodawca.
3.
Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określą, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania opłat za czynności, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze, że stawki tych opłat powinny zapewnić pokrycie kosztów ich przeprowadzenia.
Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określą, w drodze rozporządzenia:
1)
procedury oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych,
2)
procedury ponownej oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych,
3)
procedury badań okresowych, pośrednich i nadzwyczajnych,
4)
towary niebezpieczne innych klas niż klasa 2, przewożone ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi,
5)
sposób oznakowania ciśnieniowych urządzeń transportowych,
6)
wzór znaku zgodności П
- biorąc pod uwagę rodzaje ciśnieniowych urządzeń transportowych, stopień stwarzanych przez nie zagrożeń oraz konieczność ujednolicenia znaku zgodności dla wszystkich ciśnieniowych urządzeń transportowych.

Oddział II. Obowiązki podmiotów uczestniczących w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi

1.
Producent wprowadzający do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe zapewnia, aby urządzenia te zostały zaprojektowane, wytworzone oraz aby posiadały odpowiednią dokumentację zgodnie z obowiązującymi wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN lub w niniejszym rozdziale.
2.
W przypadku wykazania zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych z obowiązującymi wymaganiami w ramach procesu oceny zgodności określonego odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale, producent umieszcza na urządzeniach znak zgodności П.
3.
Producent przechowuje dokumentację techniczną określoną odpowiednio w ADR, RID i ADN. Dokumentację tę przechowuje się przez okres określony odpowiednio w ADR, RID i ADN.
4.
W przypadku uznania, że wprowadzone przez producenta do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe nie są zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID, ADN i w niniejszym rozdziale, producent natychmiast podejmuje środki naprawcze niezbędne dla zapewnienia zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych, wycofania ich z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Producent dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.
5.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenia transportowe stwarzają zagrożenie, producent niezwłocznie informuje o tym właściwe władze państw członkowskich Unii Europejskiej, w których ciśnieniowe urządzenia transportowe zostały przez niego udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i podjętych środków naprawczych. Producent dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podejmowane środki naprawcze.
6.
Na uzasadniony wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego producent udziela mu wszelkich informacji i udostępnia dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku polskim. Na wniosek tego organu producent podejmuje z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe wprowadzone przez niego do obrotu.
1.
Producent może wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela na podstawie pisemnego pełnomocnictwa. Obowiązki określone w art. 73 obowiązki producenta wprowadzającego do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe, ust. 1 i 2 oraz sporządzanie dokumentacji technicznej nie wchodzą w zakres pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela.
2.
Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w pełnomocnictwie udzielonym mu przez producenta. Pełnomocnictwo umożliwia upoważnionemu przedstawicielowi co najmniej następujące czynności:
1)
przechowywanie dokumentacji technicznej do dyspozycji właściwych organów wyspecjalizowanych co najmniej przez okres określony dla producentów odpowiednio w ADR, RID i ADN;
2)
na uzasadniony wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego udzielanie temu organowi wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku polskim;
3)
na wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego podejmowanie z nim współpracy w jakichkolwiek działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają ciśnieniowe urządzenia transportowe objęte pełnomocnictwem.
3.
Tożsamość i adres upoważnionego przedstawiciela podaje się w certyfikacie zgodności określonym odpowiednio w ADR, RID i ADN.
1.
Importer wprowadza do obrotu jedynie ciśnieniowe urządzenia transportowe zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale.
2.
Przed wprowadzeniem ciśnieniowych urządzeń transportowych do obrotu importer zapewnia:
1)
poddanie ciśnieniowych urządzeń transportowych odpowiedniej procedurze oceny zgodności przez producenta;
2)
sporządzenie przez producenta dokumentacji technicznej;
3)
opatrzenie przez producenta ciśnieniowych urządzeń transportowych znakiem zgodności П;
4)
dołączenie do ciśnieniowych urządzeń transportowych certyfikatów zgodności określonych odpowiednio w ADR, RID i ADN.
3.
W przypadku uznania, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale, importer nie wprowadza danego urządzenia do obrotu do momentu zapewnienia jego zgodności.
4.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stanowi zagrożenie, importer informuje o tym producenta i właściwe organy wyspecjalizowane.
5.
W certyfikacie zgodności określonym odpowiednio w ADR, RID i ADN albo w dołączonym do niego dokumencie importer podaje swoją nazwę i adres do korespondencji.
6.
Importer zapewnia, aby w czasie, gdy ponosi odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie zagrażały jego zgodności z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN.
