• Ustawa o transporcie drog...
  16.04.2024

Ustawa o transporcie drogowym

Stan prawny aktualny na dzień: 16.04.2024

Dz.U.2022.0.2201 t.j. - Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym

Obserwuj akt

Rozdział 2. Zasady podejmowania i wykonywania transportu drogowego

1.
Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego, z zastrzeżeniem art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, wymaga uzyskania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, na zasadach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającym dyrektywę Rady 96/26/WE, zwanym dalej "rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009".
2.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
1)
spełnia wymagania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009;
2)
w stosunku do zatrudnionych przez przedsiębiorcę kierowców, a także innych osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz wykonujących osobiście przewóz na jego rzecz, nie orzeczono zakazu wykonywania zawodu kierowcy.
2a.
Za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji uznaje się przestępstwa umyślne określone w:
1)
art 173–175, art 178–180, art. 189a handel ludźmi, art 218–221, art 296–306 i art. 308 odpowiedzialność indywidualna zarządcy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, 1726 i 1855);
2)
art 586–589 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 i 1488);
3)
art. 522 odpowiedzialność karna dłużnika lub jego reprezentanta za podanie nieprawdziwych informacji i art. 523 odpowiedzialność karna upadłego lub jego reprezentanta za niewydanie syndykowi majątku lub dokumentów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520);
4)
art 53–64 i art. 68 odpowiedzialność karna za reklamę lub promocję wbrew zakazom ustawy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2020 r. poz. 2050, z późn. zm.);
5)
art. 399 odpowiedzialność karna dłużnika lub jego reprezentanta za naruszenie obowiązków informacyjnych i art. 400 odpowiedzialność karna dłużnika lub jego reprezentanta za niewydawanie dokumentów dotyczących majątku ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1588 i 2140 oraz z 2022 r. poz. 655);
6)
art. 54 uchylanie się od opodatkowania § 1 i 2, art. 55 zatajenie prowadzenia działalności gospodarczej § 1 i 2, art. 60 nie prowadzenie lub przechowywanie w niewłaściwym miejscu księgi § 1 i 2, art. 62 niedopełnianie obowiązków w zakresie wystawiania faktur i rachunków za wykonane świadczenia § 1-4, art. 65 nabywanie, przechowywanie, przewożenie lub przesyłanie wyrobów akcyzowych stanowiących przedmiot czynu zabronionego § 1-2b, art. 67 podrabianie lub przerabianie znaków akcyzy § 1 i 2, art. 69a naruszenie warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy § 1, art. 69b naruszenie przepisów ustawy w zakresie dostawy lub nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych § 1, art. 69c naruszenie przepisów ustawy w zakresie przemieszczania wyrobów akcyzowych § 1, art. 73a zmiana przeznaczenia wyrobu akcyzowego, art. 76a narażenie organu podatkowego na nienależny zwrot osobie fizycznej wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym § 1 i 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2022 r. poz. 859 i 1301).
2b.
W przypadku gdy do skazania doszło poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji uznaje się przestępstwa odpowiadające znamionom przestępstw wymienionych w ust. 2a.
2c.
Wymóg, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. g rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, uznaje się za spełniony, jeżeli przedsiębiorca dysponuje odpowiednią do skali prowadzenia działalności bazą eksploatacyjną, znajdującą się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wyposażoną co najmniej w miejsca postojowe dla pojazdów wykorzystywanych w transporcie drogowym w liczbie odpowiadającej co najmniej 1/3 liczby pojazdów zgłoszonych przez przewoźnika do organu wydającego zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, z uwzględnieniem ust. 2d. W przypadku zgłoszenia nie więcej niż dwóch pojazdów konieczne jest dysponowanie co najmniej jednym miejscem postojowym.
2d.
W przypadku posiadania przez przewoźnika drogowego kilku baz eksploatacyjnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej łączna liczba miejsc postojowych musi odpowiadać co najmniej 1/3 liczby pojazdów zgłoszonych przez przewoźnika drogowego do organu wydającego zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
3.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się na czas nieoznaczony.
Orzeczenia: 738
1.
Podjęcie i wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji wspólnotowej, na zasadach określonych w:
1)
rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych, zwanym dalej "rozporządzeniem (WE) nr 1072/2009", lub
2)
rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 561/2006, zwanym dalej "rozporządzeniem (WE) nr 1073/2009".
2.
Licencji wspólnotowej udziela się przedsiębiorcy, jeżeli posiada zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
3.
Licencja wspólnotowa, o której mowa w ust. 1, jest zezwoleniem w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24, 974 i 1570).
1.
Podjęcie i wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób:
1)
samochodem osobowym,
2)
pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,
3)
taksówką
– wymaga uzyskania odpowiedniej licencji.
2.
Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie:
1)
rzeczy,
2)
osób
– wymaga uzyskania odpowiedniej licencji.

3.
Licencji, o której mowa w ust. 1 i 2, udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat, uwzględniając wniosek strony.
4.
Licencja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest zezwoleniem w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
1.
Licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 1 i 2, udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
1)
członkowie organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzające spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy – osoby prowadzące działalność gospodarczą:
a) nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwa karne skarbowe lub przestępstwa umyślne: przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów, środowisku lub warunkom
pracy i płacy albo inne mające związek z wykonywaniem zawodu,
b) nie wydano im prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu
drogowego;
2)
(uchylony)
3)
(uchylony)
4)
przedsiębiorca osobiście wykonujący przewóz, zatrudnieni przez niego kierowcy oraz osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz wykonujące osobiście przewóz na jego rzecz nie byli prawomocnie skazani za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a także za przestępstwa, o których mowa w art. 59 odpowiedzialność karna za ułatwianie, umożliwianie, nakłanianie do użycia środka lub substancji w celu osiągnięcia korzyści ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, a ponadto nie orzeczono prawomocnie wobec nich zakazu wykonywania zawodu kierowcy;
5)
posiada on tytuł prawny do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania techniczne określone przepisami prawa o ruchu drogowym, którymi transport drogowy ma być wykonywany;
6)
osoby, o których mowa w pkt 4, spełniają wymagania określone w art. 39a wymogi wobec kierowców wykonujących przewóz drogowy ust. 1 pkt 2‒4.
