1.
Świadczenie interwencyjne podlega, z zastrzeżeniem art. 4 zasady udzielania pomocy publicznej i obowiązki beneficjenta pomocy, zwrotowi przez przedsiębiorcę lub organizację albo podmiot, albo rolnika, o których mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a, w całości, wraz z odsetkami za zwłokę, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli przedsiębiorca lub organizacja albo podmiot, albo rolnik, o których mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a:
1)
w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego zaprzestali prowadzenia działalności gospodarczej lub działalności, o której mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a, lub zawiesili ich prowadzenie;
2)
złożyli niezgodne ze stanem faktycznym przynajmniej jedno z oświadczeń, o których mowa w art. 22b wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego ust. 2 pkt 2–4;
3)
wbrew zobowiązaniu nie przesłali w terminie oszacowania wraz z dokumentacją, o których mowa w art. 22b wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego ust. 2 pkt 1, a w przypadku rolnika – protokołu, o którym mowa w art. 22b wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego ust. 2 pkt 1;
4)
nie poddali się kontroli lub utrudniali kontrolę, o której mowa w art. 22f kontrola prawidłowości i rzetelności informacji przekazanych we wniosku o świadczenie interwencyjne ust. 1.
2.
Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę lub organizację albo podmiot, albo rolnika, o których mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a, w części, wraz z odsetkami za zwłokę, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli:
1)
Szef Krajowej Administracji Skarbowej poinformuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wystąpieniu rozbieżności między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej lub działalności, o której mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a pkt 1 i 2, w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 stosowanie przepisów ustawy ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c wysokość świadczenia interwencyjnego ust. 3 – proporcjonalnie do wysokości zawyżenia;
2)
przedsiębiorca lub organizacja albo podmiot, albo rolnik, o których mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a, nie wykonali zobowiązania, o którym mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 2 pkt 3 – proporcjonalnie do różnicy w liczbie ubezpieczonych zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.
3.
Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez:
1)
przedsiębiorcę lub organizację albo podmiot, o których mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a pkt 1 i 2, w części, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli zostało ono przyznane w wysokości wyższej niż wysokość szkody wynikającej z oszacowania, o którym mowa w art. 43 warunki udzielenia przedsiębiorcy pożyczki ust. 4 pkt 2, 3 lub ust. 6 zdanie drugie, z uwzględnieniem art. 22c wysokość świadczenia interwencyjnego ust. 5;
2)
rolnika, o którym mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a pkt 3, w części, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli zostało ono przyznane w wysokości wyższej niż wysokość szkody wynikającej z protokołu, o którym mowa w art. 22b wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego ust. 2 pkt 1, z uwzględnieniem art. 22c wysokość świadczenia interwencyjnego ust. 5.
4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, termin zwrotu świadczenia interwencyjnego lub jego części nie może być dłuższy niż 30 dni kalendarzowych, liczonych od dnia uprawomocnienia się decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
5.
Spadkobiercy przedsiębiorcy lub rolnika, o którym mowa w art. 22a świadczenie interwencyjne ust. 1a pkt 3, nie są obowiązani do zwrotu wypłaconego temu przedsiębiorcy lub rolnikowi świadczenia interwencyjnego, jeżeli wyłączną przesłanką zwrotu jest ziszczenie się warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w następstwie śmierci tego przedsiębiorcy lub rolnika.
6.
Do ustalenia obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych z tytułu nienależnie wypłaconego świadczenia interwencyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art 93–93c, art. 94 stosowanie przepisów ustawy do nabywców przedsiębiorstw państwowych
, art. 97 przejęcie praw i obowiązków majątkowych spadkodawcy § 1 i 1a, art. 97a odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa w spadku § 1–3, art. 98 odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy § 1 i § 2 pkt 1, 2, 5 i 7, art. 100 orzekanie o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców , art. 101 naliczanie odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy oraz oprocentowania niezwróconych zaliczek oraz art. 106 odpowiedzialność zapisobiercy za zobowiązania podatkowe spadkodawcy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
, art. 97 przejęcie praw i obowiązków majątkowych spadkodawcy § 1 i 1a, art. 97a odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa w spadku § 1–3, art. 98 odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy § 1 i § 2 pkt 1, 2, 5 i 7, art. 100 orzekanie o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców , art. 101 naliczanie odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy oraz oprocentowania niezwróconych zaliczek oraz art. 106 odpowiedzialność zapisobiercy za zobowiązania podatkowe spadkodawcy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
7.
Do nienależnie wypłaconych świadczeń interwencyjnych i odsetek za zwłokę stosuje się przepisy art. 84 zwrot nienależnie pobranych świadczeń ust. 4–5 oraz 7–8e ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
8.
Do dochodzenia nienależnie wypłaconego świadczenia interwencyjnego stosuje się odpowiednio przepisy działu III rozdziału 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
9.
Przychód z tytułu uzyskanego świadczenia interwencyjnego oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 5, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.