7.
W przypadku uznania, że wprowadzone do obrotu ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN lub w niniejszym rozdziale, importer podejmuje natychmiast niezbędne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Importer dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podejmowane środki naprawcze.
8.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe wprowadzone przez importera do obrotu stwarza zagrożenie, importer niezwłocznie powiadamia o tym właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej, w których ciśnieniowe urządzenie transportowe zostało udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i wszelkich podjętych środków naprawczych. Importer dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podejmowane środki naprawcze.
9.
Importer przechowuje co najmniej przez okres ustanowiony dla producenta w ADR, RID i ADN kopię dokumentacji technicznej do dyspozycji właściwych organów wyspecjalizowanych i zapewnia tym organom, na ich wniosek, dostęp do dokumentacji technicznej.
10.
Na uzasadniony wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego importer udziela mu wszelkich informacji i udostępnia dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku polskim. Na wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego importer podejmuje z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe wprowadzone przez niego do obrotu.
1.
Dystrybutor udostępnia na rynku jedynie ciśnieniowe urządzenia transportowe zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale. Przed udostępnieniem ciśnieniowego urządzenia transportowego na rynku dystrybutor sprawdza, czy ciśnieniowe urządzenie transportowe jest opatrzone znakiem zgodności П, czy towarzyszy mu certyfikat zgodności i czy dołączono do niego adres do korespondencji, o którym mowa w art. 75 obowiązki importera wprowadzającego do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe, ust. 5.
2.
W przypadku uznania, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale, dystrybutor nie udostępnia danego ciśnieniowego urządzenia transportowego na rynku do momentu zapewnienia jego zgodności.
3.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, dystrybutor informuje o tym producenta lub importera oraz właściwe organy wyspecjalizowane.
4.
Dystrybutor zapewnia, aby w czasie, gdy ponosi odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie wpływały ujemnie na jego zgodność z wymaganiami określonymi w ADR, RID i ADN.
5.
W przypadku uznania, że udostępnione na rynku ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale, dystrybutor zapewnia podjęcie środków naprawczych koniecznych w celu zapewnienia zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania w stosownych przypadkach. Dystrybutor dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.
6.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe udostępnione przez dystrybutora na rynku stanowi zagrożenie, dystrybutor niezwłocznie informuje o tym producenta, w stosownych przypadkach importera i właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej, w których ciśnieniowe urządzenie transportowe zostało udostępnione, podając dokładne informacje, w szczególności na temat niezgodności i wszelkich podjętych środków naprawczych. Dystrybutor dokumentuje wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.
7.
Na uzasadniony wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego dystrybutor udziela mu wszelkich informacji i udostępnia dokumentację konieczną do wykazania zgodności danego ciśnieniowego urządzenia transportowego w języku polskim. Na wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego dystrybutor podejmuje z nim współpracę w zakresie działań ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ciśnieniowe urządzenie transportowe udostępnione przez niego na rynku.
1.
Jeżeli właściciel uważa lub ma powody, aby sądzić, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie jest zgodne odpowiednio z ADR, RID i ADN, w tym z wymaganiami dotyczącymi badań okresowych i z niniejszym rozdziałem, nie udostępnia lub nie użytkuje danego urządzenia do momentu zapewnienia jego zgodności.
2.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, właściciel informuje o tym producenta, importera lub dystrybutora oraz właściwy organ wyspecjalizowany. Właściciele dokumentują wszystkie takie przypadki niezgodności i podjęte środki naprawcze.
3.
Właściciel zapewnia, aby w czasie, gdy ponosi odpowiedzialność za ciśnieniowe urządzenie transportowe, warunki jego przechowywania lub przewożenia nie zagrażały jego zgodności z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN.
4.
Przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania do osób fizycznych wykorzystujących lub zamierzających wykorzystywać ciśnieniowe urządzenia transportowe do celów osobistych lub do użytku domowego, lub do uprawiania sportu lub rekreacji.
1.
Użytkownik użytkuje ciśnieniowe urządzenia transportowe, które są zgodne z wymaganiami określonymi odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale.
2.
Jeżeli ciśnieniowe urządzenie transportowe stwarza zagrożenie, użytkownik informuje o tym właściciela oraz właściwe organy wyspecjalizowane.
Do celów niniejszego rozdziału importera lub dystrybutora uważa się za producenta i podlega on obowiązkom producenta zgodnie z art. 73 obowiązki producenta wprowadzającego do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe, jeżeli wprowadza do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe pod własną nazwą lub znakiem towarowym albo zmienia już wprowadzone do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z obowiązującymi wymaganiami.
