1.
W sprawach o przestępstwa inne niż wymienione w art. 1 zakres regulacji ustawy, oraz przestępstwa skarbowe popełnione przed dniem 17 lipca 1986 r.:
1)
prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności do 1 roku - daruje się,
2)
prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności od roku do lat 2 - łagodzi się o połowę,
3)
podlegają wykonaniu orzeczone prawomocnie kary grzywny, kary dodatkowe i nawiązki, jak również zasądzone koszty, opłaty i odszkodowania.
2.
W sprawach o przestępstwa wymienione w ust. 1 postępowanie umarza się, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że należałoby za nie orzec tylko karę pozbawienia wolności, która uległaby darowaniu. W innych wypadkach orzeczoną karę pozbawienia wolności, o której mowa w ust. 1, sąd daruje lub łagodzi w wyroku; przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
3.
Umarzając postępowanie w sprawie o przestępstwo z oskarżenia prywatnego, zwraca się oskarżycielowi prywatnemu wpłaconą przez niego zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.
