Ustawa niniejsza określa zasady stosunku Państwa do Kościoła, w tym jego sytuację prawną i majątkową.
2.
W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych niniejszą ustawą, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa, o ile nie są sprzeczne z wynikającymi z niej zasadami.
Komisja Wspólna przedstawicieli Rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Konferencji Episkopatu Polski, składająca się z ich upoważnionych przedstawicieli, w uzgodnionej liczbie na zasadzie parytetu, zwana dalej "Komisją Wspólną", rozpatruje problemy związane z rozwojem stosunków między Państwem i Kościołem oraz sprawy interpretacji niniejszej ustawy i jej wykonywania.
2.
Przepis ust. 1 nie narusza właściwości organów państwowych ani organów Kościoła, jak również kompetencji Stolicy Apostolskiej.
Osobami prawnymi są następujące personalne jednostki organizacyjne Kościoła:
1)
Ordynariat Polowy;
2)
kapituły;
3)
parafie personalne;
4)
Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Męskich;
5)
Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Żeńskich;
6)
instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej "zakonami";
7)
prowincje zakonów;
8)
opactwa, klasztory niezależne, domy zakonne;
9)
wyższe i niższe seminaria duchowne diecezjalne;
10)
wyższe i niższe seminaria duchowne zakonne, jeżeli, w myśl przepisów danego zakonu, mają charakter samoistny.
2.
Organami osób prawnych wymienionych w ust. 1 są:
1)
dla Ordynariatu Polowego - ordynariusz polowy;
2)
dla kapituły - prepozyt albo dziekan;
3)
dla parafii personalnej - proboszcz lub administrator parafii;
4)
dla Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych - przewodniczący (przewodnicząca) Konsulty Wyższych Przełożonych Zakonnych;
5)
dla zakonów - wyższy przełożony (przełożona);
6)
dla prowincji zakonnej - przełożony (przełożona) prowincji;
7)
dla opactwa - opat (przełożona);
8)
dla klasztoru niezależnego i domu zakonnego - przełożony (przełożona);
9)
dla wyższego seminarium duchownego - rektor;
10)
dla niższego seminarium duchownego - dyrektor.
3.
Organy osób prawnych zakonnych mogą używać innych nazw, stosownie do tradycji danej osoby prawnej.
Kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały.
Kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 7terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy i 8 oraz art. 9osoby prawne Kościoła ust. 1 pkt 7, nabywają osobowość prawną z chwilą powiadomienia właściwego organu administracji państwowej o ich utworzeniu przez władzę kościelną, jeżeli ratyfikowane umowy nie stanowią inaczej.
2.
Jeżeli przepis prawa lub ratyfikowane umowy nie stanowią inaczej, właściwym organem administracji państwowej jest:
1)
odnośnie do osób prawnych wymienionych w art. 7terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 1 pkt 1-4, art. 7terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 2 pkt 2 i 3, art. 8personalne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 1 pkt 1, 6 i 7 oraz art. 9osoby prawne Kościoła ust. 1 pkt 7 - minister właściwy do spraw wyznań religijnych;
2)
w pozostałych przypadkach - wojewoda.
3.
Powiadomienie powinno zawierać:
1)
nazwę kościelnej osoby prawnej;
2)
jej siedzibę;
3)
określenie granic terenu jej działania - w odniesieniu do osób o zasięgu terytorialnym.
4.
Właściwa władza kościelna powiadamia niezwłocznie organ administracji państwowej wymieniony w ust. 2 o:
1)
zmianach dotyczących nazwy i siedziby kościelnej osoby prawnej oraz o zmianie jej granic;
2)
połączeniu, podziale i zniesieniu kościelnej osoby prawnej.
5.
Odpis powiadomienia, o którym mowa w ust. 3 i 4, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej.
6.
Utworzenie jednostki organizacyjnej zakonu, który istnieje za granicą, a dotąd nie działał w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wymaga konsultacji między Sekretariatem Konferencji Episkopatu Polski a ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych.
O powołaniu i odwołaniu osoby sprawującej funkcje organu osoby prawnej władza kościelna powiadamia właściwy organ administracji państwowej, jeżeli ratyfikowane umowy nie stanowią inaczej. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania danej osoby.
