1.
W celu uzyskania refinansowania ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym kosztów, o których mowa w art. 22 Krajowy system zielonych inwestycji ust. 1 pkt 2 lit. a, w tym kosztów związanych z przeznaczaniem środków na dofinansowanie programów lub projektów rezerwowych, o których mowa w art. 30a podział programów i projektów na podstawowe i rezerwowe ust. 1, Narodowy Fundusz sporządza i przedkłada do zaakceptowania ministrowi właściwemu do spraw klimatu listę kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania wraz ze wskazaniem programów lub projektów, których te koszty dotyczą.
2.
Lista kosztów, o której mowa w ust. 1, obejmuje koszty Narodowego Funduszu związane z przeznaczaniem środków niebędących wpływami pochodzącymi ze sprzedaży jednostek Kioto, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, na:
1)
dotacje, w tym dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych, częściowe spłaty kapitału kredytów bankowych, dopłaty do oprocentowania lub ceny wykupu obligacji, w celu dofinansowania programów lub projektów realizowanych w obszarach, o których mowa w art. 22 Krajowy system zielonych inwestycji ust. 2;
2)
dofinansowanie zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe, obejmujących realizację programów lub projektów w obszarach, o których mowa w art. 22 Krajowy system zielonych inwestycji ust. 2.
3.
Minister właściwy do spraw klimatu akceptuje poszczególne koszty z listy kosztów, o której mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw klimatu bierze pod uwagę opinię Rady Konsultacyjnej.
4.
Po uzyskaniu akceptacji, o której mowa w ust. 3, Narodowy Fundusz dokonuje refinansowania kosztów, o których mowa w art. 22 Krajowy system zielonych inwestycji ust. 1 pkt 2 lit. a, przez przeniesienie kwoty środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym odpowiadającej wysokości tych kosztów na rachunek bankowy Narodowego Funduszu niebędący Rachunkiem klimatycznym.
