1.
Osobę ujętą niezwłocznie poddaje się, w przypadku uzasadnionej potrzeby lub na jej prośbę, badaniu lekarskiemu lub udziela się jej pierwszej pomocy medycznej.
2.
Badanie lekarskie osoby ujętej przeprowadza się po wyrażeniu na nie zgody przez tę osobę. Zgoda taka nie jest wymagana, jeżeli stan zdrowia osoby ujętej uniemożliwia złożenie przez nią oświadczenia o wyrażeniu zgody na przeprowadzenie badania lekarskiego lub jeżeli wynika to z odrębnych przepisów.
3.
Funkcjonariusz IWSW ma obowiązek udzielenia pierwszej pomocy medycznej, w granicach dostępnych środków, osobie ujętej, która ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność.
4.
Osobie ujętej zapewnia się pomoc lekarską zawsze, gdy będzie potrzebna, w szczególności w przypadkach:
1)
wymienionych w ust. 3;
2)
żądania przez osobę ujętą niezwłocznego zbadania przez lekarza;
3)
oświadczenia osoby ujętej, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby jej życiu lub zdrowiu;
4)
gdy z posiadanych przez funkcjonariusza IWSW informacji lub z okoliczności ujęcia wynika, że osoba ujęta jest chora na chorobę zakaźną.
5.
Funkcjonariusz IWSW odstępuje od wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3, w przypadku gdy udzielenie pomocy:
1)
zagroziłoby w sposób bezpośredni bezpieczeństwu funkcjonariusza IWSW;
2)
zostanie niezwłocznie zapewnione przez inne właściwe podmioty, które są obowiązane do udzielenia pomocy na podstawie odrębnych przepisów.
6.
Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób i tryb przeprowadzania badań lekarskich w sposób zapewniający ochronę zdrowia osoby ujętej,
2)
osoby właściwe do przeprowadzenia badań lekarskich,
3)
przypadki użycia specjalnego środka transportu,
4)
sposób dokumentowania przypadków uniemożliwienia przeprowadzenia badania
– mając na względzie zapewnienie właściwej pomocy medycznej.
– mając na względzie zapewnienie właściwej pomocy medycznej.
