1.
Jeżeli siły i środki, którymi dysponuje wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda albo pełnomocnik, są niewystarczające, można wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych polegających na:
1)
udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom;
2)
czynnym udziale w działaniu ratowniczym lub wykonywaniu innych zadań wyznaczonych przez kierującego akcją ratowniczą;
3)
wykonywaniu określonych prac;
4)
oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych;
5)
udostępnieniu pomieszczeń osobom ewakuowanym;
6)
użytkowaniu nieruchomości w określony sposób lub w określonym zakresie;
7)
przyjęciu na przechowanie i pilnowaniu mienia osób poszkodowanych lub ewakuowanych;
8)
zabezpieczeniu zagrożonych zwierząt, a w szczególności dostarczaniu paszy i schronienia;
9)
zabezpieczeniu zagrożonych roślin lub nasion;
10)
pełnieniu wart;
11)
zabezpieczeniu własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych przed ich zanieczyszczeniem, skażeniem lub zakażeniem, a także udostępnianiu ich dla potrzeb osób ewakuowanych lub poszkodowanych, w sposób wskazany przez organ nakładający świadczenie;
12)
zabezpieczeniu zagrożonych dóbr kultury.
2.
Od obowiązku świadczeń osobistych zwolnione są:
1)
osoby do 16 roku życia i powyżej 60 roku życia - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 2, 3, 6 i 10;
2)
osoby chore, niepełnosprawne, kobiety w ciąży i kobiety karmiące - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 6, 8 i 10;
3)
osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do lat 8, nad chorymi lub osobami niepełnosprawnymi - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 6 i 10.
3.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, wojewoda albo pełnomocnik może odstąpić od nałożenia lub zwolnić od obowiązków, o których mowa w ust. 1, również inne osoby i podmioty, ze względu na interes publiczny albo wyjątkowo ważny interes danej osoby lub podmiotu.