2.
Licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 1, udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
1)
spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2)
znajduje się w sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego określonej dostępnymi środkami finansowymi lub majątkiem w wysokości 50 000 euro;
3)
przynajmniej jedna z osób zarządzających przedsiębiorstwem lub osoba zarządzająca w przedsiębiorstwie transportem drogowym legitymuje się certyfikatem kompetencji zawodowych.
2a.
Licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 2, udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
1)
spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2)
znajduje się w sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego określonej dostępnymi środkami finansowymi lub majątkiem w wysokości 5 000 złotych;
3)
posiada wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS).
3.
Wymogi, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a pkt 2, potwierdza się:
1)
rocznym sprawozdaniem finansowym;
2)
dokumentami potwierdzającymi:
a) dysponowanie środkami pieniężnymi w gotówce lub na rachunkach bankowych lub dostępnymi aktywami,
b) posiadanie akcji, udziałów lub innych zbywalnych papierów wartościowych,
c) udzielenie gwarancji lub poręczeń bankowych,
d) własność nieruchomości.
4.
Przy ocenie sytuacji finansowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, obowiązujący w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok, w którym ocena ta jest dokonywana.
Przedsiębiorca wykonujący transport drogowy w zakresie pośrednictwa przy przewozie osób jest obowiązany prowadzić takie pośrednictwo wyłącznie na rzecz przedsiębiorców posiadających odpowiednią licencję, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1.
Zabrania się prowadzenia pośrednictwa przy przewozie osób w przewozach okazjonalnych wykonywanych pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 7 osób łącznie z kierowcą.
1.
Licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
1)
spełnia wymagania określone w art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 1 i 5;
2)
przedsiębiorca osobiście wykonujący przewóz, zatrudnieni przez niego kierowcy oraz osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz wykonujące osobiście przewóz na jego rzecz:
a) (uchylona)
b) nie byli prawomocnie skazani za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a także za przestępstwa, o których mowa w art. 59 odpowiedzialność karna za ułatwianie, umożliwianie, nakłanianie do użycia środka lub substancji w celu osiągnięcia korzyści ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, a ponadto nie orzeczono prawomocnie wobec nich zakazu wykonywania zawodu kierowcy,
c) (uchylona)
d) spełniają wymagania określone w art. 39a wymogi wobec kierowców wykonujących przewóz drogowy ust. 1 pkt 2‒4.
2.
(uchylony)
2a.
(uchylony)
2b.
(uchylony)
3.
(uchylony)
3a.
(uchylony)
3b.
(uchylony)
3c.
(uchylony)
4.
Licencja, o której mowa w ust. 1, jest udzielana na określony obszar obejmujący:
1)
gminę;
2)
gminy sąsiadujące - po uprzednim zawarciu przez nie porozumienia;
3)
miasto stołeczne Warszawę.
5.
Dopuszcza się wykonywanie przewozu z obszaru określonego w licencji poza ten obszar, lecz bez prawa świadczenia usług przewozowych poza obszarem określonym w tej licencji, z wyjątkiem przewozu wykonywanego w drodze powrotnej lub w przypadku złożenia zamówienia przez klienta z innego obszaru.
6.
(uchylony)
7.
(uchylony)
Orzeczenia: 404
1.
Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana oraz zawieszenie lub cofnięcie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2.
Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany oraz zawieszenia lub cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego jest:
1)
starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy określonej w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), a w przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi – adresu stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej określonego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG);
2)
Główny Inspektor Transportu Drogowego, w przypadku ubiegania się o licencję wspólnotową, jeżeli przedsiębiorca nie występował z wnioskiem o wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przez organ, o którym mowa w pkt 1.
3.
Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji wspólnotowej oraz licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, następuje w drodze decyzji administracyjnej.
4.
Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia:
1)
licencji wspólnotowej jest Główny Inspektor Transportu Drogowego;
2)
licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą lub licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy jest starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy określonej w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), a w przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi – adresu stałego miejsca wykonywania
działalności gospodarczej określonego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG);
3)
licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką:
a) na obszarze, o którym mowa w art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 4 pkt 1, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszarze, o którym mowa w art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 4 pkt 2, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby albo
miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,
c) na obszarze, o którym mowa w art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 4 pkt 3, jest Prezydent miasta stołecznego Warszawy;
4)
licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie osób jest Główny Inspektor Transportu Drogowego.
Orzeczenia: 55
1.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej udziela się na wniosek przedsiębiorcy złożony w formie pisemnej, w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070 oraz z 2022 r. poz. 1087), po uiszczeniu opłat, o których mowa w art. 41 opłaty za czynności administracyjne ust. 1 pkt 1 i 11.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy, jego adres i siedzibę określoną w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) albo w przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi – adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej określonego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) oraz adresy lokali, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
2)
(uchylony)
3)
informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo numer w rejestrze
przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), jeżeli są wymagane;
4)
numer identyfikacji podatkowej (NIP);
5)
określenie rodzaju transportu drogowego;
6)
określenie rodzaju i liczby pojazdów samochodowych, które przedsiębiorca będzie wykorzystywał do wykonywania transportu drogowego;
7)
imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer certyfikatu kompetencji zawodowych osoby zarządzającej transportem, o której mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 albo osoby, o której mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
8)
określenie liczby wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub z licencji wspólnotowej;
9)
w przypadku licencji wspólnotowej – określenie czasu, na który ma być ona udzielona.
3.