Na wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego podmioty uczestniczące w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi przez okres co najmniej 10 lat dokonują identyfikacji:
1)
każdego podmiotu uczestniczącego w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi, który dostarczył im ciśnieniowe urządzenia transportowe;
2)
każdego podmiotu uczestniczącego w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi, któremu dostarczyły ciśnieniowe urządzenia transportowe.

Oddział III. Jednostki notyfikowane

Za opracowanie i stosowanie procedur koniecznych do oceny, notyfikacji i dalszego monitorowania jednostek notyfikowanych biorących udział w procedurach związanych z ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi odpowiada:
1)
minister właściwy do spraw transportu – w zakresie działalności związanej z przewozem drogowym oraz przewozem kolejowym towarów niebezpiecznych;
2)
minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej – w zakresie działalności związanej z przewozem żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych.
Odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej informuje Komisję Europejską o krajowych procedurach oceny, notyfikacji i monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich zmianach tych informacji.
1.
Jednostka kontrolująca składa wniosek o autoryzację:
1)
ministrowi właściwemu do spraw transportu – w przypadku działalności związanej z przewozem drogowym oraz przewozem kolejowym towarów niebezpiecznych;
2)
ministrowi właściwemu do spraw żeglugi śródlądowej – w przypadku działalności związanej z przewozem żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych.
2.
Do wniosku dołącza się opis:
1)
działalności związanej z oceną zgodności, badaniami okresowymi, badaniami pośrednimi, badaniami nadzwyczajnymi i ponowną oceną zgodności;
2)
procedur, o których mowa w pkt 1;
3)
ciśnieniowych urządzeń transportowych, w odniesieniu do których jednostka wskazuje swoje kompetencje;
4)
certyfikatu akredytacji wydanego przez Polskie Centrum Akredytacji, potwierdzającego, że dana jednostka kontrolująca spełnia wymagania, o których mowa w art. 85 status prawny i zadania jednostki notyfikowanej ust. 1.
3.
Autoryzacji i zmiany jej zakresu dokonuje odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, w drodze decyzji administracyjnej, w której określa zakres autoryzacji jednostki.
1.
Odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej notyfikuje Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii Europejskiej autoryzowaną jednostkę kontrolującą.
2.
Do zgłoszenia dołącza się informacje, o których mowa w art. 83 wniosek jednostki kontrolującej o autoryzację ust. 2.
3.
Dana jednostka kontrolująca może wykonywać działalność jednostki notyfikowanej wyłącznie pod warunkiem, że Komisja Europejska lub pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej nie zgłosiły zastrzeżeń w terminie 2 tygodni od notyfikacji.
4.
Wszelkie późniejsze istotne zmiany w notyfikacji notyfikuje się Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej.
1.
Jednostka notyfikowana powinna spełniać wymagania określone odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale.
2.
Jednostka notyfikowana posiada osobowość prawną.
3.
Jednostka notyfikowana gwarantuje zachowanie jakości świadczonych usług w warunkach konkurencji rynkowej.
4.
Do zadań notyfikowanej jednostki kontrolującej należy:
1)
przeprowadzenie oceny zgodności;
2)
przeprowadzenie ponownej oceny zgodności;
3)
wykonywanie badań okresowych, pośrednich i nadzwyczajnych.
Jednostka notyfikowana bierze udział w stosownej działalności normalizacyjnej i w działalności grupy koordynującej jednostki notyfikowane lub zapewnia informowanie o takiej działalności swoich pracowników przeprowadzających oceny oraz stosuje dokumenty opracowane w wyniku prac takiej grupy jako ogólne wytyczne.
1.
W przypadku stwierdzenia lub otrzymania informacji, że jednostka notyfikowana przestała spełniać wymagania określone w art. 85 status prawny i zadania jednostki notyfikowanej ust. 1, odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, w drodze decyzji administracyjnej, ogranicza, zawiesza lub cofa autoryzację.
2.
Ograniczenie zakresu autoryzacji następuje w części, w której jednostka notyfikowana utraciła zdolność wykonywania zadań określonych w zakresie autoryzacji.
3.
W decyzji o ograniczeniu zakresu autoryzacji odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określa aktualny zakres akredytacji jednostki.
4.
(uchylony)
5.
