1.
Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna renta rodzinna.
2.
Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest jedna osoba, renta wynosi 85 % emerytury podstawowej ze zwiększeniem o:
1)
50 % nadwyżki – ponad kwotę emerytury podstawowej – emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, jaka przysługiwała zmarłemu w chwili śmierci, albo
2)
50 % części składkowej emerytury rolniczej lub renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, która przysługiwała lub przysługiwałaby zmarłemu w chwili śmierci
– z tym że renta rodzinna nie może być niższa od emerytury podstawowej.
– z tym że renta rodzinna nie może być niższa od emerytury podstawowej.
3.
Za każdą następną osobę uprawnioną wysokość renty rodzinnej, ustalonej w sposób określony w ust. 2, zwiększa się o 5 %.
4.
Rentę rodzinną, wyliczoną na podstawie ust. 2 i 3, zwiększa się o 10 %, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej.
4a.
Renta rodzinna nie może być wyższa od kwoty świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, i nie może być niższa od emerytury podstawowej.
5.
Wysokość renty rodzinnej ustala się za pomocą wskaźnika wymiaru.
6.
Renta rodzinna ulega podziałowi między uprawnionych na równe części, jeżeli:
1)
do renty są uprawnione osoby małoletnie, nad którymi opiekę sprawują różne osoby;
2)
pełnoletni członek rodziny uprawniony do renty żąda jej podziału;
3)
zachodzą inne okoliczności uzasadniające podział renty.
