1.
Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka korpusu służby cywilnej, z wyjątkiem osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania członka korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności:
1)
wnioski zawarte w ocenie okresowej członka korpusu służby cywilnej;
2)
planowaną ścieżkę awansu stanowiskowego i finansowego członka korpusu służby cywilnej;
3)
plany i możliwości rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej;
4)
potrzeby i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia.
2.
Program, o którym mowa w ust. 1, jest akceptowany przez osobę kierującą komórką organizacyjną i zatwierdzany przez dyrektora generalnego urzędu.
3.
Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze zarządzenia, szczegółowy sposób ustalania indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej.