W przypadku gdy jednostce notyfikowanej autoryzacja została zawieszona, jej zakres został ograniczony lub autoryzacja została cofnięta, zgodnie z decyzjami, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 83 wniosek jednostki kontrolującej o autoryzację ust. 3, odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej niezwłocznie informuje Komisję Europejską oraz państwa członkowskie Unii Europejskiej o podjętej decyzji i odpowiednio zawiesza notyfikację, ogranicza jej zakres lub cofa notyfikację.
6.
Jednostka notyfikowana w terminie 14 dni od dnia cofnięcia, ograniczenia lub zawieszenia jej autoryzacji lub od zaprzestania działalności przekazuje swoje akta odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw transportu albo ministrowi właściwemu do spraw żeglugi śródlądowej.
7.
Odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej podejmuje właściwe kroki w celu zapewnienia prowadzenia akt jednostki, o której mowa w ust. 6, przez inną jednostkę notyfikowaną albo udostępnienia ich, na wniosek, właściwemu organowi wyspecjalizowanemu.
Na wniosek Komisji Europejskiej odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej udziela jej wszelkich informacji dotyczących podstawy autoryzacji lub utrzymania kompetencji danej jednostki notyfikowanej.
1.
Jednostki notyfikowane informują odpowiednio ministra właściwego do spraw transportu albo ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej:
1)
o każdej odmowie, ograniczeniu, zawieszeniu lub wycofaniu certyfikatu;
2)
o wszelkich okolicznościach, które mogą mieć wpływ na zakres i warunki autoryzacji;
3)
o każdym wniosku o udzielenie informacji o przeprowadzonych działaniach, który otrzymały od właściwego organu wyspecjalizowanego;
4)
na wniosek, o działalności wykonywanej w zakresie ich notyfikacji oraz o innej wykonywanej działalności, w tym o działalności transgranicznej i podwykonawstwie.
2.
Jednostki notyfikowane przekazują pozostałym jednostkom notyfikowanym prowadzącym podobną działalność w zakresie oceny zgodności, badań okresowych, badań pośrednich i badań nadzwyczajnych, obejmującą te same ciśnieniowe urządzenia transportowe, informacje na temat kwestii związanych z negatywnymi, a na wniosek również z pozytywnymi wynikami oceny zgodności.
1.
Jednostka notyfikowana, jej kierownik i pracownicy odpowiedzialni za wykonywanie zadań, o których mowa w art. 85 status prawny i zadania jednostki notyfikowanej, ust. 4, nie mogą być projektantami, producentami, dostawcami, nabywcami, właścicielami, posiadaczami, użytkownikami lub serwisantami ciśnieniowych urządzeń transportowych i ich wyposażenia, które oceniają, oraz upoważnionymi przedstawicielami którejkolwiek ze stron, a także nie mogą być bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, produkcję, reklamę lub obsługę serwisową ciśnieniowych urządzeń transportowych z ich wyposażeniem oraz reprezentować stron zaangażowanych w takie czynności.
2.
Przepis ust. 1 nie wyłącza możliwości wymiany informacji technicznych pomiędzy producentem ciśnieniowych urządzeń transportowych a jednostką notyfikowaną.
3.
Pracownicy jednostki notyfikowanej przeprowadzają ocenę zgodności, wykazując najwyższy stopień rzetelności zawodowej i kompetencji technicznych.
4.
Pracownicy jednostki notyfikowanej podejmują działania w sposób niezależny, bezstronny i przestrzegają zasady równoprawnego traktowania podmiotów uczestniczących w procesie oceny zgodności.
5.
Jednostka notyfikowana powinna zatrudniać wykwalifikowanych pracowników oraz posiadać odpowiednie wyposażenie umożliwiające właściwe wykonywanie zadań administracyjnych i technicznych związanych z oceną zgodności, a także posiadać dostęp do sprzętu wymaganego do badań specjalistycznych.
Pracownicy jednostki notyfikowanej odpowiedzialni za wykonywanie zadań, o których mowa w art. 85 status prawny i zadania jednostki notyfikowanej, ust. 4, powinni odbyć przeszkolenie w tym zakresie, a także posiadać:
1)
wiedzę oraz odpowiednie doświadczenie do przeprowadzenia badań;
2)
umiejętność sporządzenia certyfikatów, protokołów i sprawozdań wymaganych w celu uwierzytelnienia przeprowadzonych badań.
Wynagrodzenie pracowników wykonujących zadania, o których mowa w art. 85 status prawny i zadania jednostki notyfikowanej, ust. 4, nie może być uzależnione bezpośrednio od liczby przeprowadzonych inspekcji lub od ich wyników.

