1.
Wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o których mowa w art. 7 odsetki w transakcjach handlowych ust. 1 lub art. 8 odsetki w transakcjach, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny ust. 1, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, rekompensata za koszty odzyskiwania należności, stanowiąca równowartość kwoty:
1)
40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5000 złotych;
2)
70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5000 złotych, ale niższa niż 50 000 złotych;
3)
100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50 000 złotych.
1a.
Równowartość kwoty rekompensaty, o której mowa w ust. 1, jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.
2.
Oprócz kwoty, o której mowa w ust. 1, wierzycielowi przysługuje również zwrot, w uzasadnionej wysokości, poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających tę kwotę.
3.
Uprawnienie do kwoty, o której mowa w ust. 1, przysługuje od transakcji handlowej, z zastrzeżeniem art. 11 odsetki przy świadczeniach pieniężnych płatnych częściami ust. 2 pkt 2.
4.
Roszczenie o rekompensatę, o której mowa w ust. 1, nie może być zbyte.
