1.
Traci moc ustawa z dnia 23 października 1975 r. o Państwowym Arbitrażu Gospodarczym (Dz. U. poz. 183 oraz z 1982 r. poz. 214).
2.
Nie zakończone prawomocnie do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy, toczące się w okręgowych komisjach arbitrażowych, przekazuje się do dalszego rozpoznania właściwym sądom. Czynności dokonane przed tymi komisjami są skuteczne, jeżeli odpowiadają przepisom dotychczasowym. Sprawy, w których nie zostały rozpoznane środki odwoławcze od orzeczeń okręgowych komisji arbitrażowych przez Główną Komisję Arbitrażową, przekazuje się Sądowi Najwyższemu - Izbie Cywilnej. W razie uchylenia orzeczenia, Sąd Najwyższy przekazuje sprawę właściwemu sądowi.
3.
Sądy wojewódzkie wstępują w stosunki prawne związane z lokalami zajmowanymi przez odpowiednie okręgowe komisje arbitrażowe. Sąd Wojewódzki w Warszawie wstępuje także w stosunki prawne związane z lokalami zajmowanymi przez Główną Komisję Arbitrażową.
4.
Mienie i środki finansowe pozostające w dyspozycji Głównej Komisji Arbitrażowej przekazuje się Sądowi Wojewódzkiemu w Warszawie, a mienie i środki finansowe pozostające w dyspozycji okręgowych komisji arbitrażowych przekazuje się odpowiednim terenowo sądom wojewódzkim.
5.
Minister Sprawiedliwości ureguluje szczegółowo sprawy związane ze zniesieniem Głównej Komisji Arbitrażowej i okręgowych komisji arbitrażowych.