Oddział IV. Kontrola spełniania wymagań przez ciśnieniowe urządzenia transportowe

1.
Kontrolę spełniania wymagań przez ciśnieniowe urządzenia transportowe prowadzi z urzędu albo na wniosek właściwy organ wyspecjalizowany:
1)
wojewódzki inspektor transportu drogowego - w przypadku przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;
2)
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego - w przypadku przewozu koleją towarów niebezpiecznych;
3)
dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej - w przypadku przewozu żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych.
2.
Przedmiotem kontroli mogą być wprowadzone do obrotu ciśnieniowe urządzenia transportowe, prawidłowość ich oznakowania oraz dotycząca ich dokumentacja techniczna. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół.
3.
Właściwy organ wyspecjalizowany przeprowadza lub zleca przeprowadzenie badania ciśnieniowych urządzeń transportowych specjalistycznej jednostce.
4.
Z przeprowadzonych w ramach kontroli badań sporządza się sprawozdanie, które dołącza się do protokołu kontroli.
1.
W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ wyspecjalizowany, że ciśnieniowe urządzenie transportowe spełnia wymagania lub oznakowanie znakiem П tego urządzenia zostało dokonane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, koszty związane z badaniami ponosi Skarb Państwa.
2.
Jeżeli przeprowadzone badania wykażą, że ciśnieniowe urządzenie transportowe nie spełnia wymagań lub oznakowanie znakiem П tego urządzenia zostało dokonane niezgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, koszty tych badań ponosi osoba, która wprowadziła to urządzenie do obrotu, uiszczając opłatę, o której mowa w ust. 3.
3.
Właściwy organ wyspecjalizowany ustala, w drodze decyzji, opłatę za przeprowadzone badania, o których mowa w ust. 2, uwzględniając uzasadnione koszty badań, a także rodzaj badanego ciśnieniowego urządzenia transportowego, rodzaj, konstrukcję i właściwości użytych materiałów, wyposażenie w osprzęt lub wykonanie połączeń i wiek badanego ciśnieniowego urządzenia transportowego oraz stopień skomplikowania i zakres tych badań.
4.
Decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
5.
Opłatę, o której mowa w ust. 3, uiszcza się w terminie 21 dni od dnia doręczenia decyzji.
6.
Opłata, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód budżetu państwa.
1.
W przypadku stwierdzenia, że:
1)
ciśnieniowe urządzenie transportowe nie spełnia wymagań,
2)
ciśnieniowe urządzenie transportowe podlegające oznakowaniu znakiem zgodności П nie posiada takiego oznakowania,
3)
oznakowanie znakiem zgodności П ciśnieniowego urządzenia transportowego zostało dokonane niezgodnie z przepisami niniejszego rozdziału,
4)
dokumentacja jest niedostępna albo niekompletna
- właściwy organ wyspecjalizowany w drodze decyzji, nakazuje zapewnić w określonym terminie zgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego z wymaganiami lub warunkami określonymi w art. 70 deklaracja zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego ust. 1 albo wycofać urządzenie z obrotu.
2.
Właściwy organ wyspecjalizowany po upływie terminu ustalonego w decyzji, o której mowa w ust. 1, przeprowadza kontrolę mającą na celu ustalenie, czy niezgodność została usunięta w wyznaczonym terminie albo czy ciśnieniowe urządzenie transportowe zostało wycofane z obrotu.
3.
Jeśli właściwy organ wyspecjalizowany uzna, że niezgodność nie ogranicza się wyłącznie do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej informuje Komisję Europejską i pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej o dokonanej ocenie i działaniach, których podjęcia zażądał od podmiotu uczestniczącego w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi.
4.
Właściwy organ wyspecjalizowany wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, jeżeli:
1)
nie stwierdzi naruszeń, o których mowa w ust. 1;
2)
niezgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego z wymaganiami lub z warunkami określonymi w art. 70 deklaracja zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego ust. 1 została usunięta albo urządzenie zostało wycofane z obrotu;
3)
postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
5.
Właściwy organ wyspecjalizowany w przypadku nieusunięcia niezgodności, o której mowa w ust. 1, wydaje decyzję o ograniczeniu albo zakazie dalszego wprowadzenia do obrotu, transportu lub użytkowania ciśnieniowego urządzenia transportowego albo wydaje decyzję nakazującą wycofanie tego urządzenia z obrotu.
6.
