Ustawa o stanie klęski żywiołowej
Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024
Dz.U.2017.0.1897 t.j. - Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej
Rozdział 3. Zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela
1.
Ograniczenia, o których mowa w art. 20 zakres podmiotowy ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela, mogą polegać na:
1)
zawieszeniu działalności określonych przedsiębiorców;
2)
nakazie lub zakazie prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju;
3)
nakazaniu pracodawcy oddelegowania pracowników do dyspozycji organu kierującego działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia;
4)
całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły;
4a)
zakazie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju;
4b)
nakazie stosowania cen ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów;
5)
obowiązku poddania się badaniom lekarskim, leczeniu, szczepieniom ochronnym oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów, niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych oraz skutków skażeń chemicznych i promieniotwórczych;
6)
obowiązku poddania się kwarantannie;
7)
obowiązku stosowania środków ochrony roślin lub innych środków zapobiegawczych niezbędnych do zwalczania organizmów szkodliwych dla ludzi, zwierząt lub roślin;
8)
obowiązku stosowania określonych środków zapewniających ochronę środowiska;
9)
obowiązku stosowania środków lub zabiegów niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt;
10)
obowiązku opróżnienia lub zabezpieczenia lokali mieszkalnych bądź innych pomieszczeń;
11)
dokonaniu przymusowych rozbiórek i wyburzeń budynków lub innych obiektów budowlanych albo ich części;
12)
nakazie ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, obszarów i obiektów;
13)
nakazie lub zakazie przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach;
14)
zakazie organizowania lub przeprowadzania imprez masowych;
15)
nakazie lub zakazie określonego sposobu przemieszczania się;
16)
wykorzystaniu, bez zgody właściciela lub innej osoby uprawnionej, nieruchomości i rzeczy ruchomych;
17)
zakazie prowadzenia strajku w odniesieniu do określonych kategorii pracowników lub w określonych dziedzinach;
18)
ograniczeniu lub odstąpieniu od określonych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jednakże niepowodującym bezpośredniego narażenia życia lub zdrowia pracownika;
19)
wykonywaniu świadczeń osobistych i rzeczowych określonych w art. 22 obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych.
2.
Ograniczenia, o których mowa w art. 20 zakres podmiotowy ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela, w stosunku do osób zatrudnionych u pracodawcy, wobec którego został wydany nakaz prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju, mogą polegać na:
1)
zmianie systemu, wymiaru i rozkładu czasu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy, na zasadach określonych w Kodeksie pracy;
2)
obowiązku pracy w niedziele, święta i dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy, na zasadach określonych w Kodeksie pracy;
3)
powierzeniu pracownikowi wykonywania pracy innego rodzaju niż wynikający z nawiązanego stosunku pracy; w takim przypadku pracownik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.
3.
Ograniczenia, o których mowa w ust. 2, nie mogą być stosowane wobec pracowników młodocianych, osób niepełnosprawnych oraz kobiet w ciąży i karmiących.
1.
Jeżeli siły i środki, którymi dysponuje wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda albo pełnomocnik, są niewystarczające, można wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych polegających na:
1)
udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom;
2)
czynnym udziale w działaniu ratowniczym lub wykonywaniu innych zadań wyznaczonych przez kierującego akcją ratowniczą;
3)
wykonywaniu określonych prac;
4)
oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych;
5)
udostępnieniu pomieszczeń osobom ewakuowanym;
6)
użytkowaniu nieruchomości w określony sposób lub w określonym zakresie;
7)
przyjęciu na przechowanie i pilnowaniu mienia osób poszkodowanych lub ewakuowanych;
8)
zabezpieczeniu zagrożonych zwierząt, a w szczególności dostarczaniu paszy i schronienia;
9)
zabezpieczeniu zagrożonych roślin lub nasion;
10)
pełnieniu wart;
11)
zabezpieczeniu własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych przed ich zanieczyszczeniem, skażeniem lub zakażeniem, a także udostępnianiu ich dla potrzeb osób ewakuowanych lub poszkodowanych, w sposób wskazany przez organ nakładający świadczenie;
12)
zabezpieczeniu zagrożonych dóbr kultury.
2.
Od obowiązku świadczeń osobistych zwolnione są:
1)
osoby do 16 roku życia i powyżej 60 roku życia - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 2, 3, 6 i 10;
2)
osoby chore, niepełnosprawne, kobiety w ciąży i kobiety karmiące - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 6, 8 i 10;
3)
osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do lat 8, nad chorymi lub osobami niepełnosprawnymi - w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 6 i 10.
3.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, wojewoda albo pełnomocnik może odstąpić od nałożenia lub zwolnić od obowiązków, o których mowa w ust. 1, również inne osoby i podmioty, ze względu na interes publiczny albo wyjątkowo ważny interes danej osoby lub podmiotu.