Do wniosku o udzielenie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego dołącza się:
1)
oświadczenie osoby zarządzającej transportem następującej treści: „Oświadczam, że zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 będę pełnić rolę zarządzającego transportem” oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby albo oświadczenie osoby uprawnionej na podstawie umowy do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy, że spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby;
2)
dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
3)
oświadczenie przedsiębiorcy, że dysponuje bazą eksploatacyjną wraz ze wskazaniem adresu bazy, jeżeli adres ten jest inny niż adres wskazany zgodnie z ust. 2 pkt 1;
4)
(uchylony)
5)
dowód uiszczenia opłaty za wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i wypisów z tego zezwolenia;
6)
informację z Krajowego Rejestru Karnego dotyczącą osoby:
a) będącej członkiem organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową, dyrektora wykonawczego, o którym mowa w art. 30076 kompetencje dyrektorów prostej spółki akcyjnej ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych,
b) prowadzącej działalność gospodarczą – w przypadku innego przedsiębiorcy,
c) zarządzającej transportem lub uprawnionej na podstawie umowy do wykonywania zadań zarządzającego transportem
w imieniu przedsiębiorcy
– o niekaralności za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, wymienione w art. 5 zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego ust. 2a;
7)
oświadczenie osób, o których mowa w pkt 6, o niekaralności za poważne naruszenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w tym najpoważniejsze naruszenie określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
8)
oświadczenie osób, o których mowa w pkt 6, o nieskazaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji, które znamionami odpowiadają przestępstwom wymienionym w art. 5 zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego ust. 2a.
4.
Do wniosku o udzielenie licencji wspólnotowej dołącza się:
1)
kopię zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego;
2)
zaświadczenie wystawione przez organ, który wydał zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, o liczbie pojazdów dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
2a)
wykaz pojazdów, o których mowa w ust. 7;
3)
dowód uiszczenia opłaty za wydanie licencji wspólnotowej i wypisów z tej licencji.
5.
W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany w postaci elektronicznej załączniki, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się również w postaci elektronicznej.
6.
Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 3, 7 i 8, ust. 7 pkt 7 oraz ust. 8 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
7.
Po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przedsiębiorca przedkłada do organu, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wykaz pojazdów zawierający następujące informacje:
1)
markę, typ;
2)
rodzaj/przeznaczenie;
3)
numer rejestracyjny;
3a)
kraj rejestracji;
4)
numer VIN;
5)
wskazanie rodzaju tytułu prawnego do dysponowania pojazdem;
6)
dopuszczalną masę całkowitą;
7)
oświadczenie o wykorzystaniu pojazdu wyłącznie do transportu drogowego rzeczy pojazdem lub zespołem
pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w przypadku gdy zgłoszonym pojazdem
będzie wykonywany wyłącznie tego rodzaju transport.
8.
Po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przedsiębiorca przedkłada
corocznie organowi, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, w terminie do dnia 31 marca roku następnego:
1)
oświadczenie o liczbie osób zatrudnionych, w tym osób, o których mowa w pkt 2, na dzień 31 grudnia poprzedniego roku, bez względu na formę zatrudnienia;
2)
informację o średniej arytmetycznej liczby kierowców zatrudnionych, bez względu na formę zatrudnienia,
wykonujących operacje transportowe w roku poprzedzającym obowiązek złożenia informacji.
1.
Przedsiębiorca, który nie jest obowiązany na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, 2105 i 2106 oraz z 2022 r. poz. 1488) do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego może udokumentować swoją zdolność finansową, o której mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w sposób wskazany w art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia.
2.
Audytorem upoważnionym do poświadczenia rocznych sprawozdań finansowych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, jest biegły rewident w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
3.
Odpowiednio upoważnioną osobą do poświadczenia rocznych sprawozdań finansowych, o której mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, jest członek zarządu spółki prawa handlowego lub innej osoby prawnej, wspólnik spółki jawnej, komplementariusz spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, lub przedsiębiorca będący osobą fizyczną.
4.
Wymóg, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w zakresie prowadzenia dokumentów księgowych uznaje się za spełniony, jeżeli przedsiębiorca powierzył prowadzenie ksiąg rachunkowych przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 76a usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, i oryginały dokumentacji przechowywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5.
Dokumenty, o których mowa w ust. 4, na żądanie uprawnionych służb kontrolnych mogą być udostępniane również w formie elektronicznej.
Przedsiębiorca może, bez wyznaczania zarządzającego transportem spełniającego warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w drodze umowy wyznaczyć osobę fizyczną uprawnioną do wykonywania zadań zarządzającego transportem w jego imieniu, jeżeli osoba ta spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
1.
Organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wszczyna postępowanie administracyjne w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji przewoźnika drogowego, zarządzającego transportem lub osoby fizycznej, o której mowa w art. 7c wyznaczenie osoby do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy, jeżeli wobec:
1)
członka organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną, komandytową lub komandytowo-akcyjną, dyrektora wykonawczego, o którym mowa w art. 30076 ustawy z dnia 15 września 2000 r. –Kodeks spółek handlowych, osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, zarządzającego transportem lub osoby fizycznej, o której mowa w art. 7c wyznaczenie osoby do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy, został wydany prawomocny wyrok skazujący za przestępstwo w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji wymienione w art. 5 zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego ust. 2a i 2b;
2)
przewoźnika drogowego, zarządzającego transportem lub osoby fizycznej, o której mowa w art. 7c wyznaczenie osoby do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy:
a) wydano wykonalną decyzję administracyjną lub wykonalne decyzje administracyjne o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie określone w załączniku nr 3 lub 4 do niniejszej ustawy lub załączniku nr 1 do ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, które zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniającego załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2016, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/403”, zostało zakwalifikowane jako poważne naruszenie lub bardzo poważne naruszenie, jeżeli częstotliwość występowania naruszeń, zgodnie z załącznikiem II do tego rozporządzenia, wymaga oceny dobrej reputacji,
b) wydano wykonalną decyzję administracyjną o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie określone w załączniku nr 3 lub 4 do niniejszej ustawy lub załączniku nr 1 do ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, które zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 zostało zakwalifikowane jako najpoważniejsze naruszenie, lub
c) orzeczono lub nałożono prawomocnie karę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym za naruszenie, które zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 zostało zakwalifikowane jako:
– najpoważniejsze naruszenie,
– poważne naruszenie lub bardzo poważne naruszenie, jeżeli częstotliwość występowania naruszeń, zgodnie z załącznikiem II do tego rozporządzenia, wymaga oceny dobrej reputacji,
d) został wydany prawomocny wyrok skazujący za przestępstwo w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 popełnionych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
1a.
Organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wszczyna postępowanie administracyjne w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji przewoźnika drogowego, jeżeli wobec kierowcy wykonującego przewóz na rzecz tego przewoźnika drogowego orzeczono lub nałożono w drodze mandatu karnego lub mandatów karnych prawomocnie karę za wykroczenie stanowiące naruszenie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy lub załączniku nr 1 do ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych, które zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 zostało zakwalifikowane jako:
1)
najpoważniejsze naruszenie;
2)
poważne naruszenie lub bardzo poważne naruszenie, jeżeli częstotliwość występowania naruszeń, zgodnie z załącznikiem II do tego rozporządzenia, wymaga oceny dobrej reputacji.
2.
Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wydaje decyzję stwierdzającą utratę dobrej reputacji.
3.
Po wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, weryfikuje sposób i warunki wykonywania transportu drogowego.
4.
Przy dokonywaniu oceny dobrej reputacji, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, bierze pod uwagę w szczególności:
1)
czy liczba stwierdzonych naruszeń jest nieznaczna w stosunku do liczby kierowców zatrudnionych przez przedsiębiorcę bądź będących w jego dyspozycji oraz skali prowadzonych operacji transportowych;
2)
czy istnieje możliwość poprawy sytuacji w przedsiębiorstwie, w tym czy w przedsiębiorstwie podjęto działania mające na celu wdrożenie prawidłowej dyscypliny pracy lub wdrożono procedury zapobiegające powstawaniu naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego;
3)
interes społeczny kontynuacji działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, w szczególności jeżeli cofnięcie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego spowodowałoby w znaczący sposób wzrost poziomu bezrobocia w miejscowości, gminie lub regionie;
4)
opinię polskiej organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszającej przewoźników drogowych, działającej od co najmniej 3 lat, której przedsiębiorca jest członkiem.
5.
Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2:
1)
wydaje decyzję stwierdzającą utratę dobrej reputacji – w przypadku uznania, że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła proporcjonalną reakcję za popełnione naruszenia, albo
2)
wydaje decyzję stwierdzającą, że dobra reputacja pozostaje nienaruszona – w przypadku uznania, że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła nieproporcjonalną reakcję za popełnione naruszenia.
6.
W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 5 pkt 1:
1)
wymóg dobrej reputacji nie jest spełniony;
2)
organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, zawiesza zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego
– do czasu zastosowania środka rehabilitacyjnego, o którym mowa w art. 7e środki rehabilitacyjne.
7.
Wykonywanie transportu drogowego w przypadku, gdy przedsiębiorcy zawieszono zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, jest równoznaczne z wykonywaniem przewozu bez zezwolenia.
Przez środki rehabilitacyjne, o których mowa w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, należy rozumieć:
1)
zatarcie skazania za przestępstwa określone w art. 5 zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego ust. 2a;
2)
zatarcie skazania za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 popełnione w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
3)
zatarcie skazania za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji popełnione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4)
zatarcie skazania za wykroczenia stanowiące naruszenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 lub załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403;
5)
upływ roku od dnia nałożenia grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia stanowiące naruszenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 lub załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403;
6)
sytuację, w której nałożone sankcje administracyjne za naruszenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 lub załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 staną się niebyłe, zgodnie z art. 94b zatarcie kary pieniężnej;
7)
upływ roku od dnia orzeczenia lub nałożenia prawomocnie kary w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym za naruszenia określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403.
1.
Licencji, o których mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, udziela się na wniosek przedsiębiorcy złożony w formie pisemnej, w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, po uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 41 opłaty za czynności administracyjne ust. 1 pkt 1.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorcy, jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;
2)
informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS):
a) w przypadku licencji, o których mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i ust. 2 pkt 1, jeżeli są wymagane,
b) w przypadku licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 2;

3)
numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4)
określenie rodzaju i zakresu transportu drogowego, a w zakresie transportu drogowego taksówką – także obszaru wykonywania przewozu;
5)
określenie czasu, na który licencja ma być udzielona;
6)
określenie rodzaju i liczby pojazdów samochodowych, które przedsiębiorca będzie wykorzystywał do wykonywania transportu drogowego – w przypadku wykonywania transportu drogowego w zakresie, o którym mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1;
7)
określenie liczby wypisów z licencji – w przypadku wykonywania transportu drogowego w zakresie, o którym mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1.
3.
Do wniosku o udzielenie licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, dołącza się:
1)
oświadczenie osoby zarządzającej transportem następującej treści: „Oświadczam, że zgodnie z art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym będę pełnić rolę osoby zarządzającej transportem drogowym w przedsiębiorstwie” oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby;
2)
oświadczenie członków organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy – osoby prowadzącej działalność gospodarczą, że spełnia wymóg dobrej reputacji, o którym mowa w art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 1;
3)
dokumenty potwierdzające spełnienie warunku, o którym mowa w art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 2 albo ust. 2a pkt 2;
3a)
dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 39a wymogi wobec kierowców wykonujących przewóz drogowy ust. 1 pkt 2‒4;
4)
zaświadczenie o niekaralności opatrzone datą nie wcześniejszą niż miesiąc przed złożeniem wniosku, potwierdzające, że odpowiednio przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy, zatrudnieni przez niego kierowcy oraz osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz wykonujące osobiście przewóz na jego rzecz, spełniają warunki, o których mowa w art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 4 lub w art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 1 pkt 2;
5)
wykaz pojazdów zawierający następujące informacje:
a) markę, typ,
b) rodzaj/przeznaczenie,
c) numer rejestracyjny,
d) numer VIN,
e) wskazanie rodzaju tytułu prawnego do dysponowania pojazdem;
6)
dowód uiszczenia opłaty za wydanie licencji i wypisów z tej licencji.