Właściwy organ wyspecjalizowany w przypadku stwierdzenia, że ciśnieniowe urządzenie transportowe właściwie oznakowane, we właściwy sposób utrzymywane i użytkowane zgodnie z przeznaczeniem może stwarzać zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa osób, zwierząt domowych lub mienia, podczas transportu lub użytkowania, wydaje decyzję o ograniczeniu albo zakazie dalszego wprowadzania do obrotu, transportu lub użytkowania kwestionowanego urządzenia albo wydaje decyzję nakazującą wycofanie tego urządzenia z obrotu.
7.
O decyzjach, o których mowa w ust. 5 i 6, oraz przyczynach ich podjęcia:
1)
wojewódzki inspektor transportu drogowego, za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego,
2)
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego,
3)
dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej
- niezwłocznie informują Komisję Europejską.
8.
Informacja, o której mowa w ust. 7, obejmuje w szczególności dane niezbędne do identyfikacji niezgodnych ciśnieniowych urządzeń transportowych, informacje na temat pochodzenia i łańcucha dostaw urządzeń, charakteru zarzucanej niezgodności i związanego z nią ryzyka oraz rodzaju i okresu obowiązywania podjętych środków krajowych, a także argumentację przedstawioną przez właściwy podmiot uczestniczący w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi. Właściwy organ wyspecjalizowany wskazuje w szczególności, czy niezgodność wynika z:
1)
niespełnienia przez ciśnieniowe urządzenia transportowe wymagań dotyczących zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub innych aspektów ochrony interesów publicznych określonych odpowiednio w ADR, RID i ADN oraz w niniejszym rozdziale albo
2)
braków w normach lub kodeksach technicznych, o których mowa odpowiednio w ADR, RID i ADN lub w przepisach tego rozdziału.
9.
W przypadku otrzymania od innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej informacji o środkach podjętych odnośnie ciśnieniowego urządzenia transportowego niespełniającego wymagań lub warunków, o których mowa w art. 70 deklaracja zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego ust. 1, albo stwarzającego zagrożenie zdrowia, bezpieczeństwa osób, zwierząt domowych lub mienia odpowiednio minister właściwy do spraw transportu albo minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej niezwłocznie informuje Komisję Europejską i pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej o wszystkich podjętych w związku z tym środkach i przekazuje wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności danych ciśnieniowych urządzeń transportowych, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku sprzeciwu wobec notyfikowanego środka krajowego, przedstawia swoje zastrzeżenia.
10.
W przypadku uznania przez Komisję Europejską decyzji, o której mowa w ust. 5 lub 6, za nieuzasadnioną organ wyspecjalizowany, który wydał decyzję, stwierdza jej wygaśnięcie.
11.
W przypadku uznania przez Komisję Europejską środków podjętych przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej za uzasadnione właściwy organ wyspecjalizowany wydaje decyzję nakazującą wycofanie z rynku ciśnieniowego urządzenia transportowego niespełniającego wymagań lub warunków, o których mowa w art. 70 deklaracja zgodności ciśnieniowego urządzenia transportowego ust. 1, albo stwarzającego zagrożenie zdrowia, bezpieczeństwa osób, zwierząt domowych lub mienia i informuje o tym Komisję Europejską.
1.
Właściwy organ wyspecjalizowany niezwłocznie przekazuje Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanemu dalej „Prezesem UOKiK”, kopie decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 95 nie spełnianie wymagań przez ciśnieniowe urządzenie transportowe ust. 5 i 6.
2.
Po przekazaniu kopii decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 95 nie spełnianie wymagań przez ciśnieniowe urządzenie transportowe ust. 5 i 6, Prezes UOKiK dokonuje wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
3.
Prezes UOKiK usuwa wpis z rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, na wniosek właściwego organu wyspecjalizowanego, w przypadku gdy podmiot uczestniczący w obrocie ciśnieniowymi urządzeniami transportowymi:
1)
wykaże właściwemu organowi wyspecjalizowanemu, że wykonał decyzję, o której mowa w art. 95 nie spełnianie wymagań przez ciśnieniowe urządzenie transportowe ust. 5 lub 6, lub zapewnił zgodność ciśnieniowego urządzenia transportowego z wymaganiami; wpis usuwa się nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez właściwy organ wyspecjalizowany;
2)
zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej; wpis usuwa się nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia jego dokonania.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do postępowania w sprawie kontroli wprowadzonych do obrotu ciśnieniowych urządzeń transportowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, 1491 i 2052 oraz z 2022 r. poz. 1301) i przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...