1.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji mogą tworzyć i rozpowszechniać wszystkimi dostępnymi sposobami programy dla odbiorców za granicą w języku polskim i w innych językach.
1a.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji mogą tworzyć i dostarczać przez sieci telekomunikacyjne, w tym w systemach teleinformatycznych, audialne, audiowizualne i tekstowe usługi inne niż programy, w tym audiowizualne usługi medialne na żądanie, dla odbiorców za granicą w języku polskim i w innych językach.
2.
Jednostki publicznej radiofonii i telewizji są obowiązane tworzyć i rozpowszechniać audycje oświatowe dla szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych.
3.
Audycje oświatowe powinny odpowiadać wymogom zawartym w szkolnych programach nauczania.
4.
Koszty tworzenia programów oraz audycji, o których mowa w ust. 1–2, są pokrywane z budżetu państwa, w granicach określonych ustawą budżetową.
5.
Zakres i sposób prowadzenia działalności przewidzianej w ust. 1–2 oraz zasady pokrywania jej kosztów są określane w formie porozumień zawieranych między ministrami właściwymi odpowiednio w sprawach zagranicznych i edukacji narodowej oraz jednostkami publicznej radiofonii i telewizji.
