1.
Zwolnienie z opłacenia składek, o których mowa w art. 17a zwolnienie płatnika składek na własne obowiązkowe ubezpieczenia, przysługuje wyłącznie za jeden miesiąc kalendarzowy w danym roku kalendarzowym.
2.
Zwolnienie z opłacenia składek, o których mowa w art. 17a zwolnienie płatnika składek na własne obowiązkowe ubezpieczenia, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Zwolniony z opłacenia składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe może być płatnik składek, który dysponuje limitem pomocy de minimis co najmniej w wysokości sumy obowiązujących go we wskazanym miesiącu kalendarzowym składek na ubezpieczenia społeczne podlegających zwolnieniu.