1.
Niezbędne ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela, o których mowa w art. 21 zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela i art. 22 obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych, w granicach dopuszczonych w rozporządzeniu Rady Ministrów o wprowadzeniu stanu klęski żywiołowej wprowadza, odpowiednio w zakresie kompetencji wynikających z art. 8 organy kierujące działaniami w celu zapobieżenia skutkom klęski lub ich usunięcia:
1)
wójt (burmistrz, prezydent miasta) albo pełnomocnik, o którym mowa w art. 9 uprawnienia wójta , burmistrza lub prezydenta miasta w czasie stanu klęski ust. 5 - w drodze zarządzenia albo decyzji;
2)
starosta albo pełnomocnik, o którym mowa w art. 10 uprawnienia starosty w czasie stanu klęski ust. 5 - w drodze zarządzenia albo decyzji;
3)
wojewoda albo pełnomocnik, o którym mowa w art. 11 uprawnienia wojewody w czasie stanu klęski ust. 4 - w drodze rozporządzenia albo decyzji.
2.
Rozporządzenia wojewody lub pełnomocnika i zarządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegają ogłoszeniu przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych lub w inny sposób miejscowo przyjęty, a także przez ogłoszenie w lokalnej prasie.
3.
W rozporządzeniu wojewody lub pełnomocnika, zarządzeniu lub decyzji należy podać:
1)
podstawę prawną;
2)
określenie zakresu i rodzaju ograniczeń;
3)
określenie obowiązanych podmiotów;
4)
miejsce, dzień i godzinę osobistego stawiennictwa lub realizacji innych ograniczeń;
5)
czas trwania ograniczeń;
6)
pouczenie o odpowiedzialności karnej lub innych skutkach prawnych naruszenia rozporządzenia, zarządzenia lub decyzji.
4.
Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem że:
1)
podlegają one natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia;
2)
mogą one być w nagłych wypadkach wydawane ustnie, a następnie niezwłocznie potwierdzane na piśmie;
3)
odwołanie od nich wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia lub potwierdzenia na piśmie decyzji wydanej ustnie;
4)
wniesione odwołania podlegają przekazaniu organowi odwoławczemu w terminie 3 dni, a rozpatrzeniu - w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu odwołania;
5)
organem wyższego stopnia w sprawach decyzji wydanych przez starostę i wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jest wojewoda.
5.
Wojewoda może uchylić w całości lub w części zarządzenie lub decyzję wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty albo pełnomocników, o których mowa w art. 9 uprawnienia wójta , burmistrza lub prezydenta miasta w czasie stanu klęski ust. 5 i art. 10 uprawnienia starosty w czasie stanu klęski ust. 5.
6.
Minister właściwy do spraw administracji publicznej może uchylić w całości lub w części rozporządzenie lub decyzję wojewody albo pełnomocnika, o którym mowa w art. 11 uprawnienia wojewody w czasie stanu klęski ust. 4.
1.
W celu usprawnienia przemieszczania się środków transportowych niezbędnych dla prowadzenia działań ratowniczych mogą być wprowadzone ograniczenia w transporcie drogowym, kolejowym i lotniczym oraz w ruchu jednostek pływających na śródlądowych drogach wodnych, morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym.
2.
Minister właściwy do spraw transportu w zakresie transportu drogowego, kolejowego i lotniczego, minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej w zakresie ruchu jednostek pływających na śródlądowych drogach wodnych, a minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w zakresie ruchu na morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić ograniczenia, o których mowa w ust. 1, oraz określić zakres tych ograniczeń z uwzględnieniem konieczności zapewnienia warunków pozwalających na sprawne zapobieganie lub zwalczanie skutków klęski żywiołowej przy jednoczesnym zminimalizowaniu uciążliwości wynikłych dla innych użytkowników z wprowadzonych ograniczeń.
1.
Dla zapewnienia łączności na potrzeby działań ratowniczych mogą być wprowadzone ograniczenia w wykonywaniu pocztowych usług o charakterze powszechnym lub usług kurierskich.
2.
Ograniczenia w pracy urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych oraz w wykonywaniu usług telekomunikacyjnych określają odrębne przepisy.
3.
Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić ograniczenia, o których mowa w ust. 1, oraz określić zakres tych ograniczeń z uwzględnieniem konieczności zapewnienia warunków pozwalających na sprawne zapobieganie lub zwalczanie skutków klęski żywiołowej przy jednoczesnym zminimalizowaniu uciążliwości wynikłych dla osób i podmiotów korzystających z pocztowych usług o charakterze powszechnym lub usług kurierskich.