4.
W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się w postaci elektronicznej załączniki, o których mowa w ust. 3, składa się również w postaci elektronicznej.
5.
Przy składaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie dołącza się dokumentów, o których mowa w ust. 3:
1)
pkt 1 i 3 – gdy wniosek dotyczy licencji, o których mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1;
2)
pkt 3a, 4 i 5 – gdy wniosek dotyczy licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 1;
3)
pkt 1, 3a, 4 i 5 – gdy wniosek dotyczy licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 2 pkt 2.
6.
Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Orzeczenia: 166
Orzeczenia: 6
Orzeczenia: 3
1.
W zezwoleniu na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz w licencji określa się w szczególności:
1)
numer ewidencyjny zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;
2)
organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;
3)
datę udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;
4)
podstawę prawną;
5)
przedsiębiorcę, jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;
6)
rodzaj i zakres transportu drogowego;
7)
oznaczenie obszaru przewozów – w przypadku licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką;
8)
termin ważności.
2.
Organ udzielający zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wydaje wypis lub wypisy z tego zezwolenia w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie zezwolenia, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
2a.
W przypadku utraty uprawnień wynikających z licencji wspólnotowej organem właściwym w sprawach wynikających z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wydanego przez organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2 pkt 2, jest starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy określonej w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), a w przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi – adresu stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej określonego w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej (CEIDG).
2b.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2 pkt 2, przekazuje akta sprawy w terminie 30 dni od dnia utraty uprawnień.
2c.
Przepisów ust. 2a i 2b nie stosuje się, jeżeli wniosek o wydanie licencji wspólnotowej na kolejny okres wpłynął do organu, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2 pkt 2, przed upływem ważności dotychczasowej licencji i na skutek jego rozpoznania przedsiębiorcy zostanie udzielona licencja wspólnotowa.
3.
Organ udzielający licencji wspólnotowej, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 4 pkt 1, wydaje wypis lub wypisy z tej licencji w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie licencji, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
4.
Organ udzielający licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1, wydaje wypis lub wypisy z tej licencji w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie licencji.
Orzeczenia: 102
1.
Zabrania się przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego
lub licencję wspólnotową:
1)
posiadania wypisów z tego zezwolenia lub tej licencji w łącznej liczbie przekraczającej liczbę pojazdów,
dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
2)
wykorzystywania do wykonywania krajowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu drogowego pojazdów samochodowych:
a) niezgłoszonych organowi wydającemu zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego,
b) zarejestrowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Przedsiębiorca jest obowiązany zwrócić ponadliczbowe wypisy do organu, który je wydał w terminie 7 dni od dnia, w którym łączna liczba wypisów przekroczyła liczbę pojazdów, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
3.
W przypadku, o którym mowa w art. 7a wniosek o zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej ust. 7 pkt 7, nie wydaje się wypisu lub wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
1.
Rada gminy może ustalać ceny za przewozy taksówkami na terenie gminy. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy.
2.
Rada gminy określa strefy cen (stawki taryfowe) obowiązujące przy przewozie osób i ładunków taksówkami.
Ceny i stawki taryfowe, o których mowa w art. 11b uprawnienia do ustalania cen za przewozy taksówkami, mają charakter cen i stawek taryfowych maksymalnych.
1.
Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencja, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1, uprawniają do wykonywania przewozu wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Licencja, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 1 i 2, nie uprawnia do wykonywania transportu drogowego taksówką.
3.
Licencja wspólnotowa uprawnia do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym. Licencja ta uprawnia również do wykonywania krajowego transportu drogowego, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym.
Orzeczenia: 183
1.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji nie można odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z nich wynikających na osobę trzecią.
2.
Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji wspólnotowej lub licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 lub 2, przenosi, w drodze decyzji administracyjnej, uprawnienia z nich wynikające w razie:
1)
(uchylony)
2)
połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, nabycia przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 45b nabywca przedsiębiorstwa ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), albo sprzedaży przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję
– pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę przejmującego uprawnienia wynikające z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wymagań określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009 lub pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę przejmującego uprawnienia wynikające z licencji wymagań odpowiednio określonych w art. 5a licencja wspólnotowa na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego lub art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 lub 2, lub art. 6 licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką ust. 1.
3.
Postępowanie, o którym mowa w ust. 2, wszczyna się na wniosek przedsiębiorcy przejmującego uprawnienia.
Orzeczenia: 66
Do licencji wspólnotowej oraz zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, w przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 42 przeniesienie na właściciela spadku decyzji związanej z przedsiębiorstwem ust. 1 albo 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, nie stosuje się przepisów art. 43 wygaśnięcie decyzji związanej z przedsiębiorstwem po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego ust. 2 i 3 oraz art. 45d wykonywanie przez nabywcę przedsiębiorstwa uprawnień z decyzji związanej z przedsiębiorstwem ust. 2 i 3 tej ustawy. Decyzję w sprawie przeniesienia licencji wspólnotowej albo zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wydaje się nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.
1.
Rozliczenie opłaty za przewóz osób samochodem osobowym, w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa w art. 18 zezwolenie na wykonywanie przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych ust. 4b pkt 2, może się odbywać przy użyciu aplikacji mobilnej spełniającej wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz wymagania dla kas rejestrujących mających postać oprogramowania określone w przepisach o podatku od towarów i usług.
1a.
W przypadku rozliczania opłaty za przewóz osób przy użyciu aplikacji mobilnej, o której mowa w ust. 1, kierowca, na żądanie uprawnionego organu kontroli, jest obowiązany okazywać i udostępniać urządzenie, na którym jest zainstalowana aplikacja mobilna do kontroli w zakresie spełnienia wymagań dla aplikacji mobilnej określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz wymagań dla kas rejestrujących mających postać oprogramowania określonych w przepisach o podatku od towarów i usług.
2.
