1.
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może w szczególnie uzasadnionych przypadkach przyznać stypendium sportowe zawodnikowi lub trenerowi w wysokości nieprzekraczającej 2-krotności podstawy określonej w art. 32 stypendium sportowe za wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym ust. 1b na okres do 12 miesięcy.
2.
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 1, z własnej inicjatywy.
3.
Stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zawodnikowi lub trenerowi, który nie był karany dyscyplinarnie za doping w sporcie dyskwalifikacją w wymiarze jednostkowym większym niż 24 miesiące lub więcej niż raz bez względu na jej jednostkowy wymiar.
4.
Pozbawienie stypendium sportowego, o którym mowa w ust. 1, z mocy prawa następuje z chwilą uzyskania przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej informacji o:
1)
pozytywnym wyniku kontroli antydopingowej;
2)
tymczasowym aresztowaniu;
3)
skazaniu prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
5.
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może pozbawić stypendium sportowego, o którym mowa w ust. 1, w przypadku rażącego naruszenia postanowień Karty Olimpijskiej.
6.
Do stypendium sportowego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 32 stypendium sportowe za wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym ust. 2 i 5 oraz przepisy wydane na podstawie art. 32 stypendium sportowe za wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym ust. 7.
