1.
W razie śmierci funkcjonariusza, pozostającej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, świadczenia określone w art. 118 świadczenia przysługujące funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby ust. 1 pkt 2–4 oraz nagrody, o których mowa w art. 112 świadczenia pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi ust. 1 pkt 2, a także dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w art. 112 świadczenia pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi ust. 1 pkt 4.
2.
Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin lub żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. W razie śmierci funkcjonariusza w służbie kontraktowej pozostającej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, świadczenia określone w art. 118 świadczenia przysługujące funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby ust. 1 pkt 2–4 oraz nagrody, o których mowa w art. 112 świadczenia pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi ust. 1 pkt 2, a także dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w art. 112 świadczenia pieniężne przysługujące funkcjonariuszowi ust. 1 pkt 4.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza minister właściwy do spraw wewnętrznych.