Aplikacja mobilna może działać przy udziale systemu teleinformatycznego. Wymiana danych pomiędzy aplikacją mobilną a systemem teleinformatycznym zapewnia bezpieczeństwo przesyłania danych.
3.
Aplikacja mobilna zapewnia rozliczalność operacji związanych z przewozem osób oraz integralność i bezpieczeństwo gromadzonych danych. W przypadku aplikacji mobilnej działającej przy udziale systemu teleinformatycznego zdanie pierwsze stosuje się.
4.
Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
minimalne wymagania funkcjonalne dla aplikacji mobilnej oraz aplikacji mobilnej działającej przy udziale systemu teleinformatycznego,
2)
sposób zabezpieczenia danych gromadzonych przez aplikację mobilną oraz system teleinformatyczny
– mając na uwadze potrzebę prawidłowego naliczania opłat za przewóz osób oraz zabezpieczenia danych gromadzonych przez aplikację mobilną.
1.
Przewoźnik drogowy jest obowiązany zgłaszać w formie pisemnej, w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, organowi, który udzielił:
1)
zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji wspólnotowej, zmiany danych, o których mowa w art. 7a wniosek o zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej,
2)
licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, zmiany danych, o których mowa w art. 8 wniosek o udzielenie licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób
– nie później niż w terminie 28 dni od dnia ich powstania.
2.
Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1, obejmują dane zawarte w zezwoleniu na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę treści zezwolenia lub licencji.
3.
Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1 pkt 1, polegają na zwiększeniu liczby pojazdów, przedsiębiorca jest obowiązany udokumentować zdolność finansową dla każdego zgłoszonego pojazdu samochodowego, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, i może wystąpić z wnioskiem o wydanie dodatkowych wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub z licencji.
4.
(uchylony)
Orzeczenia: 179
1.
Przewoźnik drogowy może zawiesić, w całości albo w części, wykonywanie transportu drogowego łącznie na okres nie dłuższy niż 36 miesięcy, w okresie każdych następujących po sobie 10 lat, licząc od dnia uzyskania licencji lub zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, jednak nie dłużej niż na okres na jaki zostało wydane to uprawnienie.
2.
Przewoźnik drogowy zawieszający wykonywanie transportu drogowego jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia, w którym rozpoczęty został okres zawieszenia:
1)
zawiadomić organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, o zawieszeniu wykonywania transportu drogowego; w zawiadomieniu podaje się:
a) okres, na który zawieszono wykonywanie transportu drogowego,
b) liczbę wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub liczbę wypisów z licencji odpowiadającą liczbie pojazdów samochodowych, którymi zaprzestano wykonywania przewozów drogowych – w przypadku częściowego zawieszenia wykonywania transportu drogowego;
2)
zwrócić do organu, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji:
a) wszystkie wypisy z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub wszystkie wypisy z licencji – w przypadku zawieszenia wykonywania transportu drogowego w całości,
b) wypisy z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub wypisy z licencji odpowiadające liczbie pojazdów samochodowych, którymi zaprzestano wykonywania przewozów drogowych – w przypadku częściowego zawieszenia wykonywania transportu drogowego.
3.
Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, wydaje z urzędu zwrócone wypisy z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję lub wypisy z licencji, w terminie 7 dni przed upływem okresu, na jaki zostało zawieszone wykonywanie transportu drogowego.
4.
Jeżeli wykonywanie transportu drogowego zostało zawieszone na okres przekraczający 3 miesiące, organ który udzielił licencji dokonuje, w terminie 14 dni od dnia spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 2, zwrotu części opłaty wniesionej za wydanie licencji i wypisów z licencji z zastrzeżeniem ust. 5, proporcjonalnie do:
1)
okresu zawieszenia wykonywania transportu drogowego;
2)
liczby zawieszonych wypisów z licencji.
5.
(uchylony)
6.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki zwrotu części opłaty, uwzględniając zasadę proporcjonalnego zwrotu opłaty, o której mowa w ust. 4.
1.
Licencję, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, cofa się:
1)
w przypadku gdy:
a) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej licencją,
b) przedsiębiorca nie podjął działalności objętej licencją w ciągu 6 miesięcy od dnia jej wydania, pomimo wezwania organu licencyjnego do jej podjęcia;
2)
jeżeli jej posiadacz:
a) nie spełnia wymagań uprawniających do wykonywania działalności w zakresie transportu drogowego,
b) rażąco naruszył warunki określone w licencji lub inne warunki wykonywania działalności objętej licencją określone przepisami prawa,
c) odstąpił licencję lub wypis z licencji osobie trzeciej,
d) zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej licencją, a w szczególności nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, transportu drogowego co najmniej przez 6 miesięcy,
e) rażąco narusza przepisy dotyczące czasu pracy kierowców lub kwalifikacji kierowców;
3)
(uchylony)
4)
(uchylony)
5)
jeżeli posiadacz licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie osób wykonuje czynności takiego pośrednictwa na rzecz podmiotu nieposiadającego odpowiedniej licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1.
2.
Cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a, b, d oraz lit. e poprzedza się pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy, że w przypadku ponownego stwierdzenia naruszenia tych przepisów wszczyna się postępowanie w sprawie cofnięcia licencji. Przepisu nie stosuje się, gdy posiadacz licencji przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 5c warunki udzielenia licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 1 lit. a.
2a.
Przepisu ust. 1 pkt 2 lit. d nie stosuje się, jeżeli przewoźnik zawiadomił organ, który udzielił licencji, o zawieszeniu wykonywania transportu drogowego, w trybie i na zasadach określonych w art. 14a zawieszenie przez przewoźnika wykonywania transportu drogowego .
3.
