1.
W postępowaniu o udzielenie koncesji ocenia się w szczególności:
1)
stopień zgodności zamierzonej działalności programowej z zadaniami określonymi w art. 1 zadania radiofonii i telewizji ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem stopnia realizacji tych zadań przez innych nadawców działających na obszarze objętym koncesją;
2)
możliwości dokonania przez wnioskodawcę koniecznych inwestycji i finansowania programu;
3)
przewidywany udział w programie audycji wytworzonych przez nadawcę lub na jego zamówienie albo we współdziałaniu z innymi nadawcami;
4)
przewidywany udział audycji, o których mowa w art. 15 udział w programach określonych audycji i utworów ust. 1 i 3, w programie telewizyjnym albo utworów, o których mowa w art. 15 udział w programach określonych audycji i utworów ust. 2, w programie radiowym lub telewizyjnym;
5)
dotychczasowe przestrzeganie przepisów dotyczących radiokomunikacji i środków masowego przekazu.
2.
Koncesji nie udziela się, jeżeli rozpowszechnianie programów przez wnioskodawcę mogłoby spowodować:
1)
zagrożenie interesów kultury narodowej, dobrych obyczajów i wychowania, bezpieczeństwa i obronności państwa oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa informacji niejawnych;
2)
osiągnięcie przez wnioskodawcę pozycji dominującej w dziedzinie środków masowego przekazu na danym terenie.
3.
Koncesja jest udzielana na 10 lat.
