1.
O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1)
minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 1-3a;
2)
Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 4 i 5.
2.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1)
nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2)
cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3)
system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4)
uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5)
trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3.
W przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 1-3a, w decyzji określa się ponadto:
1)
organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2)
organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4.
W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
