1.
Funkcjonariuszowi za służbę pełnioną w danym roku kalendarzowym przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
2.
Nagroda roczna przysługuje, jeżeli funkcjonariusz w danym roku kalendarzowym pełnił służbę przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy.
2a.
Pełnienie służby przez co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do nagrody rocznej nie jest wymagane, w przypadku gdy funkcjonariusz w danym roku kalendarzowym korzystał:
1)
z urlopu wychowawczego, urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego;
2)
ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z przyczyn, o których mowa w art. 185 zwolnienia od pracy pracownicy ciężarnej na badania lekarskie § 2 lub art. 188 zwolnienie od pracy na opiekę nad dzieckiem Kodeksu pracy;
3)
ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych w razie urodzenia się dziecka, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2982 rozporządzenie w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy i zakres zwolnień od pracy Kodeksu pracy;
4)
ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 33 okres przysługiwania zasiłku opiekuńczego ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
3.
Do okresu służby, o którym mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów:
1)
korzystania przez funkcjonariusza z urlopu bezpłatnego;
2)
(uchylony)
3)
zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych w przypadkach, o których mowa w art. 103 zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych, chyba że:
a) w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu,
b) w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
a) w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu,
b) w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
3a.
Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymanego w okresie zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych w przypadkach, o których mowa w art. 103 zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych, chyba że:
1)
w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo takie postępowanie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu;
2)
w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
4.
Nagrody rocznej nie przyznaje się w przypadku:
1)
popełnienia przez funkcjonariusza, ściganego z oskarżenia publicznego przestępstwa umyślnego lub umyślnego przestępstwa skarbowego, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu;
2)
wymierzenia funkcjonariuszowi prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym kary, o której mowa w art. 167 kary dyscyplinarne, zasady stosowania kar dyscyplinarnych ust. 1 pkt 4-10;
3)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w przypadkach, o których mowa w art. 104 obligatoryjne przesłanki zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 4 albo w art. 105 fakultatywne przesłanki zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 2.
5.
Nagroda roczna może ulec obniżeniu od 20 % do 50 % w stosunku do wysokości określonej w ust. 1 w przypadku:
1)
popełnienia przez funkcjonariusza przestępstwa, innego niż określone w ust. 4 pkt 1, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu;
2)
wymierzenia funkcjonariuszowi prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym kary, o której mowa w art. 167 kary dyscyplinarne, zasady stosowania kar dyscyplinarnych ust. 1 pkt 1-3;
3)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch następujących po sobie ocenach okresowych lub opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.
6.
Przyznanie nagrody rocznej zawiesza się, jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne, karne skarbowe lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana - do czasu zakończenia tego postępowania.
7.
W przypadkach, o których mowa w ust. 4 i 5, nagrody rocznej nie przyznaje się lub się ją obniża za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz:
1)
popełnił przestępstwo stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu;
2)
naruszył obowiązki służbowe, za co został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym;
3)
otrzymał drugą kolejną negatywną opinię lub ocenę z powodu niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby.
8.
O nieprzyznaniu lub obniżeniu nagrody rocznej decyduje kierownik urzędu.
8a.
W przypadku pełnienia przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym służby w różnych jednostkach organizacyjnych nagrodę roczną za cały okres służby w danym roku kalendarzowym wypłaca jednostka, w której funkcjonariusz pełni służbę w dniu wypłaty nagrody.
8b.
Nagrodę roczną wypłaca się do dnia 31 marca roku następującego po roku, za który przysługuje nagroda.
9.
(uchylony)
