1.
W celu wykonania kontroli, o których mowa w tym rozdziale, do zatrzymania pojazdów i innych środków transportu stosuje się przepisy rozdziału 1 działu V ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.
2.
W zakresie nieuregulowanym w przepisach, o których mowa w ust. 1, zatrzymanie środków transportu może być dokonane tylko przez umundurowanych funkcjonariuszy znajdujących się w oznakowanym pojeździe będącym w ruchu albo w pobliżu oznakowanego pojazdu.
3.
Po zatrzymaniu środka transportu funkcjonariusz może:
1)
kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka transportu oraz osoby kierującej środkiem transportu, jak i innych osób korzystających ze środka transportu;
2)
kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów;
3)
sprawdzać zamknięcia urzędowe, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone;
4)
przeprowadzać rewizję bagażu przewożonego przez kierującego środkiem transportu i pasażerów;
5)
dokonać kontroli rodzaju paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu lub innego środka przewozowego;
6)
dokonywać kontroli transportu drogowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach;
7)
wykonywać inne czynności określone w art. 32 uprawnienia funkcjonariuszy wykonujących kontrolę.
4.
Zatrzymywanie środków transportu innych niż środki transportu przemieszczające się po drodze publicznej lub wewnętrznej odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, w szczególności:
1)
Policji;
2)
Straży Granicznej;
3)
służb lotniczych;
4)
Straży Ochrony Kolei.
5.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów służbowych Służby Celnej, uwzględniając w szczególności zapewnienie jednoznacznej identyfikacji pojazdów.
6.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 5, uwzględniając konieczność stosowania skutecznych metod technicznych w tym zakresie.
