1.
Funkcjonariusza zawiesza się w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu:
1)
postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub
2)
postępowania karnego skarbowego w sprawie o umyślne przestępstwo skarbowe.
2.
Funkcjonariusza można zawiesić w pełnieniu obowiązków służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu:
1)
postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub
2)
postępowania karnego skarbowego w sprawie o nieumyślne przestępstwo skarbowe lub
3)
postępowania dyscyplinarnego
- jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby.
- jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby.
2a.
W razie wniesienia przeciwko funkcjonariuszowi aktu oskarżenia określonego w art. 55 subsydiarny akt oskarżenia § 1 Kodeksu postępowania karnego przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych można przedłużyć do czasu zakończenia postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego.
4.
Okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych wlicza się do okresu pełnienia służby, od którego zależą uprawnienia funkcjonariusza.
5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, okres zawieszenia jest wliczany do okresu pełnienia służby tylko wówczas, gdy w postępowaniu karnym lub postępowaniu karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego, a także w przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego.
6.
Wniesienie środka odwoławczego od decyzji o zawieszeniu nie wstrzymuje jej wykonania.
