1.
W razie podjęcia zawieszonego postępowania karnego w wypadkach określonych w art. 10 wyłączenie stosowania przepisów ustawy albo wznowienia postępowania karnego w wypadkach określonych w art. 11 przesłanki wznowienia postępowania wobec świadka koronnego, świadek koronny jest zobowiązany do zwrotu właściwemu organowi równowartości świadczeń otrzymanych w ramach pomocy, a jeżeli pomoc polegała na wydaniu dokumentów, o których mowa w art. 14 objęcie ochroną osobistą i pomocą świadka koronnego lub osoby mu najbliższej ust. 1, również do zwrotu tych dokumentów.
2.
Prokurator może także zobowiązać podejrzanego, który spełnił warunki przewidziane w art. 3 warunki dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego ust. 1, do zwrotu właściwemu organowi równowartości świadczeń otrzymanych w ramach pomocy, jeżeli prokurator nie wystąpił z wnioskiem, o którym mowa w art. 5 postanowienie w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego ust. 1, albo sąd wydał postanowienie o odmowie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego.
3.
Na postanowienie określone w ust. 1 i 2 przysługuje zażalenie do sądu, o którym mowa w art. 5 postanowienie w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego ust. 1.
4.
W razie uchylania się od obowiązku zwrotu równowartości udzielonej pomocy lub wydanych dokumentów, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