Licencja, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 i 2, może być cofnięta, jeżeli jej posiadacz:
1)
nie przedstawił, w wyznaczonym terminie, informacji i dokumentów, o których mowa w art. 8 wniosek o udzielenie licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób ust. 2 i 3, art. 14 obowiązek zgłaszania zmian danych ust. 2 i art. 83 obowiązki informacyjne przewoźników drogowych i organów udzielających licencji i zezwoleń;
2)
rażąco lub wielokrotnie narusza przepisy w zakresie dopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiaru pojazdu;
3)
zalega w regulowaniu, stwierdzonych decyzją ostateczną lub prawomocnym orzeczeniem, zobowiązań:
a) celnych, podatkowych lub innych zobowiązań na rzecz Skarbu Państwa z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego,
b) wobec kontrahenta;
4)
samowolnie:
a) zmienia wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych lub tachografów zainstalowanych w pojeździe, z wyłączeniem licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozów osób taksówką,
b) zmienia lub usuwa dane zapisane w tachografie cyfrowym lub na karcie kierowcy i karcie przedsiębiorstwa.
4.
Przedsiębiorca jest obowiązany zwrócić dokumenty, o których mowa w art. 11 elementy zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i licencji, organowi, który udzielił licencji, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu licencji stała się ostateczna.
5.
W przypadku cofnięcia licencji nie może być ona ponownie udzielona wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu licencji stała się ostateczna.
Orzeczenia: 135
1.
Wielokrotne popełnianie poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w państwie członkowskim Unii Europejskiej, może prowadzić do wszczęcia procedury cofnięcia wypisów z licencji wspólnotowej oraz zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej.
2.
Przy obliczaniu częstotliwości występowania wielokrotnych naruszeń bierze się pod uwagę czas, wagę naruszenia oraz średnią liczbę kierowców wykonujących operacje transportowe dla przedsiębiorcy, zgodnie ze wzorem obliczania zawartym w załączniku II do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403.
3.
Trzy poważne naruszenia lub jedno bardzo poważne naruszenie, określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403, w przeliczeniu na kierowcę na rok w danym przedsiębiorstwie, powoduje wydanie przez organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 4 pkt 1, przedsiębiorcy mającemu siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ostrzeżenia o możliwości wszczęcia procedury, o której mowa w ust. 1.
4.
W przypadku stwierdzenia drugiego bardzo poważnego naruszenia, zgodnie ze wzorem obliczania zawartym w załączniku II do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403, w ciągu roku od dnia wystosowania ostrzeżenia, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, dokonuje, w drodze decyzji administracyjnej:
1)
cofnięcia na okres 3 miesięcy 20% wypisów z licencji wspólnotowej oraz zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej na okres 6 miesięcy – w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż 10 wypisów z licencji wspólnotowej;
2)
cofnięcia 1 wypisu z licencji wspólnotowej na okres 3 miesięcy oraz zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej na okres 6 miesięcy – w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę od 2 do 10 wypisów z licencji wspólnotowej;
3)
zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej na okres 6 miesięcy – w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę 1 wypisu z licencji wspólnotowej.
5.
W przypadku stwierdzenia trzeciego bardzo poważnego naruszenia, zgodnie ze wzorem obliczania zawartym w załączniku II do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403, w ciągu roku od dnia wystosowania ostrzeżenia, organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, wszczyna postępowanie administracyjne w zakresie spełniania wymogu dobrej reputacji, o którym mowa w art. 7d wymóg dobrej reputacji.
6.
Ostrzeżenie, o którym mowa w ust. 3, uznaje się za niebyłe po upływie roku od dnia stwierdzenia przez organ, o którym mowa w art. 7 właściwość organów w sprawach zezwolenia i licencji ma wykonywanie transportu drogowego ust. 2, bardzo poważnego naruszenia, na podstawie którego wystosowano to ostrzeżenie.
1.
Liczba wypisów z licencji wspólnotowej podlegająca cofnięciu w wyniku zastosowania progów procentowych określonych w art. 15a konsekwencje popełnienia wielokrotnego poważnego naruszenia ust. 4 podlega zaokrągleniu w dół.
2.
Przedsiębiorca zwraca cofnięte wypisy z licencji wspólnotowej do organu, który je wydał, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ich cofnięciu stała się ostateczna.
3.
Za zwrot cofniętych wypisów z licencji wspólnotowej nie pobiera się opłat.
4.
Liczbę posiadanych przez przedsiębiorcę wypisów z licencji wspólnotowej ustala się według stanu na dzień wszczęcia wobec przedsiębiorcy postępowania administracyjnego.
1.
Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wygasa w razie:
1)
zrzeczenia się go;
2)
(uchylony)
3)
likwidacji albo postanowienia o ogłoszeniu upadłości przedsiębiorcy, któremu zostało udzielone, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 13 zakaz odstępowania zezwolenia lub licencji, przeniesienie uprawnień z zezwolenia lub licencji ust. 2;
4)
wydania wobec przedsiębiorcy prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego lub orzeczenia zakazującego wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
2.
Licencja wygasa w razie:
1)
upływu okresu, na który została udzielona;
2)
zrzeczenia się jej;
3)
śmierci posiadacza licencji, o której mowa w art. 5b licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób i pośrednictwa przy przewozie rzeczy ust. 1 pkt 3;
4)
likwidacji albo postanowienia o ogłoszeniu upadłości przedsiębiorcy, któremu została udzielona, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 13 zakaz odstępowania zezwolenia lub licencji, przeniesienie uprawnień z zezwolenia lub licencji ust. 2;
5)
wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego – w przypadku licencji wspólnotowej.
3.
Przepis art. 15 przesłanki cofnięcia licencji ust. 4 stosuje się odpowiednio.
4.
Przedsiębiorca nie może zrzec się zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji w przypadku wszczęcia postępowania o ich cofnięcie.
5.
W razie śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję, organ, który ich udzielił, na wniosek osoby, która złożyła wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, złożony w terminie sześciu miesięcy od dnia śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję, wyraża zgodę, w drodze decyzji administracyjnej, na wykonywanie uprawnień wynikających z zezwolenia lub licencji przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od daty śmierci posiadacza zezwolenia lub licencji.
6.
Przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli ustanowiono zarząd sukcesyjny. W takim przypadku stosuje się przepisy art. 37 wygaśnięcie decyzji związanej z przedsiębiorstwem w przypadku śmierci przedsiębiorcy ust. 1 pkt 1 oraz art 38–41 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw.
7.
Do licencji wspólnotowej oraz zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego nie stosuje się przepisów art. 40 wykonywanie decyzji związanej z przedsiębiorstwem przez zarządcę sukcesyjnego ust. 1 i 2 oraz art. 41 wniosek kolejnego zarządcy sukcesyjnego o potwierdzenie możliwości wykonywania decyzji związanej z przedsiębiorstwem ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Decyzję w sprawie potwierdzenia możliwości wykonywania licencji wspólnotowej albo zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wydaje się nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Decyzji tej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
Orzeczenia: 21
1.
W razie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji albo ich wygaśnięcia przedsiębiorca ma obowiązek przechowywać i udostępniać osobom uprawnionym do kontroli dokumenty i inne nośniki informacji wymagane przepisami, o których mowa w art. 4 katalog pojęć ustawowych pkt 22, przez okres jednego roku, począwszy od dnia, w którym przestał wykonywać transport drogowy.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1)
przedsiębiorcy, na którego zostały przeniesione uprawnienia wynikające z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji w trybie, o którym mowa w art. 13 zakaz odstępowania zezwolenia lub licencji, przeniesienie uprawnień z zezwolenia lub licencji ust. 2;
2)
przedsiębiorcy albo osoby fizycznej, którzy posiadali zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję i zaprzestali wykonywania działalności gospodarczej lub wykonywania przewozu drogowego.
1.
Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, niezdolność zarządzającego transportem do kierowania operacjami transportowymi, jeżeli:
1)
zarządzający transportem utracił dobrą reputację, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;
2)
wobec zarządzającego transportem wydano prawomocne orzeczenie zakazujące kierowania operacjami transportowymi.
2.
W przypadku stwierdzenia niezdolności zarządzającego transportem do kierowania operacjami transportowymi, zarządzający jest obowiązany zwrócić, w terminie nie dłuższym niż 7 dni, certyfikat kompetencji zawodowych organowi, o którym mowa w ust. 1.
3.
Organ, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia niezwłocznie jednostkę określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 rozporządzenie w sprawie egzaminów na certyfikat kompetencji zawodowych ust. 1 pkt 1 o zatrzymaniu certyfikatu kompetencji zawodowych.
4.
Zarządzającemu transportem uznanemu za niezdolnego do kierowania operacjami transportowymi przywraca się na jego wniosek zdolność do kierowania operacjami transportowymi, w drodze decyzji administracyjnej, po ustaniu przesłanek będących podstawą do stwierdzenia niezdolności do kierowania operacjami transportowymi oraz po zastosowaniu środka rehabilitacyjnego, o którym mowa w art. 7e środki rehabilitacyjne, jednak nie wcześniej niż po upływie roku od daty utraty zdolności do kierowania operacjami transportowymi.
4a.
Warunkiem przywrócenia zarządzającemu transportem zdolności do kierowania operacjami transportowymi jest:
1)
odbycie trwającego co najmniej trzy miesiące szkolenia mającego na celu potwierdzenie kompetencji zawodowych zarządzającego transportem lub
2)
złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu pisemnego przed komisją egzaminacyjną działającą przy jednostce określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 rozporządzenie w sprawie egzaminów na certyfikat kompetencji zawodowych ust. 1 pkt 1, obejmującego dziedziny wymienione w części I załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
4b.
Do egzaminu, o którym mowa w ust. 4a pkt 2, stosuje się przepisy art. 37 egzamin na certyfikat kompetencji zawodowych.
4c.
Szkolenie, o którym mowa w ust. 4a pkt 1, prowadzi ośrodek szkolenia, o którym mowa w art. 39g działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia.
5.
W przypadku przywrócenia zarządzającemu transportem zdolności do kierowania operacjami transportowymi, organ, o którym mowa w ust. 1, zwraca z urzędu certyfikat kompetencji zawodowych zarządzającemu, zawiadamiając o tym jednostkę określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 rozporządzenie w sprawie egzaminów na certyfikat kompetencji zawodowych ust. 1 pkt 1.
6.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowy zakres wiedzy, warunki, sposób przeprowadzania i minimalną liczbę godzin szkolenia, o którym mowa w ust. 4a pkt 1,
2)
wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, o którym mowa w ust. 4a pkt 1,
3)
wzór zaświadczenia o złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w ust. 4a pkt 2,
4)
maksymalną wysokość opłaty za przeprowadzenie szkolenia, o którym mowa w ust. 4a pkt 1
– uwzględniając potrzebę osiągnięcia właściwego poziomu wiedzy niezbędnej do przywrócenia zarządzającemu transportem zdolności do kierowania operacjami transportowymi, wysokość rzeczywistych kosztów związanych z przeprowadzeniem szkolenia oraz konieczność ujednolicenia wydawanych zaświadczeń.
Zabrania się wykonywania przewozu drogowego pojazdem dopuszczonym do ruchu na podstawie profesjonalnego dowodu rejestracyjnego, o którym mowa w art. 80s dowód rejestracyjny pojazdu i tablice rejestracyjne pojazdów ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.
1.
Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór i opis zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz wypisu z tego zezwolenia,
2)
wzór i opis licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym oraz wypisu z tej licencji,
3)
wzór i opis licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz wypisu z tej licencji,
4)
wzór i opis licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką oraz wypisu z tej licencji,
5)
wzór i opis licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy,
6)
wzór i opis licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie osób,
7)
rodzaje zabezpieczeń licencji wspólnotowej
– mając na uwadze ujednolicenie wzorów dokumentów i ich zabezpieczenie przed podrobieniem lub przerobieniem.
2.
(uchylony)
Orzeczenia: 7
Minister właściwy do spraw transportu może ogłosić, w drodze obwieszczenia, wykaz państw, w stosunku do których jest wymagane posiadanie zezwolenia zagranicznego w międzynarodowym transporcie drogowym.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...