1.
Do postępowania po użyciu lub wykorzystaniu broni palnej stosuje się przepisy art. 36 obowiązek udzielenia pierwszej pomocy ust. 1–4, art. 37 obowiązki uprawnionego po użyciu lub wykorzystaniu środków przymusu bezpośredniego ust. 1 i 2 pkt 2, art. 38 obowiązek podjęcia czynności przez uprawnionego oraz art. 39 obowiązki przełożonego uprawnionego lub osoby pełniącej służbę dyżurną.
2.
W przypadku gdy w wyniku użycia lub wykorzystania broni palnej nastąpiło zranienie osoby lub wystąpiły inne widoczne objawy zagrożenia życia lub zdrowia tej osoby, uprawniony, o którym mowa w art. 2 podmioty uprawnione do używania i wykorzystywania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej ust. 1 pkt 20, może odstąpić od udzielenia pierwszej pomocy, jeżeli:
1)
udzielenie tej pomocy może zagrozić życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu uprawnionego lub innej osoby;
2)
udzielenie pomocy osobie poszkodowanej zostało zapewnione przez inne osoby lub podmioty zobowiązane do jej udzielenia.
3.
W przypadku odstąpienia od udzielenia pierwszej pomocy lub gdy osoba poszkodowana sprzeciwia się udzieleniu tej pomocy uprawniony, o którym mowa w art. 2 podmioty uprawnione do używania i wykorzystywania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej ust. 1 pkt 20, zapewnia wezwanie kwalifikowanej pierwszej pomocy lub podmiotów świadczących medyczne czynności ratunkowe.